က်ဳပ္ကတပ္မေတာ္သားႀကီး။ ေအာင္ေမာင္း။ တပ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ မိန္းမ မယူခဲ့ဘူး။ တပ္မွာေပ်ာ္ေပမယ့္ အသက္ျပည့္တဲ့အထိ မေနခဲ့ရဘူး။ ေဆးပင္စင္ယူလိုက္ရတယ္။ ဒါႏွင့္တပ္ထဲကထြက္ေတာ့ က်ေနာ္မွာ ပိုက္ဆံနည္းနည္းစုမိတယ္။ ရြာဘက္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ လက္ထပ္တယ္။ အသက္က ေတာ္ေတာ္ကြာပါတယ္။ က်ေနာ္က ငါးဆယ့္ငါး၊ သူကသုံးဆယ့္ငါးေပါ့။ က်ေနာ္ပင္စင္ယူလိုက္ရတဲ့အခါ က်ေတာ့စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပေအာင္ ေစ်းထဲမွာဆိုင္ခန္းေလးဖြင့္ၿပီး ေစ်းေရာင္းတယ္။
ျပသနာက က်ေနာ္ပဲဗ်တပ္ထဲက ထြက္လာကတည္းက လူက ရွူနာရွိုက္ကုန္းျဖစ္ေနပီ။ ေျပာရရင္ မိန္းမကို ေကာင္းေကာင္းမလိုးနိုင္ဘူးေလ။ အားရေအာင္ မလိုးနိုင္ဘူး။ တပ္ထြက္စစ္စစ္ပါ။ ဒါႏွင့္ ဘာလို့မိန္းမယူလဲေမးရင္ ေဆးေပးမီးယူ လိုအပ္တယ္မလား။ က်ေနာ္က်န္းမာေရးက ညံ့လာၿပီေလ။ က်ေနာ့္မိန္းမသုံးဆယ့္ငါးဆိုေတာ့ တင္းတင္းရင္းရင္းရွိေသးတယ္။ လုံးႀကီးေပါက္လွေပါ့။ တဏွာစိတ္ကျပင္းတယ္။ က်ေနာ္ႀကိဳးစားၿပီး လိုးေသး တယ္။ သူအာသာမေျပဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမသားဆိုေတာ့ ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးမရွိဘူး။
က်ေနာ္လည္း တစ္ခါလိုးတိုင္း တစ္ခါအားဆုတ္ယုတ္သလို ခံစားလာရၿပီး မလိုးဝံ့ေတာ့ဘူး။ အခုလည္း က်န္းမာေရးက ညံ့ဖ်င္းလာပီ။ က်ေနာ္ေစ်းဆိုင္ေတာင္ မသြားနိုင္ေတာ့ဘူး။ မိန္းမပဲ လႊတ္ထားရတာ။ ေစ်းဆိုင္ဆိုတာက မနက္ဆို ပစၥည္းေတြထုတ္ ညေနဆိုသြင္း။ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းဝယ္ထည့္ေပါ့
က်ေနာ္မသြားနိုင္ေတာ့ က်ေနာ့္မိန္းမက သီလင္တနိုင္တယ္ေလ။ သူက မနက္အေစာႀကီး ေစ်းဆိုင့္ဖြင့္သိန္းရတာႏွင့္ၾကာရင္ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္တို့မွာ သားသမီးမရွိလို့။ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္လိုလာပီ။
က်ေနာ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ငါေသရင္ ငါ့ပစၥည္းဥစၥာေတြ မိန္းမဆီပဲေရာက္မွာ သူ႔လည္း ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းနည္းတယ္။ အသက္ႀကီးရင္ သူ႔ကိုျပဳစုမယ့္သူကလည္းမရွိဘူး။ အင္း.. ငါ့အကိုႀကီးသားကိုေခၚၿပီး အေမြစား အေမြခံေခၚမွပါ။ ဒါနဲ႔က်ေနာ့အကိုႀကီးရဲ့သား မင္းသူ ကိုေခၚလိုက္တယ္။ မင္းသူက အသက္ႏွစ္ဆယ္ လူေကာင္ကထြားတယ္။ ရြာသားဆိုေတာ့ ဗလလည္းရွိတယ္။ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္လည္းရွိတယ္။
"ငါ့တူ..မင္းသူ"
"ဗ်ာ ဦေလး "
"ဒါမင္းေဒၚေလး သူ႔နာမည္ ေဒၚစမ္းေမာ္တဲ့မင္း.. သူႏွင့္ ေစ်းေရာင္း လိုအပ္တာကူညီ''
"ဟုတ္ကဲ့ဦးေလး'"
မင္းသူလည္း အေဒၚကို အခုမွျမင္ဖူးတယ္။ ၿမိဳ့သူအေဒၚဆိုတာကလည္း အသက္က ငယ္ေသးေတာ့ ႐ုပ္ကလည္း သန္႔ေသးတယ္။ ေစ်းေရာင္းတာဆိုေတာ့ သပ္သပ္ယပ္ယပ္ေလး ဝတ္စားရေတာ့ အေဒၚကလွေနတယ္ေလ။ အေဒၚက ဖင္ႀကီးရင္ႀကီးပဲေျပာရရင္ အရမ္းကိတ္တယ္။ "အင္း ေလ ဦးေလးကေနမေကာင္းဘူးဆိုေတာ့ အေဒၚကို မႀကိတ္နိုင္ဘူးထင္ရဲ့ အေဒၚ့အိုးႀကီးက ကားေနတာပဲ" မင္းသူေတြးေနတုန္း
"မင္းသူ"
"ဗ်ာ ေဒၚေလး"
"ကဲငါတို့ေစ်းသြားရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး"
ေဒၚေလးႏွင့္မင္းသူေစ်းလိုက္သြားတယ္။ ေဒၚေလးဆီက ေရေမႊးနံ့ေလးတသက္းသင္းရတယ္
