“အင့္ .. အေမ့ .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .. ေကာင္းေကာင္း .. ေကာင္းတယ္ကြယ္ “
“နာ … နာေလးေဆာင့္ .. ေဆာင့္ … အင္း … ဟုတ္ၿပီ .. အေမ့ .. ရွးီ.. ကၽြတ္ … ကၽြတ္ .. ဟုတ္ၿပီ .. “
“အင့္ … အား … ဟင္း … အင္း .. ေမာင္ေလး … မမ .. မမေတာ့ .. မင္း … မင္း လီးႀကီးကို စြဲ .. စြဲသြားၿပီကြာ .. အင့္ .. ဟုတ္ၿပီ … အင့္ … “ ရမၼက္ေသြးေတြ ယွက္ျဖာေနေသာ မတင္ရီ မ်က္ႏွာႀကီးမွာ အလြန္ စြဲမက္ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ကာမရာဂျပင္းထန္လွေသာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ ဂ်စ္တူးစိတ္ေတြ ပ၍ို ပ၍ို ျပင္းထန္ တက္ႂကြလာသည္။ သည္ေတာ့ မာန္ဖီေနေသာ က်ားရိုင္းတစ္ေကာင္ပမာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလလိ ျပင္းထန္လာသည္။ အခ်က္တစ္ရာခန္႔ ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး ႀကိဳးႏွင့္ အတုတ္ခံလိုက္ရသလို တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္က ဂ်စ္တူး လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းေနေအာင္ ကုတ္ဖက္ထား၏။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး ေလဟာျပင္ထဲ ေျမာက္တတ္သြားသလို ျဖစ္ကာ ဟင့္ကနဲ ဟင့္ကနဲ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါသြားၿပီး ေစာက္ေရမ်ားကို တပ်စ္ပ်စ္ ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။
ေစာက္ဖုတ္အတြင္း ႂကြက္သားေတြက အားႏွင့္ ညႇစ္ထည့္လိုက္ေသာအခါ ထိုညႇစ္လိုက္ေသာ အခိုက္ႏွင့္ လီးကို ႏွုတ္လိုက္ေသာအခိုက္မွာ တိုက္ဆိုင္သြားသည္။ ဒစ္ဆံႀကီးတစ္ခုလုံး က်ဥ္ကနဲ ဆိမ့္တက္သြားၿပီး လီးေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး ႂကြလာသည္။ အားႏွင့္ ျပန္ေဆာင့္အထည့္တြင္ ဂ်စ္တူးတစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို တုန္ခါသြားၿပီး လေရပူေတြ ပန္းထုတ္ကုန္၏။ ထိုအခိုက္သည္ ကာမသုခ အျပည့္အ၀ ရရွိေသာ အခိုက္ျဖစ္၍ အလြန္ထူးျခားေသာ ကာမအရသာႀကီးကို အေကာင္းဆုံး ခံစားလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူး တစ္ကိုယ္လုံး မတင္ရီ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားသည္။ မတင္ရီ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာလည္း ေတြဲ လာင္းႀကီး က်သြားသည္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးသို့ ဗရမ္းဗတာႀကီး ပစ္က်သြားေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို မတင္ရီ ေစာက္ေခါင္းထဲသြင္းျမဳပ္ရင္း မွိန္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေတြက ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ လွုပ္ေနသည္ကို သူ႔လီးတန္ႀကီးက တဆင့္ သိေနရသည္။ သူဖတ္ဖူးထားေသာ စာအုပ္ေတြထဲက အတိုင္းဆိုလၽွင္ မိန္းမေတြ ဆျႏၵဳပည့္၀၍ ၿပီးဆုံးလၽွင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ေထ့ ရွိေသာ သဘာ၀ လကၡဏာဟု နားလည္လိုက္သည္။ သူတိ္ု့ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကသည္မွာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိျခ့ဲပီ။ ဂ်စ္တူးက ေတာင္ဘက္အ၀င္ေပါက္ထိပ္တြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ နံရံကပ္ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ရာ ၂နာရီ ၄၅မိနစ္ ျရႇိပ။ီ အင္တိုက္အားတိုက္ လိုးလိုက္ရသျဖင့္ လူလည္း အေတာ္ပင္ပန္းသြား၏။ မတင္ရီဆိုလၽွင္ ယခုအခ်ိန္ထိ မ်က္လုံးစုံမွိတ္၍ မွိန္းေနဆဲ ျဖစ္သည္။ တစ္ခါမွ မေတြ႕ၾကဳံ မခံစားဖူးေသာ ကာမအရသာႀကီးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ ဂ်စ္တူးမွာ အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္သည့္တိုင္ က်န္းမာသန္စြမ္း ေသြးအားေတြ ျပည့္လၽွမ္းေနသည့္အရြယ္မို့ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ မာန္ႂကြေထာင္ထလာျပန္၏။
ေႏြး ေထြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္ အေငြ႕ဓါတ္ကလည္း တစ္ဖန္ နိုးႂကြလာေစရန္ အားေပးအားေျမႇာက္ ေထာက္ပံ့လၽွက္ ရွိသည္။ ဂ်စ္တူးက ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ကာ မတင္ရီ မ်က္ႏွာကို အုပ္မိုး၍ ၾကည့္လိုက္သည္။
၃၅-ႏွစ္အရြယ္ အအိုပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတင္ရီ မ်က္ႏွာက စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ မ်က္ႏွာက် အခ်ိဳးအစား လွပၿပီး အဖ်ားလုံးေသာ ႏွာတံ၊ ညိဳ့အားေကာင္းလွသာ မ်က္၀န္း၊ ေဆးမဆိုးဘဲ ေသြးေရာင္ လႊမ္းေနသာ စိုေျပနီေထြးေသာ ႏွုတ္ခမ္း၊ ထိုပင္ကိုယ္ရွိၿပီး မ်က္ႏွာလွလွေပၚတြင္ ကာမရာဂ အေရာင္အေသြးေတြ ခ်ယ္မွုန္းလိုက္ေသာအခါ ပို၍ တပ္မက္ႏွစ္သက္စရာ ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ကာမဆႏၵေတြ ျပည့္၀၍ အားရ ေက်နပ္ေနေသာ မ်က္ႏွာအမူအရာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ကိေလသာရာဂမီးေတြ တၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္လာျပန္၏။ ကိေလသာရာဂစိတ္ေတြထေလ ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္၀င္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ႂကြသထက္ႂကြေလ ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္စိအစုံမွိတ္၍ မွိန္းေနသည့္တိုင္ ေစာက္ေခါင္းထဲက ထူးျခားမွု အေျခအေနကို မတင္ရီ အစအဆုံး သိေနပါသည္။ ဂ်စ္တူးက အားႏွင့္ညႇစ္၍ လီးတန္ႀကီးကို (၃)(၄)ခါ ေလာက္ တင္းတင္းျပရာ မတင္ရီက ေမွးစင္းထားေသာ မ်က္လုံးအစုံကို အားယူဖြင့္ၾကည့္ရင္း - “ဟြန္႔ .. လြန္လွပါလား မမ ခ်စ္လင္ေလးရယ္ “ ဤသို့ မပငြ့္တပြင့္ ဆို၏။
“ခ်စ္တာကိုး မမရဲ့ “
“အံမယ္ .. ဘာခ်စ္တာလဲ .. လီးနဲ႔ထိုးၿပီး လိုးတာကိုမ်ား ခ်စ္တယ္လို့ ေခၚသတဲ့လား .. ဟင္း .. ဟင့္ “ မတင္ရီက ခပ္ေထ့ေထ့ ခပ္ေငါ့ေငါ့ ေျပာသည္။
