Saturday, 14 September 2019

လူနာကုတင္ ၃၁


အခန္း(၁)
ဒဂံုစင္တာေရွ႕ဘက္ေရာက္ေတာ့ ကားကိုျဖည္းျဖည္းျခင္း အရွိန္ေလးေလ်ာ့ခ်လိုက္တယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိေပမဲ့
လမ္းေဘးမွာ ပန္းေတြေရာင္းေနတာကိုေတြ႔ေတာ့ ပန္းေလး ၀ယ္သြားရင္ေကာင္းမလားဆိုတဲ့ အသိေလးက၀င္လာလို႔ပါ။ကား
စက္ကို ခဏရပ္ၿပီး ကားေပၚကေန ပန္းေရာင္းေနတဲ့     သူေတြဆီ အသာၾကည့္ေနမိတယ္။ ပန္းေရာင္းေနတာေကာ ဟုတ္ရဲ႕
လားမသိဘူး ငါးေရာင္းေနတာၾကလို႔ အတင္းအလုအယက္ ၀ူးးးး.. ငါလဲခက္ပါၿပီ မၾကီးမငယ္နဲ႔ ဒီအရြယ္ၾကမွ ပန္း၀ယ္ဖို႔ စိတ္
ကူးကေပၚလာေသးတယ္။ မထူးပါဘူး ေရာက္ေနမွေတာ့ ၀ယ္သြားမယ္ဆိုၿပီး ကားေပၚကဆင္းလာၿပီး အနီးဆံုးႏွင့္  အစြန္က
လူရွင္းေနတဲ့ ပန္းသည္ဆီ ခပ္သြက္သြက္သြားမိတယ္။ တျခားမဟုတ္ဘူး ပန္းသည္ေတြ နင္လားငါလား အလုအယက္  သူဆိုင္
၀ယ္ပါ ငါ႔ဆိုင္၀ယ္ပါနဲ႔ အလြန္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥမို႔ အစြန္ဆံုးဆိုင္ကို ေရြးလိုက္ရတာပါ။ အယ္..ဆိုင္ေရွ႕မွာ လူတေယာက္
လံုးေရာက္ေနတာေတာင္ မျမင္ဘူး ပန္းေရာင္းတဲ့ေကာင္းမေလးက ပိုက္ဆံကို ေသခ်ာ ေခါင္းငံု႔ကုန္းေရေနတယ္။ “ အဟမ္း ”
ေခ်ာင္းေလးတခ်က္ ဟန္႔လိုက္တယ္ ၾကားမလားလို႔ ..ပိုက္ဆံေရေနတုန္းဗ်ာ မွားၿပီလို႔ေတြးရင္း   ရွက္လည္း ရွက္လာတာမို႔
မ၀ယ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး လွည့္ထြက္မယ္ အလုပ္…
“ ဦးေလး ဦေလး ေဆာရီးေနာ္ ေဆာ္ရီးေနာ္ သမီးမၾကားလို႔ပါ ေတာင္းပန္းပါတယ္ လာပါ..ဦးရယ္ လာပါ ဘာ၀ယ္မလဲ ေျပာ ”
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာ ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးရပ္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ရင္း သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္တယ္ …
“ လာပါ ဦးရယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ …သမီး..တကယ္မျမင္လို႔ပါ…လာပါ.. အားေပးပါအုန္း ဦးရယ္..”
“ မဟုတ္ဘူး ဦးလက္ေမာင္းကို ကိုင္ထားတဲ့ လက္…”
“ အိုးးးး…. ေဆာရီးးး…ဟီးဟီး ေဆာရီးေနာ္… လာ ဦးး ..”
ဘယ္လို မိန္းကေလးေတြမွန္းမသိဘူး တသက္နဲ႔တကိုယ္ မိန္းကေလးတေယာက္က ဆဲြလားရမ္းလား ဒီလိုမျဖစ္ဖူးဘူး လက္ရဲ
ဇာတ္ရဲတဲ့ မိန္းကေလးပါလား။ အသက္ကေလးကလည္း အလြန္ဆံုးရွိမွ၂၀ ရုပ္ကေလးကသနားကမားနဲ႔ ေစ်းေရာင္းေကာင္းဖို႔
အဲေလာက္ထိ မလိုဘူးလို႔ေတာ့ ထင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူပ်ဳိၾကီး ကၽြန္ေတာ့အဖို႔ ရင္ေတြခုန္သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။
“ ဘာပန္းယူမွာလဲ ဦးေလးက ပန္းေတြကေတာ့ အစံုပဲ…အဲ.. အရင္ေမးရမွာက ပန္းက ဘုရားတင္မွာလား …”
ဘုရားရွစ္ခိုးသလို လတ္အုပ္ေလးခ်ီ မ်က္လံုးေလး ေပကလပ္ေပကလပ္နဲ႔ ျပံဳးၿပီး ေမးေနေတာ့လည္း တခ်က္ျပံဳးမိတယ္
ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္….
မဟုတ္ဘူး…. ေအာ္ ဒါဆို.. ဇနီးအတြက္လား… ”
မ်က္လံုးေလး ျပဴးအေပၚပင့္ ဇက္ကေလးပုရင္း ေျပာေနျပန္တယ္။
“ ဟာ…..မဟုတ္ပါဘူး ငါက မိန္းမ မယူေသးဘူး ဟ…”
တခစ္ခစ္ရယ္ရင္း မ်က္လံုးေလးေထာင့္ကပ္ မ်က္ေမွာင္ေလးကုပ္ ပါးခ်ဳိင့္ေလးေပၚေအာင္ ျပံဳးရင္း …
“ ေအာ္ သိၿပီ ဦးေလးက လူပ်ဳိၾကီးကို ..ဟီးဟီး ဒါဆို.. ပန္းက ခ်စ္သူအတြက္ေပါ႔ ဟုတ္လား..ဟီးးးးး ”
တယ္လဲတတ္ႏိုင္ပါလား ဟန္အမ်ဳိးမ်ဳိး     အမႈယာအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာေနတာ ပန္းေရာင္းဖို႔မေကာင္း သရုပ္ေဆာင္သင္တန္းသြား
ေလွ်ာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. ေမးေနလိုက္တာ လူကိုဇာတ္စံုကိုေဖၚေနသလိုပဲ… လူကိုရွက္လာလို႔ ဖိန္းကနဲျဖစ္သြားတယ္..
“ ဘယ္ကလာ ခ်စ္သူရမွာလဲ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေဆးရံုတက္
ေနလို႔ အဲဒါ ေဆးရံုကို လက္ၾကီးမသြားပဲ ဟိုေလ…ပန္းကေလးမ်ား၀ယ္သြားမလားလို႔ …”
“ ေအာ္ သိၿပီ ဒီပန္းေလး တပြင့္ထဲယူသြား ေစ်းေတာ့ နည္းနည္းၾကီးတယ္ေနာ္ ဒါေပမဲ့ ဒီစတိုင္က အိုင္းရစ္(IRIS)ကိုရီးယားကား
ထဲ ဇာတ္လိုက္မင္းသားက မင္းသမီးေလးကုိ အဲလိုေပးတာ…”
“ဟာ …ငါ  ကိုရီးယားကား မၾကည့္ဘူး တပြင့္တည္းယူသြားေတာ့ ကပ္ေစးနည္းတယ္ ထင္ေနပါအုန္းမယ္ ေပး ၁၀ပြင့္..”
ဇက္ကေလးပုရင္း… ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ပန္းေလးေတြကို အလွပလပ္စတစ္ေလးနဲ႔ ေသခ်ာ ပတ္စီးၿပီး ေသခ်ာလုပ္ေပးေနတယ္။
“ေအာ္ ..ဟုတ္ကဲ့… ဒီမွာ ရၿပီ ဦးေလး…”
သူေတာင္းတဲ့ က်သင့္တဲ့ ပိုက္ဆံေလး ရွင္းၿပီး ပန္းဆိုင္က လွည့္ထြက္ကားဆီကိုေလ်ာက္ထြက္လာေတာ့မယ္လုပ္ေတာ့…
“ဦးေလး…”
ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း ဘာလဲ ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေမးဆတ္ျပလိုက္ေတာ့..
“သမီး ဆီက ပန္း၀ယ္သြားတဲ့ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထူးထူးျခားျခားျဖစ္တတ္သလို ကံလည္းေကာင္းတတ္ၾကတယ္ ဦးေလး
လည္း ကံေကာင္းပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္…”
မ်က္ႏွာထား တည္တည္ေလးနဲ႔ေျပာလာေတာ့ တခ်က္ျပန္ျပံဳးျပရင္း ..
“ထူးျခားတာလဲ မလိုခ်င္ဘူး ကံေကာင္းတာလည္း မလိုခ်င္ဘူး အဓိကကေတာ့ ၀တၱရားအရပဲ.. ”
ဟုေျပာရင္း ပန္းစည္းေလးေထာင္ျပၿပီး ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ပန္းစည္းက တဖက္ ကုမဏီကေပးလိုက္တဲ့ တင္မိုးႏိုင္တက္ေနတဲ့ ေဆးရံုလိပ္စာနဲ႔ ကုတင္နံပါတ္ကို ေသခ်ာ
ရွာမိေနတယ္။ ေဆးရံုၾကီးေတာ့ ေရာက္ပါၿပီ ဘယ္ေနရာပါလိမ့္ ကုတင္နံပါတ္က ဘယ္ေလာက္လဲ… ေအာ ဒီမွာ ကုတင္နံပါတ္ သံုးဆယ့္တစ္
ဆိုပါလား။ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ သူနာျပဳဆရာမေလးတေယာက္ကို ေမးေတာ့ အေပၚထပ္မွာဆိုလို႔ အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့တယ္။ေဆးရံုဆိုတဲ့ ေနရာမ်ဳိးဟာ လူမလာသင့္တဲ့    အရပ္ဆိုတာ သိပ္မွန္တာပဲ ၀င္ကတည္းက အန႔ံအသက္က မေကာင္းရတဲ့ ၾကားထဲ
လူနာေပါင္းစံုကို ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ က်ဥ္းၾကပ္လာသလိုပဲ။ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို တင္မိုးႏိုင္ ေဆးရံုေရာက္ေနတာလဲ
ဘာျဖစ္တာလဲ ကုမဏီကလူေတြကို ေမ့ၿပီးမေမးလိုက္ရဘူး။ သူလဲ က်မၼာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါ။
ငယ္ငယ္ထဲက ေျပာမနာဆိုမနာေပါင္းလာတဲ့ သူဆိုေတာ့ သူအေၾကာင္းအကုန္သိတယ္။ စိတ္သေဘာထားေကာင္းတယ္ …
ဆိုေပမဲ့ ဇတ္ဇတ္က်ဲ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလို စကားေျပာသလို လူတဖက္သားကိုလည္း တအားအျပစ္ျမင္တတ္တယ္။
ေတာ္ရံုလူသူ႔ကို အေပါင္းအသင္းမလုပ္သလို သူကလဲ သိပ္အေပါင္းအသင္းမမ်ားလွ။      ရုပ္ရည္ေလး အသင့္အတင့္ရွိတာ
ဒီအရြယ္ ၃၅ေက်ာ္တာေတာင္ အပ်ဳိၾကီးဘဲြ႕ကို ဆက္လက္သယ္ပိုးေနတာသာ ၾကည့္ေတာ့။ ေတြးရင္း ေက်ာင္းတုန္း အတူသြားအတူ
လာ စၾကေနာက္ၾက အလုပ္လုပ္ေတာ့လည္း အတူတူ တခါတေလ မတည့္တာမ်ားတယ္။ ေတြးရင္းနဲ႔ အနီးဆပ္ဆံုး ကုတင္ နံပါတ္
ကို သြားေတြ႔တယ္ ။ ကုတင္နံပါတ္ ၂၉ေတာ့ေေတြ႔ၿပီ ေဟာ ဟိုဘက္က တကုတင္ေက်ာ္က သူျဖစ္မယ္။ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္
လွန္ ေစာင္ေလးျခံဳထားၿပီး မ်က္ႏွာက်က္ကို ေတြေတြၾကီး ၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကုတင္နားကပ္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ျမင္သြားျပီးေတာ့မွ …“ ဟယ္…. မ်ဳိးေက်ာ္ ..မသာ.. ၾကည့္စမ္း ဘယ္တုန္းကေရာက္တာလဲ ငါ့ဆီလာတာလား…”
သူေတာ္ေတာ္၀မ္းသာသြားပံုရပါတယ္ ၾကည့္ရတာ လူေပါင္းမတတ္ေတာ့ လူနာၾကည့္ သိပ္လာၾကတဲ့ ပံုမေပၚဘူးထင္တယ္။
“ ေအး…. ေရာက္တာ ၃ ရက္ရွိၿပီ ေရာက္ေရာက္ျခင္းနင့္သတင္းေတာ့ ၾကားတယ္ ခ်က္ခ်င္းလာမလို႔ပဲ ဌာနခ်ဳပ္ကို သတင္းပို႔ ေနရ
တယ္ နင္သိတဲ့ အတိုင္း ၀ိုင္းေလးဘာေလး လုပ္ေပးေနရတာနဲ႔ ဒီေန႔မွလာရတယ္ ”
“ ဘယ္လိုလဲ တရုတ္ျပည္မွာ ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား ၅ လေတာင္ ဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံေတြလည္းရ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ေရာ
ဆံုခဲ့ေသးလား..”
“ဟာ နင္ကလည္း ငါ႔အေၾကာင္း သိရက္နဲ႔ . ဟိုမွာ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားတာကို… ဒီလိုပါပဲ.. ဒါနဲ႔ နင္ကဘာျဖစ္တာလဲ ေဆးရံုတက္
ရေလာက္ေအာင္ ဘာေရာဂါလဲ ”
“ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးယာ အက်ိတ္ကေနျဖစ္တဲ့ ေသြးစုနာပံုစံ ျဖစ္တာပါ ..”
“ အမ္..ဘယ္မွာ ျဖစ္တာလဲ လည္ပင္းမွာလား… ဟင္းး.. လည္ပင္းမွာလဲ မရွိပါဘူး ..ဂ်ဳိင္းမွာလား… ”
“ ေဟ့.. မ်ဳိးေက်ာ္ ငါ႔အတြက္ ဘာပါလဲ လက္ေဆာင္ ..ငါ႔အတြက္လတ္ေဆာင္ မပါလို႔ကေတာ့ နင္အေသပဲ ေနာ္ နင္ ငါ႔အေၾကာင္း
သိတယ္ေနာ္ ”
“ေအး ဟုတ္သားပဲ နင္ေျပာမွ သတိရတယ္… လတ္ေဆာင္ေတာ့ အိမ္လာလည္္မွ ေပးေတာ့မယ္ဟာ ခုပါမလာဘူး အလုပ္ထဲကလာ
ေတာ့ေလ ဒီမွာ ခုေလာေလာဆယ္ ပန္းေတာ့ပါတယ္ဟ… ဟီးဟီး”
“ဟြန္း….ဒါပဲေနာ္ အိမ္လာရင္ လတ္ေဆာင္ယူခဲ့ ..”
“ဒါနဲ႔ နင့္အေမေကာ လာမေစာင့္ဘူးလား ”
“ အယ္… နင္မလာခင္ေလးတင္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေအာက္ဆင္းသြားတာ အျပင္မွာ ေဆးသြား၀ယ္တယ္ေလ.. တခ်ိန္လံုး ငါ႔အ
နားမွာဟ ေမေမက ”
“ ေဆးရံုကေန အျပင္သြားကုိ ေဆး၀ယ္ရတယ္ …”
“တိုးတိုးေျပာပါဟယ္ အသံျပဲၾကီးနဲ႔ ၾကားသြားအုံးမယ္…”
“နင္တို႕ကလည္း အျပင္က အထူးကုေတြဘာေတြမွာ တက္တာမဟုတ္ဘူး ..”
“ဟာ… နင့္လို မခ်မ္းသာဘူးဟဲ့ အေကာင္ရဲ႕”
“ ဟဟဟ … ငါသိပါတယ္ နင္ကိုကလည္း တအားကပ္ေစးနည္းေနတာလဲ ပါပါတယ္ဟာ..”