လူပ်ိဳေလး မင္းသူစိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဆိုင္ခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ေဒၚေလးက
"မင္းသူ ေရာ့ေသာ့ ဆိုင္ဖြင့္"
""ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး"
မင္းသူဆိုင္ဖြင့္ေတာ့ ဆိုင္ခန္းထဲပစၥည္းေတြ
က်ပ္သိပ္ၿပီးထည့္ထားတယ္။ မနက္အေစာႀကီး ဆိုင္ဖြင့္ရတာမို့ မီးေရာင္မွိန္ျပျပထဲ လမ္းက်ဥ္းကေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ပစၥည္းေတြယူၿပီးဆိုင္ေရွ႕ခင္းရေတာ့တယ္။ အေဒၚက ဟိုေနရာဘာပစၥည္းခ်။ ဒီေနရာဘာပစၥည္းခ်နဲ႔ ခိုင္းၿပီး သူကိုယ္တိုင္းလည္းလုပ္ မင္းသူလည္းခိုင္းေပါ့။ အဲမွာ ျပသနာတက္တာကမင္းသူ။ ဆိုင္ခန္းထဲလမ္းက က်ဥ္းေတာ့ အေဒၚေနာက္က ကပ္ၿပီးပစၥည္းေတြဝင္ယူရတယ္။ အေဒၚတင္ၿပီး ထိၿပီးသြားရေလ မင္းသူလီးကေတာင္ေလ။ "အာ ဒုကၡပဲ အေဒၚသိသြားရင္ေတာ့ျပသနာပဲ"
ေဒၚစမ္းေမာ္သိတယ္။ ဒီလိုက်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ထဲ လူခ်င္းကကပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရတာ။ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္။ လင္နဲ႔ေတာ္မွ ရတဲ့တူ။ ေနာက္ၿပီး ငယ္ငယ္ကထိန္းေက်ာင္းလာတာ မဟုတ္ေတာ့ မင္းသူစိတ္ေတြ လွုပ္ရွားေနမွန္းသိတယ္။ မင္းသူလို လူပ်ိဳအရြယ္မေျပာနဲ႔ သူေတာင္တမ်ိဳးႀကီး ဖိုးသိုးဖတ္သပ္ခံစားရတာ။ ဟန္မပ်က္ရေအာင္သာ မင္းသူကိုခိုင္းရင္း
"ငါ့တူေရ နင့္မလည္း အိုးတိုးအမ္းတန္းနဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး လမ္းကက်ဥ္းေတာ့ ေဒၚေလးကိုထိေနလို့"
"အမေလးဟယ္ ထိေရာဘာျဖစ္မွာလဲ ငါက နင့္အေဒၚေလထိထိ အားမနာနဲ႔"
"ဟုတ္ေဒၚေလး"
"အယ္ ငါမင္းသူကို အားေပးအားေျမႇာက္ ျပဳေနပီလားမသိဘူး.. ေတာ္ၾကာ ေကာင္ေလးအတင့္ရဲလာမွ'" ေတြးမိၿပီး ေဒၚစမ္းေမာ္ရင္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးခံစားလိုက္ရသလို ရွက္သလိုလိုေလးျဖစ္သြားၿပီး အဖုတ္ထဲလည္း တမ်ိဳးႀကီးခံစားလိုက္ရတယ္။
မင္းသူလည္း အေဒၚက အားနာစရာမလိုဘူး ေျပာမွေတာ့ ခုနကလီးႏွင့္တင္သားမထိေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ေနရာကေန အခုေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ အေဒၚတင္သားႀကီးေတြကို မေရွာင္ေတာ့ပဲ ပြတ္သတ္သြားေတာ့တယ္။ အိစက္စက္တင္သားႀကီးေတြကမင္းသူအတြက္ ရင္ခုန္စရာႀကီးမို့ လီးကေတာင္ေနတယ္။
ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း မင္းသူ လီးႏွင့္ မိမိတင္သားႀကီးကို တစ္ခါထိတိုင္း စိတ္ကထလာတယ္။ ေယာက္်ားမလိုးနိုင္တာ ၾကာခဲ့ပီေလ။ ေတာင့္တေနတဲ့အခ်ိန္ႀကီးမွာ ဒီလိုႀကီးထိေတြ႕ေနရေတာ့ စိတ္ေတြဂေယာက္ဂယက္။
ဒီလိုနဲ႔မင္းသူ ေန႔လည္ေစ်းေရာင္း ညေနေစ်း ဆိုင္ျပန္သိမ္း။ မနက္ကေဝဒနာညေနျပန္ျဖစ္။ ဆိုင္သိမ္းေတာ့လည္း ဒီလမ္းက်ဥ္ေလးမွာပဲ မနက္ကလိုပဲ သိမ္းရတာကိုး။ မင္းသူေတာ့ စိတ္ေတြကမတည္မၿငိမ္ အေဒၚကို ပစ္မွားမိေနတယ္။ စကားေတာင္ မေျပာရဲဘူး။
ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း မင္းသူစိတ္ေတြ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီဆိုတာသိေတာ့ မင္းသူကို စကားမရွိစကားရွာၿပီး ေျပာေနမိတယ္။ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေဒၚစမ္းေမာ္ထမင္းခ်က္ရတယ္။ မင္းသူလည္း ထမင္းခ်က္တာ ကူေပးတယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္က အိမ္ေရာက္ၿပီမို့ အိမ္ေနအဝတ္အစားျဖစ္တဲ့ လည္ဟိုက္ဂါဝန္ႀကီးပဲ ဝတ္ထားတာ။ မင္းသူလည္း ေဒၚစမ္းေမာ္ရင္ဘတ္ႀကီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ တင္ဆုံၾကည့္ေတြလွမ္းၾကည့္လိုက္နဲ႔ တံေတြးေတြပဲၿမိဳခ်ေနမိတယ္။