“ဒါေပါ့ … မမရ .. မညားခင္ ရည္းစားစကားေျပာ .. လက္ကေလးကိုင္ .. ကိုယ္လုံးေလးဖက္ .. ပါးကေလးနမ္း .. ညားၿပီးေတာ့ လိုးၾကတာပဲ မဟုတ္လား .. တစ္ခ်ိဳ့ဆို ညားေတာင္ မညားေသးဘူး .. ဗိုက္ေပၚေနၿပီ .. အဲဒီေတာ့ .. ခ်စ္တယ္ဆိုတာ .. တကယ္ေတာ့ ဒါလုပ္ၾကခ်င္လို့ မဟုတ္လား .. “
“အဟင္း… ဟင္း “
ဂ်စ္တူးက ပါးစပ္ႏွင့္ ေျပာ႐ုံတင္မကဘဲ သူ႔လီးႀကီးႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႔ ေဆာင့္ျပသည္။
“ဖြတ္ .. ဖြတ္ .. ဖြတ္ .. ဖြစ္ .. ဖြတ္ .. ဖြတ္ “
“အင့္ … အား .. အင့္ .. အား … အင့္ … အင့္ .. “
“အို … အင္း … အို …. အို .. ေန .. ေနပါအုံးဟဲ့ …မမ ေျခေထာက္က တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ .. မင္းေပါင္ႀကီးနဲ႔ ဖိထားေတာ့ နာလိုက္တာ .. ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .. ဆိုးကို ဆိုးလြန္းတယ္ .. မင္းလီးႀကီး ခဏႏွုတ္လိုက္အုံး .. တကယ္ထဲ .. “
“ဒီလူဆိုးေလး အခ်စ္ကို ခံခ်င္လို့ မမ ဒီဘက္ ေရာက္လာတာ မဟုတ္လား … “ ဂ်စ္တူးက ထိုသို့ေျပာရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆြနဲ ွုတ္လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲက ကၽြတ္ထြက္လာၿပီး အထက္သို့ မတ္၍ တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ကိန္းေအာင္းထားၿပီး မို့လားမသိ လီးတန္ႀကီး တစ္ဝိုက္တြင္ ယွက္သမ္းေနေသာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြမွာ ယခင္ကထက္ သိသိသာသာ ေဖာင္းႂကြေနသည္။
အေရျပားက ဒစ္တစ္ဆုံးထိ လန္ေနၿပီး ဒစ္ဆီဖူးႀကီးမွာ နီညိဳေရာင္သန္းၿပီး ေစာက္ေရတို့ျဖင့္ စိုရကႊဲာ ၀င္းေျပာင္တင္းကားေန၏။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ၾကည့္၍ အလြန္အားရ ေက်နပ္ေနသည္။ မတင္ရီလို တဏွာရာဂအားႀကီး ျပင္းထန္လွေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ယိုင္လဲသြားေအာင္ ၿဖိဳနိုင္သည့္လီးျဖစ္၍ ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြးမိကာ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ျပဳံးရိပ္သန္းသြားသည္။
“ေအာ္ .. မမေျခေထာက္ကို ခုတင္ေပၚ တင္ေပးအုံးေလး .. က်စ္ .. တကထဲ “ တကယ္ပင္ ႏြမ္းလ်ေနၿပီ ျဖစ္၍ မတင္ရီက စိတ္မရွည္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
“ေအာ္ .. ေအာ္ … ေဆာရီး .. ေဆာရီး .. “ ဂ်စ္တူးက ခုတင္ေအာက္တြင္ ေတြဲ လာင္းက်ေနေသာ မတင္ရီ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မ, ၿပီး တင္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီကလည္း ရွိသမၽွ အားႏွင့္ သူ႔ကိုယ္ကို ေရွ႕သို့ေကာ့ထိုးလိုက္သည္။