“ ဟြန္း.. နင္ကေတာ့ ေျပာၿပီ ….”
“ စတာပါဟာ ကဲ ငါဘာကူညီေပးရမလဲ … ကဲေျပာ”
“ ဘာမွမလိုပါဘူးဟာ … ဒါေပမဲ့ ခုေလာေလာဆယ္ ေရဆာေနတယ္… ”
“ အိုေက ဘယ္မွာလဲ စားပဲြေပၚက ေရဘူးထဲကလား”
ေရဘူးထဲမွ ေရကို ခြက္ထဲကို ထည့္ေပးၿပီး ….
“ ကဲ ထေသာက္ေတာ့ ”
“ အမ္ ခဲြစိတ္ခန္း၀င္ထားတာမွ မေန႔က .. နာေနတုန္း မထႏိုင္ဘူး အိပ္ရင္းပဲ ေသာက္မယ္..ငါေသာက္ေနၾက ”
“ ဟာ.. နင္ကေတာ့ ရစ္ၿပီ… နင္ကေလးလား ထေသာက္ဟာ…”
“ ေပးေရခြက္… ငါ႔ဘာသူ အိပ္ေသာက္ေသာက္ ေမွာက္ေသာက္ေသာက္..”
ေျပာရင္း ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွ ေရခြက္ကိုယူၿပီး အိပ္ရင္း ျဖည္းျဖည္းျခင္း ေသာက္ေနေလၿပီ…
“ အဟြတ္..အဟြတ္…”
ေရသီးေလၿပီ…. ေရေတြရင္ဘက္ေပၚဖိတ္ဆင္ကုန္တာထက္ သူမွာ ေရသီးတာကို မခ်ည့္မဆံခံေနရၿပီ..
“ ငါေျပာပါတယ္.. မေသာက္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာရဲသားနဲ႔..”
လတ္ေလးေက်ာေအာက္အသာ လ်ဳိ၀င္ထူမၿပီး ေက်ာကို အသားထုရင္း သူေဘးက သဘတ္ေစာင္ကေလးနဲ႔ မ်က္နာကိုသုတ္ ရင္ဘက္
ေပၚမွာ က်ေနတဲ့ေရေတြကိုပါ သုတ္ေပးေနတုန္း တာ၀န္က်ဆရာ၀န္မ နဲ႔ သူနာျပဳဆရာမတို႔ ၀င္လာေလသည္။
“ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ၾကတာလဲ အစ္မရဲ႕ …”
ျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ဆရာမေလးက ခပ္ငယ္ငယ္ရယ္ ပါ။ ငယ္တယ္ရယ္မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္တို႔က ၃၅ အေက်ာ္ေတြဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္ေတာ့
ငယ္တာ အမွန္ပါ။
“ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဆရာမ ေရေသာက္ရင္း သီးတာပါ ..ဟီးဟီး ”
“ ဟီးဟီး..”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရာေရာင္ၿပီး လိုက္ရယ္မိတယ္။ ဆရာမက ကၽြန္ေတာ့အားၾကည့္ရင္း ..ရယ္လ်က္ …
“ ဘာမွမပူနဲ႔ သိလား ေနာက္ ၃ ရက္ေလာက္ဆို အနာက်က္ၿပီး ေဆးရံုက ဆင္းလို႔ရပါၿပီး သိလား”
“ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ… ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ခင္ဗ်ာ.”
ဟုိက္ ..ငါဘာေတြေျပာေနတာလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေတြ ေကာ ဘာေတြေကာ ဟီးဟီးး..
“ ကဲ ဆရာမေရ …”
တာ၀န္က် ဆရာ၀န္မေလးက သူနာျပဳဆရာမေလးကို ေျပာလိုက္သည္ႏွင့့္ သူနာျပဳဆရာမေလးက ေဘးမွ လိုက္ကာတန္းစီးကို ေဘးက
လူေတြ မျမင္ေအာင္ ဆဲြဆန္႔ကာထားလိုက္ျပီးသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ဆရာ၀န္မက ဖ်က္ကနဲ႔ တင္မိုးႏုိင္ ကိုယ္ေပၚက ေစာင္နဲ႔ အတူ ေအာက္
ကထမီကိုပါ ဆဲြလွန္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ေရွာင္ခ်ိန္မရလိုက္သလို တင္မိုးႏိုင္ ကိုယ္တိုင္ မွင္သက္မိေနၿပီး     ေၾကာင္ေတာင္
ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီးမွ မ်က္လံုးကို မိွတ္ထားတယ္။ ခုမွသေဘာေပါက္တယ္ တာ၀န္က်ဆရာ၀န္မက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို တကယ့္အိမ္ေထာင္
သည္ၾကီးေတြ ထင္ေနမွာေပါ႔ ဒီအသက္အရြယ္ေတြဆိုေတာ့လည္း … ကၽြန္ေတာ္လည္း မေရွာင္သာတာကတေၾကာင္း မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ဆက္
္ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္္။
ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ရင္း မ်က္လံုးေတြ ေ၀တက္လာတယ္ မတ္တပ္ရပ္ႏိုင္တဲ့ အင္အားေတာင္ မရွိခ်င္ေတာ့လို႔ပါ မိန္းကေလးရဲ႕
တန္ဆာဆိုတာကို ဗီဒီယိုထဲမွာပဲ ျမင္ဖူးေပမဲ့ ဒီအသက္ဒီအရြယ္ထိ ခုလိုနီးနီးကပ္ကပ္ၾကီးတခါမွ မျမင္ဖူးေတာ့ ရင္ေတြတုန္
တက္လာသလို ေျခဖ်ားလတ္ဖ်ားေတြ အားမရွိသလိုလို ခံစားလာရတယ္္။ ေပါင္ရင္းတည့္တည့္မွာ ျဖစ္တဲ့ ေသြးစုနာေၾကာင့္
ခဲြစိတ္ထားခါနီး အေမႊးေတြကို ရိတ္ထားဟန္တူပါတယ္။ ရိတ္ပီး ေသသပ္သပ္ရိွတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ေပါင္အေနေတာ္
ကားထားေတာ့ အထင္းသားျမင္ေနရတယ္။ နဂိုထဲကမွ တင္မိုးႏိုင္က အသန္႔သမားမိန္းကေလးကလည္း ျဖစ္ျပန္ေတာ့ သူ႕အသား
အေရေတြ သူ႔ပစၥည္းေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး အျပစ္ေတာင္ ရွာမရေတာ့ဘူး။ အသက္သာ ၃၅ ေရာက္ေနၿပီး တကယ့္
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ၾကီးပဲ အားလံုးအသစ္ၾကီးရွိေသးတာပဲလို႔ ေတြးေနမိတယ္။ မ်က္လံုးက အဲဒီကေနကို မဖယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ေသခ်ာၾကည့္ေလ ခ်စ္စရာအက္ကဲြေၾကာင္းေလးထဲကေန အတြင္းသားနီနီရဲေလးက ကိုယ့္ကိုလက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ တို႔ၾကည့္ပါ
လားလို႔ ညို႔ယူဖမ္း ေခၚေနသလိုလို။ ငါမၾကည့္သင့္ဘူး သူဒီလို ျဖစ္ေနတာ။ ငါအခြင့္အေရးသမားလို႔ တင္မိုးႏိုင္ထင္သြားမလား
ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ငါသာမ်က္ႏွာလဲႊထားရင္ ဆရာမေတြသေဘာေပါက္ၿပီး အဲဒါမွ တင္မိုးႏိုင္အတြက္ပိုရွက္ဖို႔ေကာင္းသြားမွာ။ ဒီအတိုင္း
ေလး မသိလိုက္ဖာသာေနတာမွ သူ႔အတြက္ေကာင္းပါတယ္ေလ။
“ ကဲ..အနာကေတာ့ စိတ္ခ်ရပါၿပီ …ဘာမွမပူနဲ႔ ေနာက္ ၃ရက္ဆို ေဆးရံုကဆင္းရၿပီ ”
ဆရာမကေသခ်ာၾကည့္ၿပီး တင္မိုးႏိုင္အား ထမီနဲ႔ ေစာင္ကို ျပန္ျခံဳေပးေနတယ္။
“ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ..”
“ ကဲ ဆရာမတို႔ ဟိုဘက္သြားၾကည့္အုန္းမယ္ေနာ္..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ..”
အဲဒါမွ ျပႆနာစတက္ေတာ့တယ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္လိုပံုစံ အတူတူေနမလဲ ထြက္ေျပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြခုမွ ေပါက္လာေတာ့
တယ္။ တင္မိုးႏိုင္ကေတာ့ မ်က္စိလည္းမိွတ္ထားရတဲ့ ၾကားထဲမ်က္နာပါ ဟုိဘက္ကို လွည့္ထားတယ္။ မ်က္ႏွာလည္း နီရဲေနတယ္။
ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနပံု ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆက္မေနသင့္ေတာ့ဘူး ထင္တာနဲ႔..
“ တင္မိုးႏိုင္ ….ငါ….ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ …အေဒၚလာရင္ေျပာလိုက္ပါ ငါလာသြားတယ္လို႔ ”
“ ေအးေအး ”
လွည့္မၾကည့္ပဲ ေခါင္းျငိမ့္ ေအးေအး လုပ္ေနတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထြက္မယ္လုပ္ပီး သူ႔ကို ေက်ာေပးရင္း စိတ္ထဲေနာက္ထပ္
ဘာေျပာရင္ေကာင္းမလဲလို႔ စဥ္းစားေနတယ္။ သူစိတ္သက္သာရာ သက္သာေၾကာင္းေလး.. အုိ မထူးပါဘူး….။
“ တင္မိုးႏုိင္…”
“ ေအး…..”
“ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ… ငါလဲ သိဘူးေလ…”
“ ဟာ… မသာ..မသြားေသးဘူးလား နင္သြားေတာ့ ဘာမွဆက္မေျပာနဲ႔ ခုထြက္သြားေတာ့ ….”
သူတအားစိတ္ၾကီးတယ္ ကုတင္ကို လက္နဲ႔ ထုတာ ဘုံး ကနဲပဲ… ကၽြန္ေတာ္လည္း လွည့္ထြက္လာေတာ့တယ္။
ေဆးရံုအခန္းအျပင္ေရာက္ သိတိုင္ေအာင္ ေျခေထာက္ေတြေျမၾကီးခ်မိရဲ႕လားလို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။ ေလေပၚလြင့္ေနေန
သလိုပါပဲငါဘာေတြျမင္မိပါလိမ့္ေနာ္ ။ကိုယ့္ကိုကို တအားကို ရီခ်င္သလိုလိုၾကီး။ ထီေပါက္တဲ့ လူတေယာက္လို ေပ်ာ္သလိုလို ထီ
ေပါက္ၿပီး ထီလတ္မွတ္ေပ်ာက္သလိုၾကီးမို႔ ထလည္းမခုန္ခ်င္ေပမဲ့ ခုန္ဆြခုန္ဆြေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္။    ရင္ေတြခုန္တာ အခုထိ
ေတာင္ ပါလာတုန္းပဲ ၀ူးးး တင္မိုးႏိုင္ေရငါေတာ့ သြားပါၿပီထင္တယ္။ မ်က္လံုးထဲမွာျမင္သမွ် မည္းမည္းပဲ ျမင္ေနေတာ့တယ္။
သူရဲ႕ပစၥည္းေလးကို မ်က္လံုးေရွ႕ကကို ထြက္ကိုမသြားတာ။ ေနာက္တေခါက္ေလာက္ေတာင္ ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ ..။စိတ္ၾကီးညစ္ရပါၿပီ… တသက္နဲ႔တကိုယ္မျဖစ္ဖူးဘူး… ဘယ္ႏွယ္င႔ါၾကမွျဖစ္ရတယ္လို႔ မိန္းကေလးတို႔ရဲ႕ အလံုျခံဳဆံုးေနရာကိုမွ
ဟိုေကာင္က ျမင္သြားတာလဲ။ စိတ္ညစ္တယ္ စိတ္ညစ္တယ္ ေသသာေသခ်င္လိုက္ေတာ့တယ္ မိတင္မိုးႏိုင္ရယ္ လို႔..ကိုယ့္ကိုကို
ျပန္ေျပာေနမိတယ္။ ငါကိုက အသံုးမက်တာ အရင္ေန႔ေတြ ဆရာမေတြလာရင္ ဒီလိုစစ္ေနၾကပဲ သူ႔ကို အသိေပးအျပင္မထြက္ခိုင္းမိ
တာပါလိမ့္ေနာ္… ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တဲ့ ငါပါလား ေျပာရင္းကိုယ့္ကိုစိတ္တိုလာသလို ဟိုေကာင္ မ်ဳိးေက်ာ္ သူ ငါ႔ဟာေလးကို
ေသခ်ာ ၾကည့္ေနမွာပဲ..ဟာ..ပါးၾကီးကို ရိုက္ပစ္ခ်င္လိုက္တာ ေျပာေလေျပာေလ သူဟာေလးက ယားလာသလိုလို က်ဳ႕ံသြားလိုလို
က်ယ္လာသလိုလို ဟာ…. ဘယ္ႏွယ္ဟာလဲေနာ္ ငါ႔ႏွယ္ ရွက္ဖို႔ေကာင္းရတဲ့အထဲ ရင္ကခုန္ေနေသးတယ္။ ေသစမ္း ငါ ဒီေကာင့္ကို
ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႔ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းမေတာ္ေတာ့ဘူး ငါ႔ကိုငါ ကတိေပးတယ္။ ဟယ္…..ၾကည့္အုန္း ခုမွ စဥ္းစားမိတယ္ ဒီေကာင္
မ်ဳိးေက်ာ္ ခုျမင္ခဲ့တာေတြ ရုံးကိုေရာက္ရင္ လူစံုေျပာျပအုန္းမလား မသိပါဘူး ဟယ္ ေသပါပီ… ဒီသတင္းေပါက္လို႕ကေတာ့ သတ္မွာ
ဒီေကာင့္ကို သတ္မွာ..ဟာ… စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္..။ခရီးက  ျပန္လာၿပီးကတည္းက တင္မိုးႏိုင္နဲ႔ ေတြ႔ရတာ ဒီတခါပဲ ရွိေသးတယ္။ ခုမေတြ႔ရတာ ၄ရက္ေတာင္ေက်ာ္ၿပီ ။အလုပ္ကို ခုထိလည္း
မလာေသးဘူး။ သူ႔ဌာနကို သြားေမးၾကည့္ေတာ့လည္း ေနာက္ထပ္ခြင့္ ၁၀ရက္ေတာင္ ယူထားတယ္တဲ့။ ဒီကိစၥေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အလုပ္က
ေနေတာ့ မထြက္ပါနဲ႔ တင္မိုးႏိုင္ရယ္။ သူ ငါ႔ ရွက္ၿပီးမလာရတာလား မသိပါဘူး။ ငါလည္းခက္ပါၿပီ ဟိုဟာၾကီး ျမင္ၿပီးကတည္းက တင္မိုးႏုိင္
ဟာေလးေရာ တင္မိုးႏိုင္ကိုပါ အေတြးထဲကကိုထုတ္မရတာ။ သူ႔ကိုပဲ ေတြ႔ခ်င္ေနေတာ့တယ္။ ငါ႔စိတ္ေတြ အကုန္လံုးကို နင္က သိမ္းပုိက္လိုက္ၿပီ ..
တင္မိုးႏိုင္ေရ။ အလုပ္လုပ္ရတာလဲ စိတ္က မပါေတာ့ဘူး။ ေအာ္..ဟုတ္ၿပီ တရုတ္က၀ယ္လာတဲ့ လတ္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ သူ႔ကိုသြားေပး
ရမယ္ တခုခုေတာ့ ထူးျခားမွာပဲ ။ ေနအုန္း ငါလုပ္ေနတဲ့ ပံုက ေသာက္ရွက္မရွိတဲ့ ႏွာဘူးေကာင္မ်ား ျဖစ္ေနၿပီလား မသိပါဘူး။ ဒုကၡပဲ…….