"ကဲငါ့တူေရ ခ်က္လို့ျပဳတ္ေတာ့လို့ၿပီးၿပီ၊ ငါေရအရင္ခ်ိဳးမယ္ ၿပီးေတာ့နင္ခ်ိဳးေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး"
ေဒၚေလးေျပာၿပီးအခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ ၿပီးမွ ထမီရင္ရွားၿပီးထြက္လာတယ္။ ရင္သားေဖြးေဖြးနဲ႔ ေရလဲထမီပါးပါးထဲမွ ႂကြရြေနတဲ့ ဖင္ႀကီးေတြၾကည့္ရင္း လီးကေတာင္လာျပန္ၿပီ။ ေရခ်ိဳးသံတဘြမ္းဘြမ္းၾကားရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေရခ်ိဳးၿပီး ေဒၚေလးေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာၿပီး
"မင္းလည္း ေရခ်ိဳးေတာ့မင္းသူ"
"ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး"
မင္းသူထရပ္ေတာ့ပုဆိုး ထဲကလီးႀကီးေရွ႕ကို ေငါထြက္ေနတယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္တခ်က္ကေလး ေငးၾကည့္မိၿပီးအသိဝင္လာကာ အခန္းထဲသနပ္ခါးေသြးရင္း
"အမေလး မင္းသူ ငါ့ကိုပစ္မွားေနတယ္၊ ဟီဟိ လီးႀကီးကလည္း အႀကီးႀကီးပဲ။ ဒီေကာင္ေလးေတာ့ ဟင္းးဟင္းး"
မင္းသူေရထ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳးရင္း ေဒၚေလး
စမ္းေမာ္ကိုမွန္းကာ တစ္ခ်ီထုလိုက္တယ္။ ထုခ်ိန္ဆို ဘာမွလုပ္မရဘူး၊၊ ၾကာၾကာေလး ဖီးအျပည့္နဲ႔ထုေနတုန္း
"ေဟ့ မင္းသူၾကာလွခ်ည္လား"
တံခါးေခါက္ရင္း ေဒၚစမ္းေမာ္ေျပာေတာ့
"ဟုတ္ေဒၚေလး ၿပီးၿပီ၊ၿပီးၿပီ"
"မင္းသူရယ္ ေရခ်ိဳးတယ္သာေျပာတာ ေရေလာင္းသံေတာင္ မၾကားရဘူး"
မင္းသူသူခိုးလူမိသလိုရွက္သြားၿပီး ေရကိုတ
ဗြမ္းဗြမ္းေလာင္းခ်ိဳးလိုက္ရတယ္ေလ။
"မင္းသူေရ ေရခ်ိဳးၿပီး မင္းဦေလးေခၚအုံး ထမင္းစားမယ္လို့"
"ဟုတ္ေဒၚေလး...ဦေလးေရ ထမင္းစားရေအာင္"
"ေအး ေအးလာၿပီကြ"
ဦေလးတို့ႏွင့္ထမင္းအတူစားကာ ထိုတည ကုန္ဆုံးလိုက္ရတာေပါ့ဗ်ာ။
မင္းသူ တေန႔ထက္တေန႔ ေဒၚစမ္းေမာ္နဲ႔ ပိုရင္းနီးလာတယ္။ ေစ်းဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္သိမ္းခ်ိန္ဆို ေဒၚစမ္းေမာ္တင္ႀကီးကို သူ႔လီးႏွင့္မထိ ထိေအာင္လုပ္တတ္လာတယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း ဒီအထိအေတြ႕မွာ သာယာလာလို့ ဘာမွမေျပာဘူး။ အိမ္မွာ လင္ႀကီးငုတ္တုတ္ရွိလို့သာ ေပၚတင္မလုပ္ရဲတာ။ အခုလည္း မင္းသူေနာက္က လီးႏွင့္ေထာက္ရင္ အဖုတ္မွာအရည္တစီစီနဲ႔ တစ္ခါတေလ လည္း စိတ္ထဲကလုပ္ပစ္ခ်င္စိတ္က ျဖစ္ေနတယ္။
တေန႔ ညေနဆိုင္သိမ္းရင္း မင္းသူက ပစၥည္းတစ္ခုအထဲသြားထည့္ရာမွာ သူ႔ကိုေနာက္က ပြတ္ၿပီးသြားေတာ့ သူကပစၥည္းအေပၚ လွမ္းတင္ခ်ိန္ မင္းသူအေပၚတင္ႀကီးႏွင့္ ဖိသလိုျဖစ္သြားေတာ့
"အာ့ "
"အယ္မင္းသူ ဘာျဖစ္သြားလဲ "
"ဟီး နာသြားတယ္"
"ျပစမ္းဘယ္အနားနာသြားလဲ"
"ျပလို့မျဖစ္တဲ့ေနရာ"
"ဟားး ဘာျဖစ္သြားလဲ"
"မသိဘူး ေဒၚေလး"
"ကဲဆိုင္ခန္းတံခါးပိတ္လိုက္ငါၾကည့္ေပးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
မင္းသူဆိုင္ခန္းတံခါးထပိတ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွ
"ေဒၚေလး ဒီမွာၾကည့္ေပးစမ္းပါအုံး"
"နင္ပဲ ျပလို့မရတဲ့ေနရာဆို"
"အင္းေဒၚေလးၾကည့္ေပးမယ္ဆိုလို့"
"အင္းပါ ကဲျပ"
မင္းသူ ပုဆိုးခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။
"အမေလးမင္းသူနင့္ဟာႀကီးကလဲ"
"ေဒၚေလးေသခ်ာၾကည့္ေပးစမ္းပါ နာေနတယ္"
"ေအးပါဟ"