ဟာျဖစ္ျဖစ္ကြာ… မတတ္ႏိုင္ဘူး တင္မိုးႏုိင္ေရ ငါေတာ့ နင့္ရွက္ရွက္ကို ျမင္ၿပီးကတည္းက အရွက္ကို လံုး၀မရွိေတာ့ဘူးေဟ့… ငါလာၿပီေဟ့..။
တင္မိုးႏုိင္ဆီသြားရင္း သတိတခ်က္ရသြားတယ္။ ဟာ … ဟုတ္သားပဲ ဟိုအေပအေတမေလး ပါးစပ္ေဆာ့လိုက္တာ ငါမွာ ရင္တသက္
ေမာစရာၾကီး ေတြ႔ရတာ သူ႔ေက်းဇူးမကင္းဘူး ထင္တယ္။ ဟုတ္ၿပီ ကားကလည္း တလမ္းေၾကာင္းထဲ ျဖစ္ေနတာနဲ႔  သူ႔ဆီအရင္၀င္ရမယ္ ဆိုၿပီး
ကားေလးကိုဒဂံုစင္တာေရွ႕ အျမန္ေမာင္းသြားေတာ့တယ္။ ေရာက္တာေစာလို႔နဲ႔တူတယ္ ဆိုင္ေတာင္မဖြင့္ေသးတာလား မဖြင့္တာလားမသိဘူး။
ေဟာေတြ႔ၿပီ အေပအေတေလးလာေနၿပီ အံ့မယ္ေဘးမွာလည္း တေယာက္နဲ႔ လက္ေလးခ်ိတ္လို႔ အေတာ္အဆင္ေျပေနပံုရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ကား
ျမင္ၿပီးမွတ္မိသြားဟန္တူပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ့ဆီေျပးလာတယ္။
“ ဟယ္…ဦးေလးၾကီး… ပန္းလာ၀ယ္တာလား သမီးဒီေန႔ပန္းမေရာင္းဘူးဗ် အေမပဲေရာင္းတယ္ ဟိုးဘက္အစြန္မွာေလ ဘာပန္း၀ယ္မလဲ ၀ယ္ေပးမယ္….”
“ ဘာမွမ၀ယ္ေတာ့ဘူး… နင့္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းလာေျပာတာ ဟဲဟဲ…”
“ ရွင္… သမီးကို…”
“ ဟုတ္တယ္…. ”
“ ဘာလို႔လဲ….ဦးေလးၾကီးကလည္း..”
“ ဟိုေန႔က နင့္ဆီက ၀ယ္သြားတဲ့ ပန္းကေလး နင္ေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္သလို ကံကလည္း ေကာင္းလိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႔ … ဟဟဟ”
“ ဟုတ္လား ဘယ္လိုကံေကာင္းတာလဲ ဦးေလးခ်စ္သူဆီက အေျဖရတာလား ဒါမွမဟုတ္ လတ္ေဆာင္ရလို႔လား ”
“ အယ္ ..ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ဟီးးး ဒီလိုပါပဲ..”
“ ဟင္း..ဦးေလးၾကီးကလည္း… ”
“ နင္လည္းကံေကာင္းေနတယ္ မဟုတ္လား ေဘးမွာလဲ ေဘာ္ဒီဂတ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ အေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္တယ္.. ”
“ ဟုတ္ ဦးေလး အဲဒါသမီးခ်စ္သူေလ… ခိခိ..”
“ ကဲပါ ဦးေလးသြားစရာရွိလို႔ နင့္ျမင္တာနဲ႔ ကားရပ္လိုက္တာ ေနာက္မွာ ပန္းလာ၀ယ္မယ္ေနာ္.. ”
“ ဦးေလး တကယ္ေနာ္ ..ေနာက္ေန႔ ပန္းေတြလာ၀ယ္ေနာ္ ..သမီးမရွိလည္း ဟိုးဘက္က အစြန္က သမီးအေမပဲ .. ၀ယ္လို႔ရတယ္ အားေပးရမယ္ေနာ္”
“ ေအးပါ ေအးပါ …”
ဟုေျပာရင္း တင္မိုးႏိုင္အိမ္ ရွိရာ လမ္းဘက္ကို ကားေလး ေမာင္းထြက္လာေတာ့တယ္။
 စိတ္တိုတိုနဲ႔ ခြင့္ကို ၁၀ရက္ယူပစ္လိုက္မိတာ မွားသလိုျဖစ္ေနၿပီလား မသိေတာ့ပါဘူး။တခ်ိန္လံုး မ်ဳိးေက်ာ္အေၾကာင္းပဲ ေတြး
ေတြးမိဖို႔ ေနရသလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ငါ႔စိတ္ေတြမႈ မမွန္ေတာ့တာလား မသိပါဘူး။ စိတ္ကို အျငိမ္ဆံုးထားၿပီး ေသခ်ာစဥ္းစားမိတယ္။ ငါ႔ဘ၀ကို
ထူးခၽြန္ထက္ျမတ္တဲ့မိန္းမ အမ်ားကေလးစားရတဲ့ မိန္းမျဖစ္ေအာင္ ရာထူးရွိတဲ့ မိန္းမျဖစ္ေအာင္ ငါ႔မွာၾကိဳးစားလိုက္ရတာ အပ်ိဳၾကီး
ဆိုတဲ့ ဘဲြ႕ေတာင္ရမွန္မသိရခဲ့ ရတာသာၾကည့္ေတာ့။ ဒီၾကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္အတြင္း လင္ယူသားေမြးမေျပာနဲ႔ ယားလို႔ေတာင္
လက္ၾကားမလ်ဳိခဲ့ဘူး ကိုယ့္ကိုကို မလိမ္တမ္းေျပာတာပါ။ ခု ဒီဘာမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးၾကမွ ငါစိတ္ေတြ ယိုင္ေတာင္ လဲခ်င္ေနပါလား
ျပန္စဥ္းစားမိတိုင္း ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ ဖိန္းကနည္း ဖိန္းကနည္း ျဖစ္လာသလို။ ေအာက္က ဟာေလးကလည္း အေရကိုရဲႊရဲႊတက္လာ
တယ္။ ေတြးရင္း မိမိလက္က သူ႔အလိုလို သြားသြားစမ္းမိေနတယ္။ ဟယ္.. ငါဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ အိပ္ယာ
ထဲမွာ ငုပ္တုပ္ထထိုင္လိုက္တယ္။ ထမီေလးကိုအသာျဖီၿပီး ငံုၾကည့္မိတယ္။ အယ္..အေမ ၀င္လာလို႔ေတြ႕သြားမွျဖင့္။ အသာျဖည္းျဖည္း
ထ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ၾကည့္တယ္ အေမ့ကိုမေတြ႕ ။အိမ္အျပင္ ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမရယ္ အိမ္ေရွ႕မွာ ပန္းပင္ေတြ ေရေတြ
ေလာင္းေနတာကုိေတြ႕ေတာ့ အသာေလး အခန္းထဲ ျပန္၀င္ အခန္းကို ေလာ့ခ် မွန္းတခ်ပ္ယူၿပီး ကုတင္ေပၚ ျပန္တက္ထိုင္လိုက္တယ္။ကုတင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ထမီကိုခၽြတ္ ေပါင္းကားထားလိုက္ကာ ေရွ႕ေန မွန္နဲ႔ ကိုယ့္ဟာကို ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဟိုေကာင္
မ်ဳိးေက်ာ္ ျမင္သြားတာ ဒီပံုစံနဲ႔ေနမွာ ဆရာ၀န္မလာေတာ့ သူငါ႔ေျခရင္းမွာ တည့္တည့္ၾကီး ေသပါေတာ့ဟယ္..။ ၾကည့္စမ္း ဟတ္တက္
ကဲြေနတာေလးကို ရုပ္က ဆိုးရတဲ့ၾကားထဲ ရႊံစရာၾကီးကို ေတြးေနရင္း လက္ညိုး လက္ခလယ္ေလးႏွင့္ အသာျဖဲၾကည့္လိုက္မိတယ္။
အရည္ေလးေတြေတာင္ စို႔ေနပါေရာလား ထိပ္က အစိေလးက အသာပြတ္ၾကည့္မိေနေတာ့သည္။ မွန္းေလးေဘးကို ခ် ျပန္လဲွေနရင္း
လက္က မိမိဟာေလးေနရာက မဖယ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အထပ္ထပ္ပြတ္မိေနေတာ့တယ္။ လူတကိုယ္လံုးကို တြန္႔ကနဲ တခ်က္ခ်က္ျဖစ္
သြားသည္။ အခ်ိန္ႏွင့္ အမွ် မိမိလက္က အရမ္းကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ပြတ္မိေနေတာ့ သတိ၀င္လာၿပီး မိမိကိုယ္ကို ရွက္စိတ္၀င္လာ
သလို မုန္းလဲမုန္းလာတယ္။ ငါဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ မိတင္မိုးႏိုင္ နင္ အရွက္မရွိတဲ့ မိန္းမတေယာက္လား။ ကိုယ့္ဘာသာတေယာက္
ထဲ ေတာက္ ေခါက္မိေနတယ္။“ သမီး…”
ဟယ္ ဒုကၡပဲ ….ေျပေနတဲ့ ထမီကို အျမန္ျပန္ျပင္၀တ္ရင္း
“ရွင္….. အေမ ဟုတ္ကဲ့ သမီးလာပီ..”
သူခိုးလူမိသလို ျဖစ္ေနၿပီ ။ ျပာျပာသလဲႏွင့္ တံခါးဆီ အျမန္ထေျပးမိေတာ့ ေပါင္ရင္းက စစ္ကနဲ နာသြားလို႔ ေအာင့္အီးၿပီးျဖည္းျဖည္း
ျခင္း လမ္းေလ်ာက္ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့
“ သမီး… အျပင္မွာ ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ ေရာက္ေနတယ္…”
“ ဟာ… အေမ သမီးေနမေကာင္းေသးဘူးေလ.. ဘယ္သူနဲ႔မွ မေတြ႔ခ်င္ဘူး..”
“ သမီးကလည္း ေစာေစာက အေကာင္းၾကီးပါ ..ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ အားနာစရာၾကီး…”
“ ဟင့္အင္း အေမ သမီးမေတြ႔ခ်င္ဘူး….”
“ သမီးကလည္း ဟိုမွာ လက္ေဆာင္ေတြ တပုံၾကီးပဲ …ဟီးဟီး ”
အေမလုပ္သူက လတ္ေဆာင္ေတြအမ်ားၾကီးပဲ ဆုိတဲ့ စကားၾကေတာ့ အျပင္လူမၾကားေအာင္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ဟန္လုပ္တိုးတိုးေလး
ေျပာေနသည္။
“ လာပါ သမီးရယ္…. ”
ဆိုၿပီး တင္မိုးႏိုင္လက္ကို ကိုင္အခန္းအျပင္သလို႔ ဆဲြထုတ္ေခၚလာေတာ့ တင္မိုးႏိုင္ မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႔ ပါလာေတာ့တယ္…
“ ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ကို အားနာလိုက္တာကြယ္ မင္း သူငယ္ခ်င္းက ေနသိပ္မေကာင္းေသးဘူးကဲြ႕ ..သမီးက သူငယ္ခ်င္းအခ်င္း
ဘာေတြရွက္ေနလဲ မသိပါဘူးကြယ္ မနည္းအျပင္ဆဲြထုတ္ရတယ္.. ဟီးဟီး..”
“ ဟာ.. အေမကလည္းေလ…”
ဟု မ်က္နာကို မဲ့ၿပီး ဟိုဘက္လွည့္ေနတယ္။
“ ရပါတယ္ ေဒၚေဒၚ ကၽြန္ေတာ္လည္း တရုတ္က ျပန္လာေတာ့ သူ႔ဖို႔ ရယ္ ေဒၚေလးဖို႔ ရယ္ ၀ယ္လာတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ေပးခ်င္
လို႔ တမင္သက္သက္လာခဲ့တာပါ..”
“ ေအးပါကြယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဒၚေလးကို ေပးမယ့္ ပစၥည္းေတြ သမီးကိုေပးခဲ့ေနာ္ ေဒၚေလး ဟိုဘက္အိမ္ကို အလွဴကိစၥေလး
သြားေမးစရာရွိလို႔ ခဏသြားအုန္းမယ္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္စကားေျပာ ေနအုန္းေနာ္…”
“ အမ္… အေမ ဘယ္သြားမလို႔ လဲ.. မသြားနဲ႔ သမီးေနမေကာင္းတဲ့ ဥစၥာကို..”
“ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ အရင္လဲ နင္တို႔ေတြ ဒီလိုစကားေျပာေနၾကပဲ ဟာကို ဘာျဖစ္တာလဲ ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ သားတို႔ ရန္ေတြဘာေတြ
မ်ားျဖစ္ထားလား ကြယ္..”
“ ဟာဟ ..ေဒၚေလး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္မျဖစ္ပါဘူး …သူကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ေကာက္ေနတာ တရုတ္က ျပန္လာလာခ်င္း သူ႔ဆီကိုမလာ
လို႔တဲ့ အဲ ဒါေၾကာင့္ပါ..”
“ ဒါေလးမ်ား စိတ္ေကာက္စရာလား မိတင္မိုးႏိုင္တို႕ေတာ့ေလ ငါမေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး… ကဲ ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ အေဒၚခဏ သြားအုန္းမယ္..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး ဟုတ္ကဲ့ ”
ေယာက္ခမေလာင္းၾကီးက အရင္ထဲက စိတ္ခ်ၿပီးသားပါ။ ကိုယ့္ဆို အရင္ထဲက ဘာသေဘာတူသလဲမေမးနဲ႔ အဲဒီတုန္းက ကိုယ္က
လည္း တင္မိုးႏို္င္နဲ႔ ဟာေလးကို အဲ အလွတရားေတြကို မသိေတာ့ ၾကိဳက္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ ဖုတ္ေလတဲ့ ငါးပိ ရွိတယ္လို႔ေတာင္
သေဘာမထားမိဘူး ေနာင္တရလိုက္တာ ကုန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ။ ခုၾကည့္ ဟုိဘက္ကို လွည့္ထိုင္ေနတယ္ တခ်က္ေတာင္ လွည့္မ
ၾကည့္ဘူး။ ေကာင္းတယ္ မၾကည့္တာပဲ သူ႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ေသခ်ာအ၀ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္…။
“ ဘာလုပ္ေနတာလဲ အေမမရွိဘူး ျပန္ေတာ့ပါလား..”
“ နင္ကလည္းဟာ ဒီမွာ ငါတရုတ္က၀ယ္လာတဲ့ အထည္ေတြ.. ေနာက္…”
“ ဟာ … အဲတာေတြ မေျပာနဲ႔ေတာ့ အဲဒီပစၥည္းေတြ ေပးခ်င္ရင္ထားခဲ့ မေပးခ်င္ယူသြား ဒါပဲရွိတယ္ နင္သြားေတာ့ ”
“ ဘာလဲနင္ငါ႔ကို ခုထိ စိတ္ခုေနတုန္းလား ငါ႔ကို ဟိုေန႔က ျဖစ္သြားတယ္ ဆိုတာက…ဟို…”
“ အာ.. ငါမၾကားခ်င္ဘူး အဲဒီစကားေတြ ငါလည္းေမ့ထားတယ္ နင္လဲေမ့ထားလိုက္ေတာ့..”
“ မဟုတ္ဘူးေလဟာ..”
“ စကားဆက္မေျပာနဲ႔ ဟာ နင္ျပန္ေတာ့လို႔ ငါေျပာေနတယ္ေနာ္..”
“ ေအးပါဟာ…..”
ဘယ္လိုကေနဘယ္လိုမွ စမရတဲ့အဆံုး တင္မိုးႏိုင္ အိမ္မွ ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ အလာတုန္းကလိုေတာ့ တက္တက္ၾကြၾကြ မရွိေတာ့ဘူး။
ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ တင္မိုးႏိုင္ရယ္။ နင္တကယ္ပဲ အဲဒီစိတ္ေတြမရွိတာလား ငါ႔ကိုပဲမၾကိဳက္တာလား ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဟာ။ ငါ မႊန္
ေနတာလား အခ်စ္ဆိုတဲ့ ႏြံထဲမွာပဲ နစ္ေနတာလား ဘာမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ နင့္ကို မရ ရေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္။ နင္ဘယ္ေလာက္
ေတာင့္ ခံႏိုင္မလဲ ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ ဟာ။
ဒီလိုနဲ႔ တင္မိုးႏိုင္နဲ႔ မေတြ႔ရတာ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေနရထိုင္ရတာလည္းမေကာင္းေတာ့ဘူး။ မနက္မနက္ အိပ္ယာကႏိုးလာ
လည္း ဒီစိတ္ပဲ စားလဲဒီစိတ္ပဲ လူေတာင္နည္းနည္းက်လာသလို ခံစားရတယ္။ အလုပ္လည္း ပိတ္ရက္မို႔ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ ျမိဳ႕ထဲပတ္ကားပတ္
ေမာင္းရင္း ဟို အေပအေတေကာင္မေလးကို သတိရမိတယ္..။ ဟာ..ဟုတ္ၿပီ ေအးဒီေကာင္မေလး ဆီက ပန္းသြား၀ယ္ၿပီး တင္မိုးလြင္
အိမ္ကို ထပ္သြားမယ္.. ဟုတ္ၿပီ။ ကားကို ဒဂံုစင္တာေရွ႕ခပ္သြက္သြက္ေလး ေမာင္းထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒဂံုစင္တာေရွ႕ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကိုမ
ေတြ႕ သူ႔အေမဆိုင္ကိုေတြ႔ေပမဲ့ သူက ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလဲ။ ခဏေစာင့္ၾကည့္ေပမဲ့ ေပၚမလာတဲ့ အဆံုး ေျမနီကုန္းဘက္ကုိ  လွည့္ျပန္
လာခဲ့ တယ္။ တိုက္ဆိုင္တာပဲ လားမသိဘူး ေျမနီကုန္းပန္းျခံနားက ျဖတ္ေက်ာ္သြားေတာ့ ဟို အေပအေတမေလးကို ဖ်တ္ကနဲ႔ ေတြ႕လိုက္
တယ္ ကားကို ရပ္ၿပီး ကားေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန သူလားလို႔ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္သူပဲ ေကာင္ေလးတေယာက္ကို လက္
ေလးခ်ိတ္ရံုတင္မကဘူး ခါးကိုပါ ဖတ္ထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ကားနားက ျဖတ္ေတာ့မွ ကားမွန္ကို အျမန္ခ်ၿပီး ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ လွမ္း
ေခၚမိလိုက္တယ္။
“ ေဟ့..”
“ ဟယ္ ..ဦးေလး… ဘယ္သြားမလို႔တုန္း…”
ပန္းျခံထဲက ထြက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္အေျခအေနေကာင္းလာပံုရတယ္ ထင္တယ္။ သူေမးတာကို ျပန္မေျဖေသးပါဘူး သူ႔ကို
ကၽြန္ေတာ္သူးစမ္းသလိုလို အထင္ေသးတဲ့ အၾကည့္လိုလိုနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ေခ်ာခ်င္ပါတယ္ တင္ေတြရင္ေတြနဲ႔ စဲြ
ေဆာင္အားေကာင္းမယ့္ ရုပ္ပါပဲ။ ကိုယ့္ရုပ္ရည္ေလးမွ အားမနာ သူနဲ႔တဲြေနတဲ့ သူေနာက္က ေကာင္ေလးကုိၾကည့္အုန္း ပန္႔လိုလို ေရာ့လို
လိုနဲ႔ နားေတြကလည္းေဖာက္ ဆံပင္ကလည္း စိမ္းေနတယ္။ တကယ့္ ခပ္စုတ္စုတ္ထဲကပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ေနတာ
သေဘာေပါက္ဟန္တူပါတယ္။
“ အဲဒါ ေနာက္တေယာက္ေလ အရင္ ေကာင္က သိပ္မေခ်ငံလို႔ ၀ဲလိုက္ၿပီ…ခိခိ ”
ဟာလြယ္လိုက္တာေနာ္ မိန္းကေလးေတြမ်ား ဆက္ၿပီးစကားေျပာခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ပဲ ငါနဲ႔ ဒီလိုအဆင့္ရွိတဲ့ မိန္းကေလး
မ်ဳိးနဲ႔ ဘာမွေျပာဆိုဆက္ဆံေနစရာေတာင္ မရွိဘူး။
“ တူတယ္လို႔ ၾကည့္ေနတာ ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…ပန္းမေရာင္းေတာ့ဘူးလား ”
“ မေရာင္းေတာ့ဘူး  ဦးေလးရာ အခု သမီး ထီေရာင္းေနတယ္ေလ ဒီေန႕ နားရက္ရတာနဲ႔ လန္းေနတာ ..အဟဲ..”
“ ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ ကဲ… ဦးေလး လုပ္စရာရွိလို႕ေနာ္… ဘိုင့္ပါ..”
“ ဟုတ္…”
ဟုေျပာၿပီး ကားေမာင္းထြက္လာခဲ့တယ္ ။စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္မလားလို႔ ျမိဳ႕ထဲေလ်ာက္သြားပါတယ္ စိတ္ပ်က္စရာေတြနဲ႔ ၾကံဳေနပါလား..
ေတာ္ၿပီ ေနာက္တခါ ဒီလိုေကာင္မေလးေတြနဲ႔ မဆက္ဆံေတာ့ဘူး။ ရႈပ္တယ္။
“ သမီး ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ ျပန္သြားၿပီလား..”
“ ျပန္သြားၿပီအေမ….”
“ သူ႕ ၾကည့္ရတာ မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား နင္တို႔ ဘာျဖစ္ၾကျပန္တာလဲ ..”
“ ဟာ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး အေမရယ္… စိတ္ညစ္ရတဲ့ အထဲ ”
“ မိ.. တင္မိုးႏိုင္ ညီးကို ငါေျပာမယ္ေနာ္ ငါမေျပာခ်င္လို႔ ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ ျငီးကိုျငီးကေလးမ်ား မွက္ေနလား အသက္က ၃၅ေရာက္ေနၿပီ
ငါကေတာ့ နင္႔အတြက္ ေယာက်ာ္းရွာ မေပးစားႏိုင္ေပမဲ့ နင့္ကိုေတာ့ ေယာက်ၤားယူေစခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပဲ…”
“ ဟာ အေမကလည္း …သမီး ေယာက်ာ္း မယူခ်င္ဘူး ..”
“ ညီး … ဘာမာန္တက္ေနတာလဲ ညီးအေဖမရွိထဲက ငါက မုဆိုးမ သမီးကတေယာက္ထဲ တံခြန္မရွိတဲ့ ရထားမတင့္တယ္သလို ေယာက်ာ္းမရွိတဲ့
ငါတို႔ မွာ ဘယ္ေလာက္ လူၾကားသူၾကား မ်က္ႏွာငယ္ရလဲ နင္က ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သမီး မဟုတ္ဘူး ခုဟာက ရိပ္သာကို လွမ္းေနၿပီ …။ ကဲ ….
ေျပာစမ္းပါအုန္း ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္မွာ ဘာအျပစ္ရွိလဲ ေျပာစမ္း..”
“ သူနဲ႔ေတာ့ ျဖစ္မယ္မ…”
“ ေတာ္ေတာ့ မိဘေတြက ႏိုင္ငံျခားမွာ ခ်မ္းသာလိုက္တာ က်ိက်ိတက္ သားေလးတေယာက္ထဲ မ်က္နာမငယ္ရေအာင္ ဆိုၿပီး ဟုိကပို႔လိုက္
တာေတြကလည္း အစံု ..ဒီေလာက္ခ်မ္းသာတာေတာင္ သူက ၀န္ထမ္းအလုပ္ကို လုပ္ေသးတယ္ စိတ္သေဘာထား ရိုးသားတယ္ နင္တို႔
လည္း သိလာတာ ေက်ာင္းထဲက ၁၀ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္လာပါၿပီ.. ငါၾကည့္ေနတယ္ တေန႔ေတာ့ အဆင္ေျပလာႏိုးေျပလာႏိုးနဲ႔ အရင္တုန္းက
အိုးကလည္းမလႈပ္လို႔ စေလာင္းကလည္းမလႈပ္ဘူးဆိုတာကို လက္ခံတယ္ ခုဟာ စေလာင္းၾကီးကိုတိုင္လႈပ္ေနတာေတာင္ အိုးက မရြျဖစ္ေန
တာေတာ့ ငါဟယ္ အံ့ၾသတယ္…”
“ အေမရယ္ …ဒီ အသက္ ဒီ…”
“ ညီး … ဆက္စကားမရွည္နဲ႔ …ဒီတခါ ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္လာရင္ ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံပါ….ဒါပဲ..”
၀ူးးး အေမကေတာ့ သူေျပာခ်င္ရာ စြတ္လႊတ္သြားၿပီး သူ႔စေလာင္းၾကီးက ငတံုးငအၾကီးမွန္း သူက ဘာမွန္းမသိ အိမ္လာေတာင္းပန္တယ္ တဲ့
ၾကည့္အုန္း ဒီကမိန္းကေလးမွာ ရွိသမ်ွအရွက္ အကုန္သူ႔ကိုေပးထားၿပီးသား ဒီမွာလည္း ရွက္လို႔ေသေတာ့မယ္ နားလည္မွေပါ့ ကိုယ့္က
မ်က္နာဟိုဘက္လွည့္ထားရင္ လွည့္တဲ့ ဘက္ကို လာေတာင္းပန္မွေပါ့ အရင္လို စသလိုေနာက္သလိုနဲ႔ လက္ေလးဘာေလး လွမ္းကို္င္ အတင္း
အၾကပ္ေတာင္းပန္မွေပါ႔။ နင္အဲလိုလုပ္လို႔ ငါက ခုႏွစ္အိမ္ၾကားရွစ္အိမ္ၾကား ကယ္ၾကပါရွင္လို႔ ေအာ္ရမွာလား ငတံုးရဲ႕ နင္နဲ႔ငါ ပြင့္လင္းခင္မင္မႈ
အတိုင္းအတာက သူမ်ားေတြထက္ၾကီးတယ္ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔ဟာ… အင္းဘာပဲ ေျပာ မ်ဳိးေက်ာ္လာရင္ေတာ့ အေမေျပာသလို ေကာင္းေကာင္း
ဆက္ဆံရမယ္ ေတာင္းလည္း ေတာင္းပန္ရမယ္။ ဟုတ္ၿပီ။
မိမိကိုယ္ကို မွန္ထဲ ျပန္ၾကည့္မိေနသည္။ ဟို၀တၱဳေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္မင္းသားလို႔ အရပ္ျမင့္ျမင့္ မ်က္ခံုးေကာင္းေကာင္း ေမးရိုးကားကားေတြ
ကို ငါလဲပိုင္ဆိုင္ေနတာပဲ။ ခုမွ အသက္  ၃၇ ဆိုတာ တကယ့္အရြယ္ေကာင္းပဲ။ တင္မိုးႏုိင္ဘာလို႔မ်ား ငါ့ကို ခါးခါးသီးသီးဆက္ဆံေနရတာလဲဆိုတာ
နားကိုမလည္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္ တင္မိုးႏိုင္ အေမၾကီးေတာ့ မရွိေလာက္ဘူးထင္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ တဆင့္တက္ႏိုင္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ခုပဲသြား
မယ္ကြာ။ ဒီလိုနဲ႔ တင္မိုးႏိုင္တို႔ အိမ္ဘက္ကို ထြက္လာေတာ့ ကံဆိုးခ်င္လို႔လား ကံေကာင္းခ်င္လို႔လား မသိ အိမ္ေပါက္၀တင္ တင္မိုးႏိုင္တို႔ အေမနဲ႔
တည့္တည့္တိုး ပါေလေရာ။ သူဘယ္က ျပန္လာတာလဲေတာ့မသိဘူး။ ၀ူးး…ဒါဆိုရင္ ဒီအဖြားၾကီး အိမ္မွာ ရွိအုန္းမွာပဲကြာ..။
“ အေဒၚ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ ခင္ဗ် ..တင္မိုးႏိုင္ ရွိလားအိမ္မွာ သက္သာရဲ႕လား အလုပ္လဲ မဆင္းႏိုင္ေသးလို႔ စိတ္ပူၿပီး လာၾကည့္တာပါ..”
“ အယ္ …ေမာင္မ်ဳိးေက်ာ္ အေဒၚဘယ္ကမွ ျပန္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး ျခံတံခါး ေသာ့ခပ္ဖို႔ေမ့ေနလို႔ ျပန္လာခဲ့တာ သမီးအေပၚရွိတယ္…”
အဖြားၾကီး လိမ္ၿပီ။ သူ႔သမီးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူရွိေစခ်င္ေနတာ သိသာေနၿပီ ..
“ ကဲ အေဒၚ ဟိုဘက္ရပ္ကြက္က မိတ္ေဆြတေယာက္ရဲ႕ သာေရးရွိေနလို႔ သြားမလို႔… မင္းသူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္ထားအုန္းေနာ္..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေဒၚ … ေအာ္..ေဒၚေဒၚ ကၽြန္ေတာ့ ကားနဲ႔ လိုက္ပို႔ရမလားးး…”
“ ေနပါေစကြယ္ ေနပါေစ.. ဒီဘက္အိမ္က အေဖာ္တေယာက္ပါ ၀င္ေခၚရမွာမို႔.. သြားသြားအိမ္ေပၚကို ..သမီးရွိတယ္..”
သုတ္သုတ္နဲ႔ လစ္သြားၿပီ အဖြားၾကီးေတာ့ ။ ဂြင္ပဲ… အိမ္ေပၚကို တခ်က္လမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ တင္မိုးႏိုင္ေရ နည္းနည္းေတာ့ ရုန္းၾကည့္ဟာ ဟုစိတ္ထဲ
မွာ ေျပာရင္း အျပံဳးေလးနဲ႔ အိမ္ေပၚကိုတက္လိုက္တယ္။
“ တင္မိုးႏိုင္ ေရ.. တံခါးေလးေတာ့ လာဖြင့္ေပးပါအုန္း ဟ..”
“ လာၿပီ..”
အင္း…နည္းနည္းေတာ့ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ အရင္လို စူပုပ္ေတာ့မေနေတာ့ဘူး အိမ္တံခါးဖြင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မ်က္နာေတာ့ နည္းနည္းေလး ေအာက္
ကို ငံုထားတယ္ၿပီး ျပံဳးသေယာင္ေယာင္ … ေသာ့ကိုင္တဲ့ လက္ေတြ ကတုန္ကယင္နဲ႔ တုန္ေနတာကို သတိေတာ့ထားမိတယ္။ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ဘူး ထံုးစံ
အတိုင္း ဧည့္ခန္းက ခံုမွ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္။
“ နင္ဘာေသာက္မလဲ ”
တခ်က္ဆတ္ကနဲ ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနရာကေန ေအာက္ကို ေရြ႕ၾကည့္တာေတြ႕လိုက္ရတယ္.။. အံ့မယ္ တင္မိုးႏိုင္တို႔
အပိုးက်ဳိးၿပီး တယ္လည္း ဧည့္ခံေကာင္းေနပါလား အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ေခါင္းကေန ေျခဖ်ားဆံုးထိ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ၿပီး…
“ သံပုရာေရ ေအးေအးတခြက္ေလာက္ ေသာက္ခ်င္လိုက္တာ..”
ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး ထြက္သြားၿပီ။ မီးဖိုေခ်ာင္ကို ေက်ာေပးၿပီး ေလ်ာက္သြားတဲ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ကို ခင္လာတဲ့ သက္တမ္းအတြင္းမွာ ပထမဆံုးျမင္ကြင္းလား
တင္ၾကီးကို ၀င္းေနတာပဲ..စိတ္ထဲ ေႏြးကနည္း ျဖစ္သြားလို႔ တခါထဲ ထလိုက္သြားမိတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရာက္ေတာ့ သူသံပုရာသီးကို လွီးေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္
ျမင္ေတာ့..