ေဒၚစမ္းေမာ္ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ မင္းသူလီးကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လီးတအားေတာင္လာတယ္။ လီးက အိမ္ေယာက္က်ားထက္ အမ်ားႀကီးႀကီးတယ္။ အေၾကာေတြေထာင္ထလို့ ဒစ္ႀကီးက မွိုပြင့္သဏၬာန္ျဖစ္ေနတာ။ ေဒၚစမ္းေမာ္ ေသခ်ာကိုင္ၾကည့္ေနတုန္း လီးထိပ္က အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္လာတယ္။ ၾကည့္ရင္းႏွင့္ ေဒၚစမ္းေမာ္စဖုတ္က စိမ့္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ယားေနေတာ့တယ္။ မင္းသူလည္း စိတ္ကထိန္းမရေတာ့ ေဒၚစမ္းေမာ္ေခါင္းကိုင္ကာ ေဒၚစမ္းေမာ္ ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ရာ
"အု ဝု အု ..အာ့အာ့... ထြီ မင္းသူ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ"
"ေဒၚေလးက်ေနာ္မေနနိုင္ေတာ့လို့ပါ"
"ေဟ့ နင့္ဦးေလးသိရင္ ငါတို့ျပသနာတက္မယ္"
"မသိေအာင္ေနမယ္ဗ်ာ.. က်ေနာ္အရမ္းလုပ္ခ်င္ေနၿပီ''
မင္းသူလည္း အေျခအေနေကာင္းမွန္းသိေတာ့ အရဲစြန္႔ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း စိတ္ကအရမ္းပါေနၿပီ။
"ကဲ အဲေလာက္ျဖစ္ေနရင္လည္း လုပ္ ေတာ့ ငါကုန္းေပးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး"
ေဒၚစမ္းေမာ္မင္းသူလီးႀကီးႏွင့္ အလိုးခံခ်င္ေနတာၾကာၿပီ။ အခုလိုအေနအထားမွာ လက္လြတ္မခံေတာ့ဘူး။ အိပ္ၿပီးခံလို့ရတဲ့ ေနရာမဟုတ္ေတာ့ ကုန္းေပးလိုက္တယ္။ မင္းသူလည္း ေဒၚစမ္းေမာ္ေနာက္ကဝင္ၿပီး အဖုတ္ကို တခ်က္စမ္းလိုက္တယ္။ အလိုးမခံရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အဖုတ္က အရည္ေတြစိုရြဲေနတာမို့ကုန္းၿပီး တခ်က္ယက္လိုက္တယ္။
"ပလပ္ ပလပ္"
"အိုး ...အာ့ အာ့ မင္းသူရယ္ေကာင္းလိုက္တာ"
"ေဒၚေလး အဖုတ္ယက္မခံဖူးဘူးမလား"
"အင္း..မခံဖူးဘူး နင့္ဦေလးကယက္မေပးဖူးဘူး"
'"ေနာက္ဆိုရင္ က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းယက္ေပးပါ့မယ္ ေဒၚေလး"
"ေအး ဟယ္ ငါလည္းခံၾကည့္ခ်င္တယ္။ အခုကအခ်ိန္မရဘူးနင္တစ္ခါတည္းသာ လိုးေတာ့ ငါအရမ္းခံခ်င္ၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး'"
မင္းသူေျပာရင္း လီးကိုအဖုတ္ကိုေတ့ၿပီး ထည့္လိုက္တယ္။
"ဗ်စ္ ..ဗ်ိ ၿဗိ ၿဗိ"
လီးက အဖုတ္ထဲျပည့္က်ပ္ၿပီးဝင္သြားတယ္။
"အာ့ လား လား မင္းသူရယ္တလုံးတခဲႀကီးပဲ နင့္ေနတာပဲဟယ္"
"ေကာင္းရဲ့လား ေဒၚေလး"
"ေအး အရမ္းေကာင္းေနၿပီ လိုးစမ္းပါဟာ"
မင္းသူ တေျဖးေျဖးလိုးရာကေန ၾကမ္းလိုက္တယ္။
"ဗ်ိ..ဇြိ ဗ်ိ ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖြတ္ဖန္းဖန္း'"
"အာ့ရွီးရွီး အီးးအားး အာ့အိုးအိုး"
"ဘြတ္ဖြတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းဖန္း"
မင္းသူလီးကအလုံးအထည္ကလည္းႀကီး ရွည္လည္း ရွည္ေတာ့ ေဒၚစမ္းေမာ္ အသံမထြက္မိရေအာင္ ႀကိတ္ညည္းမိတယ္။ အားေကာင္းေမာင္းသန္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္က အရသာေကာင္းေကာင္းေပးနိုင္စြမ္းရွိေနေတာ့။ လင္ျဖစ္သူ ကိုေအာင္ေမာင္းမေပးနိုင္တဲ့ ကာမအရသာကို အခုမွ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ခံစားရၿပီ။
"အားးမင္းသူေရ ေကာင္းလိုက္တာကြယ္အိုး အားအားး"
အလိုးမခံရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အဖုတ္က အရမ္းပဲဇိမ္ရွိေနတယ္။ တခ်က္တခ်က္ မင္းသူလိုးခ်က္က အရမ္းထိတယ္။ လီးဝင္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားမွာကိုေတာင္ စိုးရိမ္မိေနတယ္။ မင္းသူလည္း လိုးရတာ အရမ္းေကာင္းေနတဲ့အတြက္ တဖန္းဖန္းျမည္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း အရမ္းေကာင္းလာၿပီး မင္းသူ႔လီးႀကီးကို ႀကိဳက္သြားရေတာ့တယ္။ မင္းသူလိုးခ်ိန္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့
"ဗ်ိ..ဇြိ ဗ်ိ ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖြတ္ဖန္းဖန္း'"
"အာ့မင္းသူ အိုး ဘယ္လိုႀကီးလဲ အားးငါတမ်ိဳးႀကီး အား ထြက္ပီထြက္ပီ အားး အားး"
ေဒၚစမ္းေမာ္ တစ္ေယာက္မင္းသူႏွင့္ေတြ႕မွ ၿပီးဆုံးတဲ့အရသာကို ခံစားရလိုက္ၿပီး မင္းသူလည္း ၿပီးေတာ့မွာမို့ အားကုန္ေဆာင့္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲသုတ္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။
အိမ္ကိုဟန္မပ်က္ျပန္ခဲ့ၾကၿပီး ပုံမွန္ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနၾကေပမယ့္ က်မစမ္းေမာ္စိတ္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ပမာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတယ္။ က်မပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး မင္းသူေလးၾကည့္ေတာ့လည္း မွိူရတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတာ။ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ရေအာင္ မနည္းႀကိတ္ေျပာရတယ္။ ကာမဆိုတာ ေသာက္ေလငတ္ေလ ပဲမို့ခိုးစားရတာက မလြတ္မလပ္နဲ႔ ဆိုင္ခန္းေလးမွာပဲ အားမရပါဘူး။ ေယာက္်ားအလစ္ကိုပဲ ေခ်ာင္းေနရတယ္။
ေယာက္က်ားက က်န္းမာေရးညံ့ေတာ့ မနက္ဆို လမ္းေလ်ာက္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းေလးလုပ္ၿပီး အိမ္မွာေနရတယ္ေလ။ ကိုေအာင္ေမာင္းကို အိမ္ကေလအျပင္ကို သြားေစခ်င္တယ္။ တေန႔ထက္တေန႔က မင္းသူေလးႏွင့္ ေအးေအးေဆးေဆး လိုးခ်င္တဲ့စိတ္က ျပင္းျပလာတယ္။ မင္းသူရဲ့အဖုတ္ယက္တာကို ခံခ်င္တယ္။ ဆိုင္ခန္းမွာက မလြတ္လပ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့လည္း မာယာသုံးရေတာ့တာေပါ့။
"ကိုႀကီးေအာင္ေမာင္း"
"ဘာလဲ မိန္းမ"
"ကိုႀကီးလည္းအိမ္မွာပဲေနရတာ ၾကာေတာ့ မၿငီးေမြ႕ဘူးလား"
"ၿငီးေမြ႕တာေပါ့ မိန္းမရာ"
"အင္းေလ မင္းသူေရာက္လာေတာ့ ဆိုင္ကိစၥလည္း ကိုႀကီးပူစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ေလေကာင္းေလသန္႔ေလးရေအာင္ မင္းသူအေဖတို့ဆီ သြားပါလား။ အဲမွာစိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြဆီလည္ေပါ့"
"ေအး ဟ ငါလည္းသြားခ်င္ေနတာ"
"အဲဒါဆိုလည္းသြားေလ ကိုႀကီးေအာင္ေမာင္း"
"ေအး ငါမနက္ျဖန္သြားမယ္၊ ေနာက္ဆို ငါ့က်န္းမာေရးေၾကာင့္ မသြားျဖစ္ေလာက္ေတာ့ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုႀကီးေအာင္ေမာင္း"
ေနာက္တရက္ ကိုေအာင္ေမာင္းရြာဘက္သြားေတာ့ က်မတို့ႏွစ္ေယာက္ဆိုင္သာဖြင့္ရတာ။ စိတ္က မပါဘူး။ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္က မ်ားေနၿပီေလ။ ဒါႏွင့္ပဲ ဆိုင္ကိုေစာေစာပိတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္လည္းေရာက္ေတာ့
"မမ "
"အယ္ မင္းသူဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ"
"မမလို့ ေခၚတာေလ"
"အယ္တမ်ိဳးႀကီးဟယ္"
"ဟုတ္တယ္မမရဲ့ ေဒၚေလးေခၚၿပီးလိုးရတာ တမ်ိဳးႀကီးမို့လို့"
"ေဟ့ မင္းသူ နင့္ဦးေလးေရွ႕ၾကေဒၚေလးပဲေခၚ"
"ဟုတ္ကဲ့မမ.. မမရယ္...ရင္အရမ္းခုန္တာပဲ"
"ေအး ငါလည္းရင္ေတြခုန္ေနတာပါ"