“ ဧည့္ခန္းထဲမွာ သြားေစာင့္ေပါ႔ဟယ္..”
ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္
“ နင္ ေဖ်ာ္တာကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ ..ဟီးဟီး..”
စကားေလးတေျပာေျပာနဲ႔ သူ႔ေက်ာေနာက္ကို ေရာက္ေတာ့ ဆတ္ကနဲ ေကာက္ဖက္ လိုက္တယ္ ကၽြန္ေတာ့လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ခ်ိဳင္းေအာက္ကေနလွ်ိဳျပီး
ႏို႔အံုကို တခါထဲဖမ္းကိုင္ထားသလို သူတင္ပါးဆံုႏွစ္ခုၾကားထဲကို ကိုယ့္အေခ်ာင္းနဲ႔ ကြက္တိအံကိုက္က်ေအာင္ အတင္းဆဲြခ်ဳပ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။
“ အာ…. မသာ လႊတ္ေနာ္ မ်ဳိးေက်ာ္ .. နင္ဘာလုပ္တာလဲ … ဘာလဲ ဒါ ယုတ္မာတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးလား…”
ျပန္သာေျပာေနေပမဲ့ ေဘးအိမ္ေတြၾကားမွာ စိုးလု႔ိထင္တယ္ အသံထြက္တယ္ ဆိုရံုေလးပါ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လုပ္စရာရွိတာ တခါထဲလုပ္ထားမွ
သူ႔ကို ခုထဲက အေတြ႔အထိေတြေပးထားမွ ျဖစ္မယ္ ။ ကိုယ့္ေအာက္က အေခ်ာင္းကို သ႔ူဖင္ၾကားထဲမွာ အထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ေလး အသာအယာလုပ္ေနေတာ့
တင္မိုးႏိုင္ခမ်ာ ရင္ေတြတဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနတာ ကိုယ္ေတာင္ ခံစားေနရတယ္။ သူ႔လက္ေတြကလည္း သူ႔ႏို႔ကိုကိုင္ထားးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့လက္ေတြကိုပဲ
ဆဲြခြာရမလား သူ႕တင္ၾကားထဲမွာ ထပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ အေခ်ာင္းၾကီးကိုပဲ ဆဲြဖယ္ရမလား ဟိုဟုိဒီဒီေလ်ာက္စမ္းေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလို ပထမဆံုး
လုပ္ဖူးေတာ့ အရမ္းကို အရသာေတြ႔လွတယ္။ လုပ္ရင္း သူ႔ထမီအေပၚတက္ လာၿပီး ဒူးေတာင္ ေပၚလာတယ္။ ဆတ္ကနဲ ႏို႔ကိုကိုင္ထားတဲ့ လက္တဖက္က
ေပၚေနတဲ့ ဒူးအထက္က ထမီစေအာက္ကိုလွိ်ဳျပီး ေပါင္းသားေတြကို စစမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
“ ေတာ္သင့္ၿပီ ေတာ္သင့္ၿပီ မ်ဳိးေက်ာ္ရယ္ ”
တင္မိုးႏိုင္ သမင္လည္ျပန္ မ်က္ႏွာေလးလွည့္ၿပီး ေျပာလာေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲထိတ္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားတယ္။ ဆံပင္ေတြ ေျပက်
ေနၿပီး မ်က္နာတခုလံုး ေသြးေရာင္ သန္းေနသလို မ်က္ရည္ေတြကလည္း အျပည့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတယ္။ သူေတာ္ေတာ့္ကို
ေၾကာက္သြားတာပဲ။ ၾကည့္ေနရင္း သူအရုပ္ၾကိဳးျပတ္က်သြားသလိုပါပဲ ၾကမ္းေပၚကို ပ႔ံုပံု႔ေလး ျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခါင္းၾကီးသြားတယ္။
ေတာ္ေသးတာက ေမ့တာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး ခံစားမႈျပင္းထန္လို႔လား အရွက္ၾကီးသြားတာလား အေၾကာက္ၾကီးတာလား မသိ။ သူ႔ပံုစံက
မႈမမွန္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ဒီထက္ပိုမလုပ္သင့္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိက ဦးေႏွာက္ထဲ ဒိုင္းကနဲ႔ ၀င္လာတယ္။ အလိုက္သင့္ေလး
သူ႔ကိုေပြ႕ခ်ီၿပီး ဧည့္ခန္းထဲက ခံုေပၚတင္ၿပီး ေစာေစာက တ၀က္တပ်က္ေဖ်ာ္ထားတဲ့ သံပုရာေဖ်ာ္ရည္ကို ဆက္ေဖ်ာ္ၿပီး သူ႔ကို တိုက္မယ္လုပ္ေတာ့
မေသာက္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းခါျပတယ္။
“ နင္.. ျပန္ေတာ့..”
“ နင္ ကလည္းဟာ….”
“ နင့္ကို ငါေျပာေနတယ္ေနာ္ .. နင္ျပန္ေတာ့လို႔ .. နင္ ငါ႔ကုိ ယုတ္…….”
စကားေတာင္ ဆံုးေအာင္မေျပာေတာ့ဘူး မ်က္နာကို လက္ႏွစ္ဖက္အုပ္ၿပီး ခ်ဳံးပဲြခ် ငိုပါေနေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဓာတ္က်သြားသလို
စိတ္လည္းမေကာင္းျဖစ္မိသြားတာလား။ ေနာင္တရတာလား ခဲြျခားမရဘူး။ တင္မိုးႏိုင္နဲ႔ေတာ့ ငါနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္ေလ။
“ နင္….. နင္ နဲ႔ ငါ..ဘယ္…ေတာ့ မွ အေပါင္းအသင္း မလုပ္ေတာ့ဘူး… နင္ ငါ့ဆီ လာစရာ မလိုေတာ့ဘူး…”
ငိုသံၾကီးနဲ႔ စကားလည္း မပီေတာ့သလို သူေတာ္ေတာ္ စိတ္ကုန္သြားတာ ျဖစ္မယ္။ ၿပီးသြားၿပီ ထင္ပါတယ္. ဒီထက္ပိုမဆိုးခင္ ျပန္တာပဲေကာင္းပါတယ္ ဆိုၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ တင္မိုးႏိုင္မွ ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
အခန္း(၃)
တင္မိုးႏိုင္အိမ္က ျပန္လာကတည္းက မိမိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလား ပူေလာင္ေနတဲ့ အပူမီးေတြကို ျငိမ္းဖို႔ ၾကိဳးစားလာခဲ့ေတြလား တခုမွကို
အထမေျမာက္။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကိုယ့္ကိုကို ရွက္ဖို႕အလြန္ေကာင္းေနပါၿပီ။ ဘာမဟုတ္တဲ့ အပူမီးေလးကို အတင္းမီးေမြးၿပီး မိမိရဲ႕
ဂုဏ္သိကၡာေတြ အဆင့္အတန္းေတြ သတိလက္လြတ္ အားလံုးေရစုန္ေမွ်ာလိုက္ရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔တူေနၿပီ။ ေနာင္ တင္မိုးႏိုင္ေရွ႕မ်က္နာေတာင္
မျပရဲေအာင္ ပါပဲ ။ စိတ္ထဲ  တႏု႔ံႏုံ႔နဲ႔မို႕ အိမ္လည္း မျပန္ခ်င္ေသး။ အခ်ိန္ကလည္း ညေနေစာင္းေနေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖုန္းဆက္ေခၚခ်ိန္း
လိုက္တယ္။ ႏိုက္ကလပ္မွာ ဘီယာေသာက္မယ္ အေျခအေနေပးရင္း ဟိုေကာင္ေတြ အရင္ကေျမွာက္ေပးလို႔ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့    ေစာ္ကိစၥေတြပါ
အကုန္ေလ်ာက္လုပ္မယ္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မိမိခ်ိန္းတဲ့ ႏိုက္ကလပ္က ဘီယာဘားမွာ တေယာက္ထဲ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
သိပ္မၾကာပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္လာၿပီး ဘီယာေလး စေသာက္ျဖစ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ထူးထူးျခားျခား  အျပဳ
အမူတအားေပ်ာ္ေနၾကသလို ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္တိုင္းက် ဒီညဘီယာကို မူးေအာင္ေသာက္ နည္းနည္းမွန္လာေတာ့ ေစာ္ေတြေခၚ   သီခ်င္းဆိုခိုင္း
ကခိုင္းနဲ႔ အေျခအေနအေတာ္ေကာင္းေနၿပီ။  ေပ်ာ္လိုက္တာလဲ ေျပာမေနပါႏွင့္ တင္မိုးႏိုင္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စိတ္ညစ္တာေတြေတာင္ ဘယ္ေရာက္
ကုန္မွန္းမသိေတာ့ပါဘူး။
သီးခ်င္းသံ ဆူညံသံနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ေနတုန္း ဖုန္း၀င္လာတယ္။ နည္းနည္းလည္း မွန္ေနေတာ့ ဖုန္းကိုမနည္းထုတ္ၾကည့္လိုက္တာ မ်က္လံုး
ျပဴးၿပီး ေခါင္းက်ိန္းသြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမႏိုင္ငံျခားကေနေခၚတဲ့ ဖုန္းျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဖုန္းကို ျပန္မေျဖခင္ ဒီႏိုက္ကလပ္
ထဲက အသံေတြ အေဖနဲ႔အေမၾကားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဆိုင္အျပင္ကို အျမန္ေျပးထြက္လိုက္ၿပီး …
“ ဟဲလို…ဟဲလို အေဖလား ..”
“ ေအး… သားး မင္းဖုန္းကိုေခၚေနတာ ၄ ခါရွိၿပီသား ဖုန္းေလးေတာင္မကိုင္ႏိုင္ရေအာင္ မင္း …..ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ..မင္းအေမက စိတ္ေတြ
ေတာင္ပူေနၿပီ…”
“ ဘာမွလုပ္ဘူး အေဖ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ မဂၤလာေဆာင္မလို႔   အဲဒါ မနက္မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးအတြက္ သူတို႔ အိမ္ေရာက္ေနလို႔ပါ ..”
“ မင္းေပါင္းတဲ့ အေပါင္းအသင္း လတ္ခ်ဳိးေရလို႔ရပါတယ္ ငါမသိတဲ့လူ ခပ္ရွားရွားရယ္ပါ …. ေျပာ … ဘယ္သူသားလဲ ”
“ ဟို… အေဖ မသိပါဘူး သူ႔ကို …. လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အသစ္ထဲကပါ….”
“ ေအး.. သား… ေနပါအုန္း မင္း အရက္ေတြ ဘာေတြေသာက္ထားလား ..”
“ ဟာ အေဖကလည္း မေသာက္ပါဘူးဗ်….”
“ မသိပါဘူး အသံေတြက ေျပာင္းေနလို႔  ေအးပါ ၾကည့္ေနပါ မင္းလည္း ငယ္ေတာ့တာမွ မဟုတ္တာ အရင္လို ေနရာတကာ ေလ်ာက္ေျပာရမဲ့
အရြယ္လဲ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ကုိယ့္ကိုကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနပါ မင္းကို ငါေျပာေန ေမးေနရတာလဲ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး
မင္း အေမကို ျပန္သတင္းပို႔ရအုန္းမွာ မို႔ပါကြာ..”
အေဖေျပာေနတဲ့ စကားကို သိပ္အာရံုမရေတာ့ပါ ကၽြန္ေတာ့ေရွ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ျမင္ကြင္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို စဲြေဆာင္ေနတယ္။ ဘယ္သူလဲ
ဆိုေတာ့ ဟို ပန္းေရာင္းတဲ့ အေပအေတမေလး သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ စတိုင္က်က် ၀တ္စားထားလို႔လားမသိ အေတာ္လွတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္
ပါလား။ ဒါေပမဲ့ ည ၁၀နာရီေက်ာ္ေနၿပီ ခုထိ အိမ္မျပန္ေသးဘူး။ ဘာလုပ္ေနလဲ မသိဘူး။
“ သား …ဟဲလို.. သား… ေဟ့ေကာင္..”
ခုမွ အေဖနဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတာကို သတိရတယ္။ လန္႔ျဖန္႔ျပီးေတာ့ ….
“ ဟဲလို အေဖ.. အေဖ…. ဟဲလို…အေဖေရ လိုင္းေတြက တက္လိုက္က်လိုက္နဲ႔ အေဖေရ… ”
“ ေအးကြာ ..ဖုန္းေခၚရတာ အဆင္မေျပဘူးကြာ…. ”
“ ဟဲလို ..ဟဲလို အေဖ ..အယ္ ေျပာတုန္း လိုင္းက ဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႔….”
“ ဟဲလို သား..”
“ …………”
“ ဟဲလို ..သားေရ..”
ဖုန္းလိုင္းမေကာင္းလို႔ လိုင္းျပဳတ္က်သြား တဲ့ပံုစံနဲ႔ လိမ္ေျပာၿပီး ဖုန္းကိုခ် တခါထဲ ပိတ္လိုက္ပစ္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဟိုအေပအေတမေလး
ေနာက္ကို လိုက္မလို႔ပါပဲ။ ငါစိတ္ေတြ ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ မသိေတာ့ဘူး။ ျဖစ္လာတဲ့ ေနာက္ကိုသာ လိုက္လုပ္ကြာ သြား ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္။
ဟို အေပအေတမေလး ပလတ္ေဖာင္းအတုိင္းလမ္းေလ်ာက္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ့္ကားေလးနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ရင္း
အရိပ္အေျခအေန ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ၾကာေတာ့ မထူးပါဘူး ဆိုၿပီး သူေဘးနားကပ္ ကားကိုတုန္႔ကနဲ ရပ္လိုက္ေတာ့   သူလက္ေလး
ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ရင္ဘက္ေပၚတင္ရင္း လန္႔သြားတယ္။ ေနာက္ တခ်က္ေၾကာင္ၾကည့္ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ကားမွန္ေလး ခ်ၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္ေန
ေတာ့မွ….
“ ဟယ္ ..ဦးေလး… ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ..”
“ အဲဒါ နင့္ကို ေမးရမွာ ၁၀ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ အိမ္ကို မျပန္ေသးဘူးလား.. ဘာလုပ္ေနတာလဲ…”
အထင္ေသးတဲ့ အၾကည့္ပံုစံနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္..။
“ အယ္… ဦးေလးရယ္ သမီးထီေရာင္းတယ္ေလ အဲတာ ေနာက္ဆံုးေန႔ဆိုေတာ့ ျပန္တာေနာက္က်ေနတာ…”
“ လာေလတက္ အိမ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္….”
“ တကယ္လား ဟိဟိ ဒါမွ ဦးေလးကြ…”
ကားတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေစြ႕ကနဲ႔ ၀င္ထိုင္လိုက္လာတယ္…
“ ဦေလးက သေဘာေကာင္းသားပဲ …ဒီလုိမ်ဳိးၾကေတာ့…..”
ကားဂီယာေလးထိုး ကားေလးအသာလိမ့္ထြက္ရင္း ေရွ႕ကို ၾကည့္ေနဟန္ျဖင့္
“ ငါ႔ကို ဦေလးလို႔ မေခၚနဲ႔ဟာ ငါက အခုမွ ၃၇ ပဲ ရွိေသးတယ္ နင့္ဟာနင္ အသက္ဘယ္ေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ႔ကို ဦးေလး ေခၚဖို႔ မသင့္ေသးဘူး”
“ ဟုတ္ကဲ့ ..ဦေလး… အဲ ေဆာရီး ဒါဆို ဘယ္လို ေခၚ….”
“ ကိုၾကီး …”
“ ေအာ္ …ဟုတ္ကဲ့ ကိုၾကီး… ဟီးဟီး..”
“ ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း…. နင့္နာမည္လဲ ငါ မသိေသးပါလား…”
“ ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ ကိုၾကီး သမီး နာမည္က ဇင္ဇင္ေဇာ္ပါ…”
“ သမီးလို႔ မေျပာစမ္းပါနဲ႔ ညီမေလး ဇင္ဇင္ ေတာ္ပီေပါ႔….”
“ ဟီးဟီး…. ဟုတ္ကဲ့.. ”
“ နာမည္ကလည္း ဇင္ဇင္ေဇာ္ တဲ့ နာမည္နဲ႔ လူနဲ႔လိုက္တယ္…”
“ ရွင္ …ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုၾကီး … ညီမေလး နာမည္နဲ႔ ညီမေလးနဲ႔ က ဘာျဖစ္လို႔လဲ..”
“ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး….”
“ ကိုၾကီးေမးမယ္ေနာ္… စိတ္မဆိုးနဲ႔ ကိုၾကီး အရက္ေတြ ေသာက္ထားလား ”
“ အရက္မဟုတ္ပါဘူး ဘီယာပါ …. နည္းနည္း ေသာက္ထားတယ္…”
“ ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့….”
“ ဇင္ဇင္..”
“ ရွင္ ..”
ကားစီယာတိုင္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကိုင္ကာ … အားတင္းျပီး  သူ႔ကိုမၾကည့္ပဲ ေရွ႕လမ္းကိုပဲ ၾကည့္ေနဟန္ျဖင့္ ဘီယာေ၀ေနတဲ့ လက္က်န္အရွိန္ေလး
ပါေရာၿပီး…… စကားတခြန္းေျပာလိုက္တယ္။
“ ကိုၾကီးအိမ္ကို ခဏလိုက္ခဲ့ပါလား အိမ္ကို ျပခ်င္လို႔ပါ ေနာက္ဆိုလာလည္လို႔ ရတာေပါ႔……”
ေျပာလိုက္ၿပီေလ ကိုယ့္စကားဘယ္ကိုေရာက္ေနလဲ ဘာကိုဆိုလိုသလဲ ဆိုတာ ႏွစ္ဦးလံုးသိပါတယ္။ ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္မွ မူးေနတဲ့ လူတေယာက္ရဲ႕
အိမ္ကိုေခၚတယ္ဆိုေတာ့ ။ သူ႔ဘက္ကို လွည့္မၾကည့္ရဲပါ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတာ လွည့္မၾကည့္ပဲ သိတယ္။
အေတာ္ၾကာ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွ….
“ ဟုတ္..ကဲ့…”
အိုေက…ကားကို  အိမ္ရွိရာ လိႈင္ဘက္ကို ျပန္ခ်ဳိးေကြ႔ရင္း။ ဟားဟားဟား… အဲလိုျဖစ္ေနရမွာေပါ့ သူ႔အေၾကာင္းငါအကုန္သိတယ္ တဲြလိုက္တဲ့ ေကာင္ေတြလည္း
အမ်ားၾကီးပဲ ေျပာမရဘူး သူ လိုင္းေတြဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေနမလာမသိဘူး။ စကားေတြေတာင္ အဲေလာက္ပလႅင္ခံဖို႔ေတာင္ မသိဘူး ထင္တယ္။
ကားစက္ကိုရပ္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကို ျပန္စဥ္းစားရင္း ပီတိလိုလိုျဖစ္မိတယ္။ တယ္ဟုတ္တဲ့ ငါပါလား ေစာ္ေတြဘာေတြေတာင္ေတာင္ ကိုယ့္
အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ္ေခၚတက္လာပါလား။ ဘီယာအရိွန္ေလးကလည္း ရွိေသးသမို႔ သူ႔ကိုရစ္ သလိုတခ်က္ၾကည့္ၿပီး…“ ကဲ ဆင္းေတာ့ေလ ဒါ ကိုၾကီးအိမ္ပဲ …”ေခါင္းေလးတခ်က္ျပန္ ျငိမ့္ျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္တံခါးဖြင့္ၿပီး      အိမ္ထဲ၀င္လာေတာ့ သူေနာက္ကေန ကပ္လိုက္လာတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲ
ေရာက္ေတာ့ ဘယ္မွာမွ မထိုင္ပဲ ေတြေတြေငးေငးၾကီးရပ္ေနတယ္။
“ ထိုင္ေလ.. ဘာစားခ်င္လဲ ဘာေသာက္ခ်င္လဲ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ”
“ ဘာမွမေသာက္ခ်င္ဘူး ဘာမွမစားခ်င္ဘူး…”
သူလဲ သူ႔ကိုဒီလိုပံုစံနဲ႔ ေခၚလာေတာ့ သူ႕အေၾကာင္းသူသိ သူ႔ဘ၀သူသိလို႔လားမသိပါဘူး သူခိုးလူမိသလိုပံုစံ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို
ခုလို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ၀တ္စားထားေတာ့လည္း ၾကည့္ရတာ တကယ့္ကို မိန္းမေကာင္း ခႏၶာကိုယ္ အခ်ဳိးအစား ရင္သားကလည္း
တကယ့္ကို စဲြေဆာင္ေနတယ္။ ခုမွထပ္ၾကည့္မိတယ္ ေျခဖ်ားေလးေတြဆို သြယ္တန္းၿပီး သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနတာပဲ အသားအေရကလည္း
ခပ္လတ္လတ္မို႔ သူ႔အက်င့္စာရိတၱတခုကလဲြလို႔ ဘာမွကို အျပစ္ေျပာစရာ မရွိပါ။ ဟိုေကာင္ေတြ ေျပာသလို လံုးလိုက္ရရင္ေတာ့ ေဆြေမ့
မ်ဳိးေမ့ တသက္စဲြမယ္ဆိုက္ပဲ ။   ေတြးသာေတြးေနရတယ္ ကိုယ္မလုပ္ဖူးတဲ့ အလုပ္ကို စလုပ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားလို႔လား မသိ ေျခဖ်ား
လက္ဖ်ားေတြေအးေနသလို ရင္ေတြလည္း တအားကို ခုန္ေနမိၿပီ။ မနည္းဟန္လုပ္ၿပီး တကယ့္က်ားစတိုင္ ဖမ္းေနရတယ္။
“ ဇင္ဇင္ လာေလ အေပၚထပ္ခန္းေတြကုိ ျပမယ္..”
ျပန္မေျဖေပမဲ့ ကိုယ္ေရွ႕က ဦးေဆာင္ အိမ္ေပၚေလွကားအတိုင္း တက္ေနၿပီမို႔ သူေနာက္က လိုက္လာေနတယ္။
“ ဒီ အိမ္ၾကီးက ကိုၾကီး အေဖ နဲ႔ အေမ လက္ထပ္ၿပီး ကိုၾကီးကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္ၿပီဆိုကတည္းက အေဖကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းဆဲြ အေဖကိုယ္
တိုင္ေဆာက္ခဲ့တာေလ ကိုၾကီး ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ အျဖစ္အေဖက သက္မွက္ခဲ့တာေလ..”
သူ႔ကိုတခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ သိပ္အာရံုမရဘူး ထင္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ ၾကည့္ေနတယ္။ မသိဟန္ေဆာင္ၿပီ ေရွ႕
ဆက္ေျပာေနမိတယ္…
“ ဒါကေတာ့ ဘုရားခန္း ဟိုဘက္က အကို႔ မိဘေတြ အိပ္တဲ့ အခန္း၊ ဒီဘက္ကေတာ့ အေပၚထပ္ဧည့္ခန္း အေဖရွိတုန္းကေတာ့ အေဖ
အဲဒီဧည့္ခန္းမွာ ညတိုင္းညဥ့္နက္ေအာင္ အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာေလ….”
ငါ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ စကားကရွည္ေနၿပီ ငါအခန္းထဲေခၚမယ္ ၿပီးရင္ ရွယ္မယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ ကိုယ့္ ရင္ေတြအရမ္းကို ခုန္ေနသလို
ေပ်ာ္လဲ ေပ်ာ္ေနမိတယ္။
“ ဒါ ကိုၾကီးအခန္းေလ ..လာ ၀င္ခဲ့ေလ..”
ေခါင္းေလးျငိမ့္ျပၿပီး သူအခန္းထဲကို ၀င္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ဒါ ကိုၾကီးအိပ္တဲ့ ကုတင္ေလ ….”
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေျပာမိၿပီ။ သူ သေဘာေတာ့ ေပါက္ေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္။
“ ေအာ္ …ဟုတ္လား…”
သူေျပာတဲ့ ေလသံကတမ်ဳိးပါလား အေနအထိုင္အေျပာအဆိုလံုး၀ ေျပာင္းလဲသြားသလို ခံစားရတယ္။ ရင္ထဲ နည္းနည္းထိတ္လာတယ္။
သူ႔ပံုၾကည့္ရတာ တကယ္တည္ျငိမ္တဲ့ မိန္းမတေယာက္လိုလို၊    တကယ့္၀ါရင့္ ျပည္တန္ဆာမတေယာက္လိုလုိပဲ တခ်က္မွမတုန္မလႈပ္။
အခန္းကို ပတ္လည္ၾကည့္ၿပီး ကုတင္နားသြားကာ ကုတင္ေပၚရွိေမြယာထူၾကီးကို လတ္နဲ႔စမ္းဖိၿပီး ထိုင္လိုက္ လဲွလိုက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိန္
ေခၚေနသလိုလို။ တခါ ျပန္လူးထၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ေသခ်ာစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကီးကို ၾကည့္ေနတယ္ ၿပီးေတာ့ …ကၽြန္ေတာ့ကို ေက်ာေပးၿပီး သူ႔အ
ေပၚအက်ီကို ျဖည္းျဖည္းျခင္းခၽြတ္ေနတဲ့ ပံုက တဖတ္သားကို မခံခ်ိမခံသာေအာင္ လုပ္ေနသလိုပဲ။ အေပၚအက်ီခၽြတ္လိုက္ေတာ့ မို႔ေမာက္
ေနတဲ့ သူ႕ရဲရင္းသား ၀င္း၀င္း အစြန္းအစကို ထင္းထင္းၾကီးျမင္လိုက္ရေတာ့ တံေတြးတခ်က္ မသိမသာ မ်ဳိခ်မိတယ္။ ေနာက္ သူ သူ႕ထမီ
ကို အပံုလိုက္ခၽြတ္ခ်ၿပီး ႏဲြ႕ေႏွာင္းတဲ့ အမူအယာေလးနဲ႔ ကုတင္ေပၚ လွဲေလ်ာင္းလိုက္ပံုက ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေအာင္
ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ေဘာ္လီ နဲ႔ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေသးေသး ရယ္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ တကယ္မိန္းမတေယာက္ကို ပထမဆံုး
ဒီလိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လက္ဖ်ားေတြ ေအးခဲေတာင့္လာသလို ရင္ေတြလဲ အခုန္ျမန္လာၿပီး ေၾကာင္ၿပီးေငးၾကည့္လ်က္သား ျဖစ္ေနေတာ့
တယ္။ ကိုယ္တစာင္း လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ အေနအထားမွ ပတ္လက္လွန္ ေပါင္ကိုကားျပန္တယ္။ ေပါင္းကားထားရံုမွ်မကပဲ သူ႔လက္ကေလးေတြ
နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ပစၥည္းကို ပြတ္သပ္ရင္း ..
“ လာေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ..ကိုၾကီး ညီမကို…..  –ိုး ခ်င္ေနတာ မွက္လား.”
“ ………… ”
သူအဲလိုၾကီး မထင္မွတ္ပဲေျပာလာတာၾကီးေၾကာင့္ ဘာလုပ္လိုဘာကိုင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့သလို ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။
“… လာပါ လာ.. –ိုး စမ္းပါ.. ညီမလဲ အ –ိုး ခံခ်င္ေနတာ ဟဟဟ ”
“ ဟို….ဟို… ကိုၾကီး…”
“ လာစမ္းပါ … ကိုၾကီး ညီမကို ျပည့္တန္ဆာ ထင္ေနတာ မဟုတ္လား ပိုက္ဆံေပးရင္ ရတယ္ေလ  လာစမး္ပါရွင္ ျမန္ျမန္ လာ –ိုး စမ္းပါ  ဒီက
ျဖင့္ ခံခ်င္ေနတာ ယားလို႔ ”
သြားၿပီ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ။ သူသက္သက္ရြဲ႕ေနၿပီ ဆိုတာ ။ ငါမ်ားမွား သြားၿပီလား မႏူးမနပ္နဲ႔ ရင္ကို ထိတ္သြားၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္
သူ႔ဆီကို မသြားရဲေတာ့ သူအိပ္ယာေပၚကေန ထလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ေရွ႕လာၿပီး မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲေနသလို.. ခက္ထန္မာေက်ာတဲ့ မ်က္နာနဲ႕…
“ ရွင္ ခု လိုၾကေတာ့ေကာ မ –ိုးခ်င္ေတာ့ ဘူး မဟုတ္လား..ဟင္.. ရွင္ကၽြန္မကို ဘာထင္ေနလဲ ကၽြန္မက တကယ့္အေပအေတ အစုတ္အျပတ္
ထက္ေတာင္ ဆိုးေနတဲ့ သူတေယာက္လို႔ ျမင္ေနတာလား …ကၽြန္မ ရည္းစားေတြ မိႈလိုေပါက္ေအာင္ ထားတယ္ ကၽြန္မၾကိဳက္တဲ့ သူဆိုရင္
ခံတယ္ ..ကၽြန္မၾကည္ျဖဴတဲ့ လူ…..ကၽြန္မကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားတဲ့လူဆိုရင္ ကၽြန္မသူ႕ အ –ိုး ကို ခံတယ္  ဘာျဖစ္လဲ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ
ျပည့္တန္ဆာ မဟုတ္ဘူး ကၽြန္မ ပိုက္ဆံအတြက္ေလးေၾကာင့္နဲ႕ ဒီဟာေတြကို လုပ္မစားဘူး ”
“ မဟုတ္ပါဘူး ညီမေလး ရယ္ ကိုၾကီး.. မွား .”
“ ေတာ္စမ္းပါ… အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္မ ရွင့္အေပၚမွာ သာယာေနတယ္ ဆိုတာ ရွင္က ကၽြန္မကို တကယ့္အေပအေတ လူဆိုးမေလးလို႔
ထင္ေနတာေလးကို သာယာေနတာ .ကၽြန္မက ပိုက္ဆံရလို႔ ပိုက္ဆံလိုခ်င္တာ တခုထဲနဲ႔ သူမ်ားအ –ိုး ကိုလိုက္ခံေနတဲ့ မိန္းမေတြထဲမွာေတာ့
မပါဘူး ..”
သူမ ငိုလည္းငိုရင္းနဲ႔ အက်ီေတြ ျပန္ေကာက္၀တ္ျပီး ျပန္ေတာ့မယ္ဟန္ျပင္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာေနေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေတာ္မွားသြားျပီ
ဆိုတာ သိလုိက္ရၿပီ။
ငါကမီးခိုးေရာင္ ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ …ေကာင္ပါ (ဘဝမွာ ေမွာင္ရတာေတြပဲ…မ်ားတယ္)… တကယ္ပါ…..မင္းအတြက္ေတာ့ ငါဟာဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုၾကီးေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုၾကီးခုတေလာ အမွားေတြကို တခုခုၿပီးတခု မွားၿပီးရင္းမွားရင္း ျဖစ္ေနလို႔ ညီမရယ္… ကိုၾကီးေတာင္းပန္ပါတယ္
ညီမေလးေက်နပ္တဲ့ အထိ ကိုၾကီးေတာင္းပန္ပါတယ္.. ကိုၾကီးမွားသြားတယ္ အရမ္းမွားသြားတယ္..”ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာကို သူနားမေထာင္ေတာ့ပါ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားၿပီ။ သူ႔ေနာက္ကလိုက္ရင္း သူ႔ကိုတားတဲ့ သေဘာနဲ႔ သူ႔လက္
ေမာင္းကိုလမ္းဆဲြေတာ့ သူရုန္းထြက္ၿပီး အိမ္ေရွကတံခါးကို ဆဲြဖြင့္ၿပီး ျခံေရွ႕ကို အတင္းေျပးထြက္သြားတယ္။  ကိုယ့္ရဲ႕ထပ္ဆင့္အမွားေတြကို
မေတာင္းပန္ပဲ ဒီအတိုင္းၾကီးမလြတ္ေပးခ်င္တဲ့ သေဘာနဲ႔ သူ႔ေရွ႕က ကာရပ္ၿပီး…“ ညီမေလး ညီမေလး ကိုၾကီးေတာင္းပန္ပါတယ္.. ညီမေလးရယ္..”