မင္းသူ မမကိုဖက္ၿပီးမမႏွုတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္တယ္။ ရင္ခုန္သံသာမက တဏွာစိတ္ေၾကာင့္ အသက္ရွူသံပါ ျမန္လာတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရမက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ နမ္းလိုက္တာပါပဲ။ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း ျပန္နမ္းေပးလိုက္တယ္။ မင္းသူလၽွာကပါးစပ္ထဲဝင္လာၿပီးေမႊတယ္။
ေဒၚစမ္းေမာ္ဆယ္ေက်ာ္သက္တစ္ေယာက္လို ရင္ေတြတငိမ့္သိမ့္ခုန္ၿပီး စိတ္ေတြ အရမ္းလွုပ္ရွားေနတာေၾကာင့္ အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြစိုရႊဲလာေနၿပီ။ မင္းသူလည္း အဝတ္ေတြကိုခၽြတ္ၿပီးေဒၚစမ္းေမာ္အဝတ္ေတြပါ ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္ရဲ့နို့ကို တလွည့္စီစို့ေပးလိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ .ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အာ့ ေမာင္ေလး အာ့အင္းဟင္းးး"
ကာမစိတ္ေတြကျပင္းျပစြာျဖစ္ေပၚၿပီးစမ္းေမာ္
ညည္းတြားမိတယ္။ မင္းသူလီးႀကီးကိုစမ္းၿပီး ဆြေပးေနလိုက္တယ္။ မင္းသူလီးက ေဒၚစမ္းေမာ္လက္ထဲ တေျဖးေျဖးႀကီးထြားၿပီး မာေတာင္ေနၿပီ။
"မမ ေမာင္ေလးမွုတ္ေပးမယ္"
"အင္းေမာင္ေလး မမလည္းအယက္ခဲခ်င္လွၿပီ"
မင္းသူလည္း ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး အဖုတ္မို့မို့ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို နမ္းလိုက္တယ္။
"ရႊပ္"
""အာ့ ရွီးရွီး"
အေမြးေတြ႕ၾကားျဖဲၿပီးအေစ့ကေလးကို စုပ္လိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အာ့..ရွီး..ရွီးးး ေမာင္ေလးရယ္ အားးးး"
အေစ့ကိုအားရေအာင္စုပ္ၿပီး အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားျဖဲကာ လၽွာကို အျပားလိုက္လုပ္ကာ ယက္လိုက္ရာ
"ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္"
"အားးးးအီးဟီးးးဟီး...ေမာင္ေလး"
ေဒၚစမ္းေမာ္တကိုယ္လုံးတုန္သြားကာ ငွက္ဖ်ားထသကဲ့သို့ ေအာ္ညည္းမိေတာ့တယ္၊ အရည္ေတြ စိုရြဲေနတဲ့အဖုတ္ကိုလၽွာစုခၽြန္ကာ ထိုးေမႊၿပီးစုပ္ယူလိုက္ယက္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလပ္ ပလပ္"
"အားးအိုးးအင္းဟင္းးဟင္းးး"
ေဒၚစမ္းေမာ္မွာ အလိုံးရသလိုမဟုတ္ပဲထူးျခားတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အရသာထူးကိုခံစားရၿပီး ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္။
"အားေတာ္ၿပီၿပီးသြားလိမ့္မယ္ ေမာင္ေလး "
"ၿပီးေလမမ "
"မမကလိုးၿပီးအတူတူၿပီးခ်င္တာ"
"အာ့ဆိုလည္း ေမာင္ေလးလီးစုပ္ေပးအုံးေလ"
"ေအး ပါ မမလည္းစုပ္ခ်င္ေနတာ"
မင္းသူလီးကို မမမ်က္ႏွာေရွ႕ထိုးေပးလိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာေရွ႕လီးတယမ္းယမ္းျဖစ္လာေတာ့ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း မင္းသူလီးကိုဖမ္းကိုင္ၿပီး ဂြင္းသုံးေလးခ်က္တိုက္ေပးလိုက္တယ္။ လီးထိပ္က အရည္ၾကည္ေတြထြက္လာေတာ့မွ ေဒၚစမ္းေမာ္ပါးစပ္ထဲ လီးကိုငုံၿပီးစုပ္ယူလိုက္တယ္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားးးးရွီးးးရီးးေကာင္းလိုက္တာမမရာ၊ လီးထိပ္ေလးလၽွာႏွင့္ထိုးေပး"
"ေအးေမာင္ေလး"
ေဒၚစမ္းေမညိလည္းမင္းသူေျပာသမၽွနာခံကာ
လီးအေပၚဝလၽွာႏွင့္ထိုးေမႊေပးလိုက္တယ္။
"ပလပ္ ပလပ္"
"အားးးအိုးးးဟူးးးရွီးရွီးအားးးးးးအားး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ''