“ ရွင္…..ကၽြန္မေရွ႕ ဖယ္ေနာ္… မဖယ္ဘူးလား …ေအာ္လိုက္မွာ…”
“ ၀ူးးး…. ကိုၾကီးေျပာမယ္ ဒီကိစၥဒီလိုေတြ ျဖစ္ရတာ ညီမေလးေၾကာင့္လဲ ပါတယ္..”
မ်က္လံုးေလးေထာင့္ကပ္ မ်က္ေမွာင္ေလးက်ဳံၿပီး စိတ္ဆိုးဟန္ျဖင့္..
“ ဘာေျပာတယ္ ကၽြန္မေၾကာင့္… ”
“ ဟုတ္တယ္…ညီမေၾကာင့္လည္း နည္းနည္းပါတယ္…”
“ ေနပါအုန္း ကၽြန္မေၾကာင့္လို႔ ေျပာရေအာင္… ကၽြန္မက ရွင့္ကို ဘာေတြျမဴဆြယ္ေနလို႔လဲ.. ရွင္ေသခ်ာ စဥ္းစားအုန္းေနာ္ ရွင္နဲ႔ ကၽြန္မၾကားမွာ ဘာ
အကန္႔မွ မရွိဘူး ….ေျပာစမ္းပါအုန္း..”
ကၽြန္ေတာ္သက္ျပင္းရွည္ၾကီးတခ်က္ မႈတ္ထုတ္ၿပီး သူ႔ဆီက ပန္း၀ယ္လာကေန အခုျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာအထိသူ႔ကို ေသခ်ာရွင္းျပလိုက္တယ္..သူ
ေသခ်ာနားေထာင္ေနတယ္..  ကၽြန္ေတာ္စကား ဆံုးခါနီးေလ သူ႔ရဲ႕အမႈအယာက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာလို႔ ေျပာရတာပိုအားရွိလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္
စကားဆံုးေတာ့ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္…ကၽြန္ေတာ္ကပဲ..
“ ယံုပါ ညီမရယ္ အကိုဒီအသက္အရြယ္ထိ မိန္းမကိစၥ ရွင္းတဲ့ လူတေယာက္ပါ ဒီအသက္အရြယ္ထိ လူပ်ဳိၾကီး ျဖစ္ေနသာတာ ၾကည့္ပါေတာ့ ညီမရယ္
ခုက အကို႔မွာ တအားကို အပူေတြၾကီးေနတယ္ ညီမရယ္… အကိုေတာင္းပန္ပါတယ္… အကို႔ကို ခြင့္လြတ္ပါ..ေနာ္. ညီမ စိတ္ေလးကို နည္းနည္းေလး
ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္…. နည္းနည္းေလး…. ”
ကၽြန္ေတာ့္ေတာင္းပန္ရင္း အမႈအယာေလးနဲ႔ပါ သူ႔ကို ခယၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ့ကို အေတာ္ေလးစိတ္ေျပဟန္စ ျပဳရင္း..
“ ဇင္ ေန႔လည္ထဲကေန ခုညထိ ဘာမွမစားရေသးဘူး ဗိုက္ တအားဆာေနၿပီ….”
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္ သူ႔ကိုသူ ဇင္ တဲ့ သနားစရာ မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာေနေတာ့ လူကို ထခုန္မတက္ေအာင္ ေပ်ာ္
တာလား ၀မ္းသာတာလား မသိဘူး…
“ ဇင္ ရယ္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ေရခဲေသတၱာထဲမွာ အကုန္ရွိတယ္ ကိုၾကီးကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေကၽြးမယ္ လာ လာ အထဲကိုျပန္၀င္ေနာ္…”
ကၽြန္ေတာ္ခုန္ေပါက္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ကို အိမ္ထဲမွတဆင့္ အျမန္ေျပး၀င္သြားတယ္ သူအိမ္တံခါးပိတ္ရင္းေနာက္ကလိုက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ မီးဖိုေဂ်ာင္
က စားပဲြနားက ခုံမွာ ၀င္ထိုင္ေနတယ္။
“ ေျပာ…ဘာစားမလဲ ေခါက္ဆဲြေၾကာ္ ၾကာဆံေၾကာ္၊ အစိမ္းေၾကာ္၊ ကန္စြန္းရြက္ မိႈေၾကာ္၊ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္၊ ေၾကးအိုးခ်က္၊ ၀တ္သားႏုပ္ႏုပ္စင္းေၾကာ္၊
ၾကက္စြပ္ျပဳပ္ ဟီးဟီး…. အဲဒါေတြ ဘာတခုမွကို မလုပ္တက္ဘူး ဟီးးးးး….”
“ ဟြန္း …. ကိုၾကီးကလည္း ဒါဆို ဇင္က ဘာစားရမွာလဲလို႔ …”
“ ဟီးးး ဘာမွမပူနဲ႔ ရယ္ဒီမိတ္ မာမီးေျခာက္ဆဲြ ေကာင္းေကာင္းျပဳတ္တတ္တယ္… စားမွာလား…”
“ ေကာင္းပါတယ္ ..ျမန္ျမန္လုပ္ပါ ဒီမွာ တအားနဲ႔ ဗိုက္ေတြ ဆာေနၿပီေနာ္…”
“ ရက္စ္ ေဘာ့စ္  ဟိဟိ…”
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကိုေပ်ာ္မိပါတယ္ မိန္းမတေယာက္ကို ကိုယ္ကိုတိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးရမယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးထားမိခဲ့ဖူးဘူး တကယ္တမ္း
ခ်က္ေကၽြးရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း။
မာမီးေခါက္ဆဲြျပဳတ္ေလး ျပဳတ္ၿပီးပူပူေႏြးေႏြးကို ပန္းကန္သန္႔သန္႔ထဲထည့္ ဇြန္းနဲ႔တူေလး တပ္ၿပီး သူ႔ေရွ႕ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ အငမ္းမရစားေနလိုက္တာ ပါးစပ္
ကို အပူမိၿပီး သူ႔လ်ာေလးကို သူ႔လက္နဲ႔ ယက္ခပ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ကဗ်ာကယာ ေရေအးေအးေလး ခြက္ထဲထည့္ၿပီး တိုက္လိုက္တယ္။ အယ္ဗ်ာ
ပူေနလို႔လားမသိ မ်က္ရည္ေလးေတြ၀ဲ ေနတယ္။ ခုလိုၾကေတာ့လည္း တကယ့္ ကေလးေလး တေယာက္လိုပါလား သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲ စိတ္မေကာင္း
ျဖစ္လာတယ္။ ငါ႔နဲ႔ေတာ့ကြာ ငါ႔ေလာက္မိုက္တဲ့ေကာင္ ကမာၻမွာ ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး မလုပ္သင့္တဲ့ အရာကို အျပစ္ၾကီးၾကီး လုပ္တဲ့ လူတေယာက္လို
ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ႔အနားတိုးကပ္ၿပီး …
“ ကိုၾကီး တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ..ကုိၾကီး တကယ္မွားသြားတယ္ ဇင္ ရာ…”
ကၽြန္ေတာ္တကယ္ စိတ္မေကာင္းတဲ့ အမူအယာနဲ႔ မို႔…..သူေခါက္ဆဲြပူပူေလးကို စားရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပဴးၾကည့္ေနတယ္….
“ အဟတ္ဟတ္… မင္းသား အက္ရွင္ကလိုေသးတယ္ ကိုရီးယားကားထဲမွာေလ မင္းသမီးေလးက ဒီလိုပဲ ေခါက္ဆဲြပူပူေလး စားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မင္းသားက
မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး ေတာင္းပန္ေနတာ ကိုၾကီးရဲ႕….. ဟဟဟဟ.. တကယ္ပဲ..”
“ အမ္…. ဟုတ္လား..”
“ မ်က္ရည္ေတာ့ ကိုၾကီးမက်တက္ဘူး ဇင္ရယ္…”
အားရပါးရစားေနလိုက္တာ ေခါက္ဆဲြျပဳပ္တပန္းကန္လံုး ေျပာင္ရံုတင္မကဘူး ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ကုိ ပန္းကန္လိုက္ေမာ့ေနလိုက္တာ အရမ္းကို အျပစ္
ကင္းၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲလို႔ စိတ္ထဲကေန ေျပာေနမိတယ္။ ၾကည့္အုန္း လည္တိုင္းေလးကလည္း ေက်ာ့ေနတာပဲ။
“ ၿပီးၿပီ… စားလို႔လည္း ေကာင္းတယ္ ဗိုက္ျပည့္သြားၿပီ… ကဲ.. ေျပာျပ…”
“ အမ္… ဘာကိုေျပာရမွာလဲ …”
“ ေဆးရံုမွာ ေတြခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာအေသးစိတ္က အစေျပာျပ.. ေစာေစာက ေျပာတာ အေပၚယံေလာက္ပဲဟာကို ေနာက္ရီခ်င္ေနလို႔ ခုေျပာျပ ”
“ ဟာ… မေျပာခ်င္ပါဘူး.. ဇင္ရယ္.. ဟီးဟီး…”
“ မရဘူး…”
သူ႔ၾကည့္ရတာ ဇြတ္ႏိုင္မယ့္ပံု ေပါက္ေနလို႔ ေရွ႕မ်က္နာ ေနာက္ထားၿပီး ေသခ်ာကို ရွင္းျပလိုက္တယ္။ ရယ္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႔..။ ေနာက္ အရယ္ရပ္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ ၾကည့္ေနတာက မရယ္မျပံဳး ေသခ်ာေလးနက္သလို စူးရွတဲ့ သူမ်က္လံုးေတြက တခုခုကို လုပ္ေတာ့မယ့္ပံု …
“ ကိုၾကီး မိန္းကေလးတေယာက္ကို နမ္းဖူးလား….”
ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္ မနမ္းဖူးဘူးေပါ့။ တကယ္လဲ မနမ္းဖူးတာၾကီးကို။ ေတြးေနတုန္း သူထိုင္ ေနရာကထ စားထားတဲ့ ေခါက္ဆဲြပန္းကန္ကို တျခားေနကို
ထားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တည့္တည့္လာၿပီး စားပဲြေပၚတက္ထိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္လ်က္သားနဲ႔ သူ႔ကိုေမာ္ၾကည့္ရင္း ဘာလုပ္ရမွန္းကို
မသိေတာ့ဘူး….
“ ခု ဇင့္ကို နမ္းၾကည့္စမ္းပါ..”
မယံုၾကည့္သလို သူ႔ကိုတခ်က္ၾကည့္ေနမိတယ္။ လက္ညိွဳးကေလးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ယပ္ေခၚရင္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနားကို တပ္ျပေနတယ္ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို လာနမ္း
ပါေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ ခုန္တက္လာၿပီ။ သူမ်က္လံုးေလးကို မိွတ္ထားလို႔ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ တကယ္လုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ေရွ႕မတိုးရဲေအာင္ပါပဲ တင္မိုးႏိုင္
ကိုလုပ္တုန္းကလိုမ်ဳိး သတၱိေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ ။     ဒါေပမဲ့ ဇင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက တကယ့္ကို နမ္းခ်င္စရာပါ။ ပါးလ်ေသသပ္ ပိရိျပီး ပန္းေရာင္သန္း
ေနေတာ့ ေနာက္ဆံုး အနားတိုးကပ္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိကပ္ နမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
ဘ၀မွာအႏူးညံ့ဆံုး အေတြ႔အထိတခုကို ခံလိုက္ရသလိုပဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိနမ္းၿပီးေနာက္ သူ႔အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသာအယာဆဲြယူ စုပ္လိုက္
ေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူနမ္းေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တကယ္ကို ေက်နပ္မိသလို ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ရင္ေတြခုန္ေနေတာ့တယ္။ အဲဒီ
လိုနမ္းေနရင္း သူ႔လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို ဖမ္းယူဆုပ္ကိုင္၍ သူ႔ရဲ႕လွ်ာက ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ၀င္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လွ်ာကို ဆဲြငင္ယူသလိုလုပ္
လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုးျပဴးၿပီး လူကို အေတာ္ထိတ္လန္႔သြားတယ္။ ေဖာ္မျပႏိုင္တဲ့ ခံစားမႈဆိုေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရတာေတာ္ သူ႔ကၽြန္ေတာ့္ကို
ဒီလိုနမ္းလိုက္လို႔ ခံစားလိုက္ရတာက  စုန္းမတေကာင္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းနမ္းေနရာက သူ႔ရဲ႕လွ်ာက ပါးစပ္ကတဆင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တကိုယ္လံုးမွာရိွတဲ့ အူ ႏုလံုး
အသည္း ေက်ာက္ကပ္ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ကလီစာေတြအားလံုးကို ဆဲြငင္ ပိုင္ဆိုင္ ခ်ဳပ္ကိုင္စားသံုးလိုက္သလိုပါပဲ။ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြမွာ ေသြး
မရွိသလို ခံစားရၿပီး လူကိုေလထဲ ေျမာက္သြားသလိုပါပဲ။ ဒီလို အနမ္းခံရတာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ မို႔လားမသိ ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုး
ကိုေမ့ေမ်ာလို႔ ေနေနတုန္း သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို နမ္းေနရာကေန ဆက္ကနဲ႔ ခြာသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာက္ကာငင္ကာဆိုေတာ့ အရွိန္ကလည္း ရွိၿပီး
မႈးယစ္ေနသလို နမ္းၿပီးရင္း နမ္းခ်င္ ျဖစ္ေနေတာ့ မ်က္လံုးေလး ေမွးၿပီး သူ႔ကို ထပ္နမ္းဖို႔ ေရွ႕တိုးေတာ့ သူ သူ႕လက္ကေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
တားထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တကယ္ပဲ နစ္မြန္းသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ သူ႔ကို အထပ္ထပ္ေျပာေနမိတယ္။    ဇင္ ရယ္ မင္းကိုၾကီးကို ဒီေန႔က စၿပီးပိုင္
သြားၿပီး။ ကိုၾကီးဆိုတဲ့ လူတေယာက္ထဲကိုမဟုတ္ဘူး    ကိုၾကီးနဲ႔ပတ္သက္တာ မွန္သမွ်အားလံုးကို ဇင္ ပိုင္သြားၿပီ။ ဇင္ ဟာ ကုိၾကီးရဲ႕ အရွင္သခင္ပါပဲ။ ဇင္
ဟာ ကုိၾကီးရဲ႕ ကိုယ္ပြားေလးပါပဲလို႔ စိတ္ထဲကေန အထပ္ထပ္ေျပာေနမိတုန္း….     သူကၽြန္ေတာ့္ကို ျပံဳးသလိုေလာင္သလို ဘာမွန္းကို မသိတဲ့ အၾကည့္နဲ႔
ၾကည့္ေနတယ္…“ ကိုၾကီးက တကယ့္ကို မနမ္းဘူးတာပဲ ကိုး…ဟီးဟီး ”ရယ္ရင္း သူေျပာတာကို ျပန္မေျပာႏုိင္ပါ ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပရင္း သူ႔ကို ဆက္နမ္းဖို႔ ေရွ႕တိုးလိုက္ေတာ့ သ႔ူေခါင္းေလးကို တိမ္းေရွာင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ့ရင္ဘက္ကို
ျဖည္းျငင္းစြာ တြန္းကာ သက္ျပင္း တိုတိုေလး ခ်ၿပီး..