မင္းသူၿပီးသြားမွာေတာင္စိုးရိမ္သြားတယ္။
"ေမာင္ေလးရၿပီလား "
"ရၿပီမမ"
"လုပ္ေတာ့မလား"
"လုပ္ေတာ့မယ္မမ"
"အင္းလုပ္ "
ေဒၚစမ္းေမာ္အိပ္ရာေပၚလွခ်ၿပီး အလိုးခံရန္ေစာင့္စဥ္
"မမခါးေအာက္ခံလိုက္မယ္"
"အင္းခံေလ"
ေဒၚစမ္းေမာ္ခါးကိုႂကြေပးလိုက္တယ္။ မင္းသူလည္း မမခါးေအာက္ေခါင္းအုံးခံၿပီး ေပါင္ၾကားဒူးေထာက္ဝင္ကာ အေစ့ေနရာကို တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ခန္႔ေခ်ာ္ထိုးလိုက္တယ္။
"အားလားးလားး ေမာင္ေလး အိုး လိုးပါေတာ့"
မင္းသူမမအဖုတ္ထဲလီးကို တေျဖးေျဖးထိုးထည့္လိုက္တယ္။ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း မိမိအဖုတ္ထဲ လီးဝင္လာကိုၾကည့္ရင္း စိတ္တအားႂကြလာတယ္။
"ဗ်စ္ ၿဗိ ဗ်ိ"
"အားးေမာင္ေလး အခုမွအားရပါးရရွိလိုက္တာကြာ"
""ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္"
"အားအိုးးအင္းဟင္းးဟင္း"
ေဒၚစမ္းေမာ္ အားရပါးရညည္းညဴၿပီး ေအာ္လိုက္တယ္။ မင္းသူလည္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္လိုးရၿပီမို့ ေဆာင့္သြင္းၿပီးလိုးေပးလိုက္ရာ
""ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္း"
"အားအိုးးအင္းဟင္းးဟင္း ေကာင္းတယ္
အားလိုးလိုးျမန္ျမန္ေလးလိုး"
ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာအျမႇပ္တစီစီထေနၿပီ။
"""ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္း"
"အားအိုးးအင္းဟင္းးဟင္း ေကာင္းတယ္"
အားေကာင္းေမာင္းသန္မင္းသူလိုးခ်က္က ေဒၚစမ္းေမာ္ၾကာၾကာမေနနိုင္ေတာ့ဘူး။
"အားဟားးဟားးေမာင္ေလးမမၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီး ေတာ့ မယ္ အားးး"
"မမၿပီးေပမယ့္ေမာင္ေလးမၿပီးေသးဘူး မမ"
"ေအး ပါ မင္းၿပီးေအာင္လုပ္"
"ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္း''
"အားဟားးဟားးရွီး ရွီးရွီးေမာင္ေလးမမၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အား ရွီးရွီး..အား".
ေဒၚစမ္းေမာ္ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ မင္းသူလီူကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး
"မမကုန္းေပးအုံး "
"အင္း ကုန္းေပးမယ္"
ေဒၚစမ္းေမာ္လူးလဲထကာကုန္းေပးလိုက္တယ္။ မင္းသူလည္း ေဒၚစမ္းေမာ္ေနာက္ကေနၿပီး လီးကိုထည့္လိုက္တယ္။
"ျျပတ္ "
"အိုး အားရွီးေကာင္းတယ္ေမာင္ေလး "
"""ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္း"
"အားအိုးးအင္းဟင္းးဟင္း ေကာင္းတယ္''
ေနာက္ကေနဒူးေကြးၿပီး မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခါးကိုင္ဆြဲၿပီးလိုးေပးလိုက္ရာ ေဒၚစမ္းေမာ္လည္း ေအာ္ညည္းရင္း ဒုတိယအႀကိမ္ၿပီးဆုံးဖို ျ့ဖစ္လာျပန္တယ္။
"""ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္း"
"အားဟားးဟားးေမာင္ေလးမမၿပီးေတာ့မယ္"
မင္းသူလည္းၿပီးခ်င္လာၿပီမို့စိတ္မထိန္းေတာ့ပဲ သုတ္ကို အဖုတ္ထဲပန္းထည့္လိုက္ၿပီး ေဒၚစမ္းေမာ္ကို ေရွ႕သို့တြန္းလွဲကာ လီးကိုအဖုတ္ထဲစိမ္ရင္း ေဒၚစမ္းေမာ္အေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ အဖုတ္ထဲသြင္းၿပီး ဇိမ္ခံေနေသာမင္းသူကို
"ကိုယ္ေတာ္ေလး ဇိမ္ခံမေနနဲ႔ေတာ့ မမေလးေနၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့မမ"
မင္းသူလည္းမမေဘးလွဲခ်လိုက္ၿပီး မမကိုဆြဲဓက္ကာ အနမ္းေလးတပြင့္ေပးရင္
"မမေကာင္းလား"
"အရမ္းေကာင္းတယ္ ေမာင္ေလးရယ္"