“ ေနာက္ထပ္ ရင္ပိုခုန္ခ်င္ေသးလား……”
မ်က္ႏွာကို ေျပာင္ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ မ်က္ခံုးေလးကို ပင့္လိုက္ခ်လိုက္နဲ႔ ေျပာေနျပန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္စကားကို ေကာင္းေကာင္းမေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပ
လိုက္ေတာ့ ဇင္က သူ႔အေပၚအက်ီေလးကို ျဖည္းျဖည္းျခင္း ကၽြန္ေတာ့ၾကည့္ၿပီး ခၽြတ္ေနတယ္။ ဇင္ရဲ႕ ျပဳမႈပံုေတြက တဖက္သားကို ညင္သာႏုရြသလို တထပ္ျခင္း
မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ အထပ္ထပ္ ညို႔ငင္ဆဲြေဆာင္ လိုက္သလိုပါပဲ။ သူလုပ္ေနတာကို အာေခါင္မွာ ေခ်ာက္ေနၿပီး မရွိတဲ့ တံေတြးကို တခ်က္မ်ဳိခ်ရင္း ၾကည့္ေနမိ
တယ္။ ေနာက္ဆံုး အက်ီခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေဘာလီေလးပဲ က်န္ေတာ့ သူ ေခါင္းေလးတေဇာင္းငံု႔ရင္း သူ႔ေဘာလီေလးကို ကိုင္ၿပီး ရွက္သလို ဟန္အမႈယာနဲ႔ သူ႔ရင္
သားေတြကို ပြတ္သပ္လို႔ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘာမွကို မသိေတာ့ပါဘူး သူလုပ္သမွ်ကို အသက္မရွိေတာ့တဲ့ လူတေယာက္လို ၾကည့္ေနရံုသာရွိပါေတာ့တယ္
ေနာက္ သူ လက္ကေလးကိုေနာက္ ပစ္ၿပီး ေဘာလီၾကိဳးကိုျဖတ္ၿပီး သူ႔ေဘာလီကို ကိုယ္ကေန ခြာလိုက္တာမွာေတာ့ ရင္ညြန္႔ႏွစ္ခိုင္ဟာ ၀င္းၿပီး မို႔ေမာက္ အိ
ၿပီးတဲြက်ေနေတာ့ လွမ္းကိုင္ရမလိုလို ဘာလိုလိုျဖစ္ေနတုန္း သူ႔လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖတ္ကို လမ္းဆဲြယူၿပီး သူ႔ရဲ႕ ႏိုအံုဆီကို တင္ေပးလိုက္ေတာ့
လတ္ႏွစ္ဖတ္လံုး ဓာတ္လိုက္သလို ခံစားရလို အႏူးညံ့ဆံုးအေတြထိကို ထိလိုက္ရေတာ့ ေရွ႕ကိုတိုးၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႔နမ္းမယ္ အလုပ္..
“ ေနအုန္းေလ ေသခ်ာပြတ္သပ္ကိုင္ပါအုန္း ဇင့္ ကိုလည္း ထည့္တြက္အုန္းေလ…”
သူေျပာလိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တြန္႔သြားတယ္ ဟုတ္သားပဲ သူလည္း ငါ႔လို ခံစားခ်က္ရွိတဲ့ လူတေယာက္ပဲ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ဖူးေတာ့ သူ႔ကိုစိတ္ပါေအာင္ ေသခ်ာ
ပြတ္သပ္ေပးသလို ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ညင္သာစြာ ပိုၿပီးပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္တယ္။ သူ မ်က္လံုးေလးကို စင္းေနေအာင္မိွတ္ထားၿပီး သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က
ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို ဆက္ကနဲ႔ လွမ္းကိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ႏို႕အံုဆီသို တြန္းပို႔ၿပီး နမ္းဆုပ္ခိုင္းပါေတာ့တယ္။ အိစက္ၿပီး ေႏြးေထြးတဲ့ အထိအေတ႔ြနဲ႔အတူ မိန္းကေလး
တေယာက္ရဲ႕ ႏို႔ကို စုပ္နမ္းရတဲ့ အရသာကိုလည္း ဘ၀င္ျမင့္စရာခံစားခ်က္အျဖစ္ တခါထဲ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဇင္ ငါ႔ကို ပိုင္သလို ငါလဲ ဇင့္ကို ပိုင္လိုက္သလိုပါပဲ
ေနာ္။ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ဇင္ရယ္။ အရွိန္ေလးရလာေတာ့ သူ႔ ႏို႔ေလးေတြကို လက္ကလည္း ပြတ္သပ္ေနသလို ပါးစပ္ကလည္း ခပ္ျမန္ျမန္ေလးျဖစ္ စုပ္နမ္း
မိေနေတာ့ ဇင့္ခမ်ာ မ်က္လံုးကို ေမွးစင္း ေခါင္းေလးကိုေမာ့ၿပီး ေနာက္လွန္ လြန္႔လြန္႔လူးလူး ျဖစ္ေနရာမွ သူ႔လက္ေတြက သူ၀တ္ထားတဲ့ သူ႔ထမီကို ခၽြတ္ေနတာ
ကို ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရတယ္။ ထမီကၽြတ္သြားၿပီးေနာက္ က်န္ေသးတဲ့ သူ႔ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေသးေသးေလးကို သူခံစားေနတဲ့ ဖီးကိုလည္း မပ်က္ရေအာင္
သေဘာနဲ႔ ထင္တယ္ သူ႔လက္တဖက္ထဲနဲ႔ အတင္ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလေတာ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘာအ၀တ္ရယ္မွ မရွိေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ၿပီး သူ႔ႏို႔ကို ကုန္းစို႔နမ္းေနတုန္း သူကၽြန္ေတာ့္ အက်ီကို လွမ္းခၽြတ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလိုက္သင့္ ကိုယ္ရိွန္ေလး နည္းနည္းသတ္ၿပီး လႈပ္ရွား
ေပးလိုက္ေတာ့ အေပၚအက်ီကၽြတ္သြားတယ္။
သူ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဖီးလ္တအားျဖစ္ေနတယ္ထင္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ ႏို႔ေတြကို စုပ္နမ္းေနတုန္း သူစားပဲြေပၚ ျဖည္းျဖည္းျခင္း အိအိလဲက်လာသလို ကြန္ေတာ့္
ေခါင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူလက္အားေတြက ေအာက္သို႔ အတင္းတြန္းပို႔ေနၿပီ။ သူလက္နဲ႔ တြန္းတဲ့ ေနရာကို အလိုက္သင့္ လိုက္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာ
နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႔ ေရႊခရုေလး ေနရာနဲ႔ တန္းေနလို႔ ေနၿပီ။ ဒီလိုျဖစ္ေတာ့ တင္မိုးႏိုင္ကို သြားသတိရမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တင္မိုးႏိုင္လို ခပ္ေ၀းေ၀းကမဟုတ္ပဲ
ဇင့္ ေရႊခရုေလးက မ်က္ႏွာနဲ႔ ေျခာက္လကၼအကြာေလာက္သာရွိတာ မို႔ ထင္းထင္းၾကီး ျမင္ေနရတယ္။ အေမႊးအမွ်င္ေလးေတြက ခ်စ္စရာဆိုလို သူ႔ရဲ႕  ႏႈတ္ခမ္း၀
ေလးက ပိရိၿပီး စိေနၿပီး ေဘးမွာ အရည္ေလးေတြ စို႔ေနတယ္ ။သူ႔ကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ သူကေတာ့ မ်က္လံုးေလး ေမွးစင္းရင္     ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေတာင္ သတိမထားႏိုင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မွာ နမ္းသင့္မနမ္းသင့္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ေနၿပီ …. ဘုန္းေတြဘာေတြ နိမ့္မလားပဲ ဆိုၿပီးေတြးေနတုန္း ..
“ ဘာလုပ္ေနတာလဲ …”
စိတ္မရွည္ေသာ အသံလား ေဒါသပါေသာ အသံလား မခံစားႏုိင္ေတာ့တဲ့ အသံလားမသိ သူဆီက ၾကားရၿပီး  သူ႔လက္ဖိအားနဲ႔ အတူ ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြက
သူ႔ရဲ႔ ေရႊခရုေလး နဲ႔ တခါထဲ ထပ္လ်က္သား မိတ္ဆက္သလို ျဖစ္သြားကာ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ စတင္စုပ္နမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ ……. ။
စၿပီးထိေတြလိုက္ရတဲ့ အသိကေတာ့ သူ႔ဆီကထြက္ေနတဲ့ ခၽြဲက်ိက်ိအရည္ေလးေတြးက က်ေတာ္စုပ္ယူလိုက္တိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ပါးစပ္ေတြမွာ
ေပက်ံလို႔ေနၿပီ။ စိတ္ထဲသူ႔ကို တပ္မက္ေမာတဲ့ စိတ္ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင္လား မသိ သူ႔ေရႊခရုေလးကို စုပ္ရင္းစုပ္ရင္း ပိုၿပီး အရသာ ရွိလာသလိုခံ
စားရလို႔ သူ႔ေပါင္ႏွစ္ဖတ္ကို အတင္းျဖဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္လ်ာေလးကို အတြင္းထိေရာက္ေအာင္ ထိုးထည့္ေနမိၿပီ။ ေနာက္ ေရႊခရုေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသား
ေတြကို နမ္းစုပ္ေနတုန္း …
“ အဲ ဒီေဘး ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို မစုပ္နဲ႔ ဒီကို စုပ္ေပးပါ နာနာေလး…”
လူကိုေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ပါလား သူက သူ႔လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ေရႊခရုေလး အထက္နားက အစိေလးကို ေထာက္ျပလို႔ သူေျပာတဲ့ အတိုင္း ေသခ်ာ
စုပ္နမ္းျပစ္လိုက္ေတာ့ ခါးေကာ့တက္ ေကာ့တက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္နယ္ရင္း ပါးစမ္းကလည္း အသံေပါင္းစံုျပဳလ်က္ ဖီးလ္
အျပည့္၀င္ေနပံုရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို မႈတ္ေပးေနရင္း ေဘာင္းဘီကို သူမသိေအာင္ အသာအယာခၽြတ္ေနမိတယ္။ ေဘာင္းဘီလံုးလံုးကၽြတ္
သြားေတာ့မွ ကိုဒုတ္ကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ အေတာ္လန္႔သြားတယ္ ဘယ္ထဲက လုပ္ခ်င္ေနလဲ မသိဘူး ေတာင္ေနတာ တဆက္ဆက္ပဲမို႔ အေရၾကည္
ေလးေတြက ထိပ္မွာ စို႔ေနတယ္။ ကာမဆက္ဆံျခင္းဆိုတဲ့ ကိစၥကို တကယ့္လတ္ေတြ႕လုပ္ရေတာ့မွာမို႔ ကၽြန္ေတာ့္ တအားကို လုပ္ခ်င္ေနေလၿပီ..။
ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ေရႊခရုေလးကုိ စုပ္နမ္းေပးေနတာက တဆင့္ သူ႔ႏို႔ေတြဆီေရႊ႕သြားၿပီး နမ္းစုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္လက္တဖက္က မိမိရဲ႕ ဒုတ္
ကိုကိုင္ၿပီး ဇင္ ရဲ႕ ေရႊခရုေလးထဲ ထည့္မယ္ အလုပ္…
“ ဘာလုပ္တာလဲ ….”
“ ဟို..ဟုိ..”
“ ေနအုန္းေလ….”
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ …”
“ ဘာျဖစ္ရမလဲ … ခု စစခ်င္းတန္းလုပ္ရင္ တမိနစ္ေတာင္ ခံမွာမဟုတ္ဘူး ဇင္က ဟတ္ေကာ့ၾကီး က်န္ခဲ့မွာ… ေနာက္တခါမွ လုပ္ ”
သူ ကၽြန္ေတာ့္အား အတင္းတြန္းဖယ္၍ စားပဲြေပၚမွ ဆင္းလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ဒုတ္ကိုကိုင္လိုက္ရာ.
မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ အကိုင္အတြယ္ မိန္းမဆိုတဲ့ သူတေယာက္ရဲ႕လက္နဲ႔ ကိုယ့္ဒုတ္ကို အကိုင္ခံလိုက္ရလို႔လားမသိ ေနာက္ကို တြန္႔ခနဲ႕ ျဖစ္
သြားၿပီး က်င္တက္သြားသလို ခံစားရတယ္။ ေနာက္ မေျပာမဆိုနဲ႔ ဇင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဒုတ္ကို ကိုင္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္ထည့္ၿပီး စစုပ္လိုက္တာမွာေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္တကို္ယ္လံုးမွာ ရွိတဲ့ အေက်ာအခ်ဥ္ေပါင္းမ်ားစြာကို တခ်က္ထဲနဲ႔ ခ်ဳပ္ကိုင္ ထားလိုက္သလိုပါပဲ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ မိန္းမတေယာက္
ကိုယ့္ကိုဒူးေထာက္ၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ဒုတ္ကိုစုပ္ေပးေနေတာ့ အားနာတာလား သနားတာလား တခ်ိန္ထဲနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈေပါင္းစံကို     စုခံစားလိုက္ရလို႔န႔ဲတူ
တယ္ … ေျခေထာက္ေတြက ဆက္ရပ္ႏိုင္စြမ္းအား မရွိေတာ့ေပမဲ့ ၾကိဳးစားရပ္ေနတုန္း …ဇင့္ ရဲ႕ စုပ္ခ်က္ ငါးခ်က္ ေျခာက္ခ်က္မွာတင္ကို..ကၽြန္ေတာ္
မဟန္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
“ ဇင္… ဇင္….”
ျပန္မေျဖဘူး စုပ္ေနရင္းတန္းလန္း ပါးစပ္ထဲမွာ ဒုတ္ကအျပည့္ ေဖာင္းကားလ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ္ျပဴးၾကည့္ၿပီး ဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ မ်က္ခံုးပင့္ျပ
ေနရာ…
“ ကိုၾကီး ၿပီးေတာ္မယ္…. မရေတာ့ဘူး…. ”
ဟုေျပာလိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္ဒုတ္ကို ပါးစပ္က အျမန္ျဖဳတ္ ထမတ္တက္ရပ္ခါ သူလက္တဖက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဒုတ္ကို ကိုင္ၿပီး ဂြင္းခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး
ထုေပးေနေတာ့တယ္ ပါးစပ္ကလည္း တပစ္ေတာက္ေတာက္ႏွင့္
“ အဲဒါေၾကာင့္ မေျပာဘူးလား… ”
ဂြင္း ေလးငါးေျခာက္ခ်က္ေတာင္ မေက်ာ္လိုက္ပါ ဒုတ္ထဲမွ အရည္ေတြ အျပင္ကို ထြက္ကုန္ၿပီး။ ကာမဆိုတဲ့ အရာသာကို ခံစားလိုက္ရေတာ့တယ္။ သူ
ကေတာ့ ဆက္ထုေပးေနတုန္းပါပဲ။ အရည္ေတြကုန္ေလာက္ၿပီဆိုမွ သူရပ္ၿပီး သူ႔လက္မွာ အနည္းငယ္ေပေနတာေတြကို ေရးေဆးေနတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္
ကေတာ့ အနည္းငယ္ ေမာဟိုက္သြားလို႔ ထိုင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္အေမာေျဖေနတယ္။ သူ႔ လက္ေတြေရေဆးၿပီး ..
“ အိပ္ခန္းထဲ သြားမယ္ေလ… ”
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္တယ္ ။ ျပန္ေျဖဖို႔ ခုေလာေလာဆယ္ အင္အားသိပ္မရွိသလို ခံစားရလို႔….သူကၽြန္ေတာ့္ကို တခ်က္ျပံဳးၾကည့္ေနရင္း ..
“ ျဖစ္ရဲ႕လား အေပၚေကာ တက္ႏုိင္ပါ့မလား … ဘာလဲ ေပြ႕ေခၚရမွာလား…..”
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကိုေကာ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ပါ ၾကည့္ၿပီး ရယ္မိတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာအ၀တ္အစားမွ မကပ္လို႔ေလ။ သူ႔ အတြက္ေတာ့မထူး
ဆန္းခ်င္ မထူးဆန္းေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို မယံုႏိုင္စရာပဲ.။ သူ ကၽြန္ေတာ့္အနားကပ္လားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ေျမာက္ ဂ်ဳိင္းေအာက္
ကိုခို၀င္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို တဲြေခၚတဲ့ ပံုစံနဲ႔ အိမ္အေပၚထပ္ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ႏွစ္ေယာက္သားတက္သြားေတာ့သည္။