ေမာပန္းေနၾကတဲ့ႏွစ္ေယာက္သား အဝတ္မဝတ္နိုင္ပဲ ဖက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။
***********
ဦးေအာင္ေမာင္းရြာျပန္သြားေတာ့ ရြာက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကိုသြားေရာက္ၿပီး ကန္ေတာ့လိုက္တယ္။
"ဒကာႀကီးေအာင္ေမာင္း မင္းလည္း ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ အခုမွပဲ ရြာျပန္လာေတာ့တယ္"
"တင္ပါ့ဘုရား"
"ေအး ဒကာႀကီးလည္း အသက္အရြယ္ရလာၿပီပဲ၊
တရားေရာအားထုတ္ျဖစ္လား"
"မထုတ္ျဖစ္ပါဘူးဘုရား"
"ေအးကြယ္ေသရင္ကိုယ့္ေနာက္ပါမွာ ဒါနႏွင့္သီလပဲ မဟုတ္လား"
"တင္ပါ့ဘုရား"
"ေအး ကြယ္ တဏွာေလာဘေနာက္ပဲလိုက္ေနရင္ ဘယ္လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ပါ့မလဲကြယ္"
"တင္ပါ့ဘုရား"
"ေအးဒီမွာတရားစခန္းဖြင့္ထားတယ္ ၊အခ်ိန္ရရင္ တရားအားထုတ္သြား"
"တင္ပါ့ဘုရား"
ဦးေအာင္ေမာင္းစဥ္းစားၾကည့္တယ္။ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ စီးပြားေရးေတာင္ မလုပ္နိုင္ေတာ့ဘူး တဏွာရာဂေရာ မလုပ္ျဖစ္တာ ၾကာလွၿပီ။ ေနာက္ဆံတင္းစရာ သားသမီးကလည္း မရွိဘူး။ မိန္းမအေပၚ မွာလည္း က်န္းမာေရးေၾကာင့္ လင္မယားလိုမေနျဖစ္ပဲ ေမာင္ႏွမလိုပဲေနျဖစ္တယ္။ တဏွာကုန္လို့လား။ မဟုတ္ဘူး က်န္းမာေရးေၾကာင့္သာျဖစ္တယ္။ အခုအသက္လည္း ၾကာၾကာေနနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ငါအခ်ိန္ရတုန္း တရားအားထုတ္မယ္ဆိုၿပီး တရားအားထုတ္ခဲ့တယ္။ တရားအသိေလး ရင္ဝယ္မွတ္ၿပီး ရန္ကုန္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။
ရန္ကုန္မွာေတာ့ မင္းသူနဲ႔ေဒၚစမ္းေမာ္ကေတာ့ တဏွာေၾကာမွာ ေျမာေနရာက ဦးေအာင္ေမာင္းေရာက္လာလို့ အရွိန္သတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း စားေနၾကအရာမစားရရင္ ေနမထိထိုင္ မသာျဖစ္ေတာ့ ခိုးၿပီးစားရာက ဦးေအာင္ေမာင္း ရိပ္မိသြားေတာ့တယ္။ တေန႔ေတာ့ မင္းသူမရွိခ်ိန္မွာ
"စမ္းေမာ္"
"ရွင္ကိုႀကီး"
"အင္းးးငါ နင္နဲ႔မင္းသူကိုရိပ္မိတယ္"
"ရွင္ကိုႀကီး"
"ေအး ငါသိတယ္ ငါကေမြးစားရေအာင္ေခၚတာ နင္က အမွန္အကန္ေမြးစားလိုက္တာေပါ့"
"ကိုႀကီး က်မကိုခြင့္လႊတ္ပါ"
"ေအးပါ ငါ့မွာတရားရွိပါတယ္။ ငါ့ကိုယ္စား ငါ့တူလုပ္ေပးတယ္လို့ပဲ မွတ္ပါတယ္"
"ရွင္ကိုႀကီး'"
"ေအးဟုတ္တယ္ေလ ။ဒီကိစၥကငါက လူေတြဖြင့္ေျပာရင္ ငါကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလိုပဲျဖစ္မွာ အိုႀကီးအိုမေရာက္မွ ငါကတရားစြဲရင္ နင္ေထာင္က်မယ္.. နင္ေထာင္က်ရင္ ငါ့ကိုျပဳစုမယ့္သူ မရွိေတာ့ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုႀကီးတရားေတာ့မစြဲပါႏွင့္ရွင္"
"ေအးတရားလည္းမစြဲဘူး နင္လည္း ငါ့ကို အကိုႀကီးတစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီးျပဳစုပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါကိုႀကီး"
"ေအးတစ္ခုေတာ့ေျပာမယ္ လူသိေအာင္ေတာ့ မေနၾကနဲ႔၊ ဒီေန႔ကစၿပီး နင္နဲ႔ငါခြဲအိပ္မယ္.. ငါလည္း တရားအားထုတ္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါကိုႀကီး"
"တစ္ခုေျပာမယ္ မင္းသူကငယ္ေသးတယ္။ ေနာက္က်ရင္ ျပသနာမတက္ေစႏွင့္ ငါေျပာတာလည္း သူမသိပါေစႏွင့္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါကိုႀကီး"
ဦးေအာင္ေမာင္းလည္း ထိုေန႔ကစၿပီး တရားေလးမွတ္ၿပီး ေအးခ်မ္းစြာေနေတာ့တယ္။ တဏွာရာဂအဆုံးမသတ္နိုင္တဲ့ ေဒၚစမ္းေမာ္ကေတာ့ ဦးေအာင္ေမာင္းကိုယ္စားမင္းသူနဲ႔ပဲ.... တဏွာေတာမွာ ေပ်ာ္ေနၾကေတာ့တယ္။
ၿပီးပါၿပီ