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက သူ႔လီးဒဏ္ေၾကာင့္ ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း ဖင္ၾကားထိေအာင္ စီးက်ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္အေကြဲ ၾကာင္း ထိပ္ရွိ ေစာက္စိႀကီးမွာ အညိဳေရာင္သန္း၍ ေငါက္ေတာက္ႀကီး ျပဴးထြက္ေနသည္။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ဂ်စ္တူးလီးတံႀကီးမွာ ပို၍ပို၍ တင္းေတာင့္ေတာင္ မတ္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ မတင္ရီကို တစ္ေစာင္းျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးလိုက္သည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ဂ်စ္တူးကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ထိုးၾကည့္႐ုံမွအပ ဘာမွ မေျပာနိုင္ေတာ့ပါ။ ေျပာလည္း မေျပာခ်င္။ ဒီမီးက သူမ ေမႊးခဲ့တဲ့ မီးမဟုတ္ပါလား။ ၿပီးေတာ့ ဒီမီးအေလာင္ခံခ်င္သူကလည္း သူမပင္။ ထို့ေၾကာင့္ ေမွာက္လိုေမွာက္၊ လွန္လိုလွန္၊ ဂ်စ္တူး ျပဳသမၽွ အသာပင္ ၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ တစ္ေစာင္းေကြးထားလိုက္ေသာအခါ ဝိုက္ကားမို့ေမာက္ေသာ တင္ဆုံ၀င္း၀င္းေဖြးေဖြးႀကီးက ခုံးခုံးႀကီး ႂကြတက္လာသည္။
ဂ်စ္တူးက သူဖတ္ဖူးထားသည့္ အျပာစာအုပ္ထဲကအတိုင္း ပုဇႏြ္တုတ္ေကြးလိုးနည္းျဖင့္ လိုးရန္ ရည္ရြယ္၍ ယခုကဲ့သို့ မတင္ရီကို တစ္ေစာင္းအေနအထားျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖင္အိုး ၀င္း၀င္းအိအိႀကီးႏွစ္မႊာ က အက္ေကြဲ နသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီဖင္၀နငွ႕္ သူ႔လီးအံက်ျဖစ္ေအာင္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေပြ႕ယူလိုက္သည္။ သည္ေတာ့ ဖင္ဆုံထြားထြားအိအိႀကီးက ခုတင္ေစာင္းကို အနည္းငယ္စြန္း၍ ထြက္လာသည္။
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ညႇပ္ကာ ေနာက္သို့ခုံးခုံးႀကီး
ျပဴးတစ္ထြက္လာသည္။ ဂ်စ္တူးက သူ႔ဒစ္ဆံျပဲႀကီးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္လႊာကို ထိုးခြလဲိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းအေပါက္ထဲ မသြင္းေသးဘဲ ထယ္ထိုးသလို ေလၽွာတိုက္ေပး၏။ ဒစ္ဆံႀကီးႏွင့္ ေစာက္စိအငုတ္ႀကီးတို့ မၾကာမၾကာ ပြတ္တိုက္မိရာ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲ လူးခါသြားသည္။ ဤကဲ့သို့ အားရေက်နပ္ေအာင္ ေဆာ့ဆြကစားၿပီးမွ ေစာက္ဖုတ္အကြလဲမ္းေၾကာင္းအတိုင္း
ေလၽွာဆင္းလာၿပီး အရွိန္ႏွင့္ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံး ရြအာပြထေနသည့္တိုင္၊
ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဖိညႇပ္ထားသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ အရွိန္အားႏွင့္ တိုး၀င္လာသည္ျဖစ္၍ တစ္ေၾကာင္း ပူကနဲ နင့္ကနဲ ခံလိုက္ရသည္။ “အား … အား … ရွးီ … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ …. ရွးီ .. အေမ့ .. “ မတင္ရီ ႏွုတ္ဖ်ားက ညီးသံသဲ့သဲ့ ထြက္သြား၏။ လီးႀကီးအဆုံးထိ နစ္၀င္သြားေသာအခါ မတင္ရီ ဒူးေကာက္ေကြးၾကားတြင္ ဘယ္လက္ကိုေထာက္ ေက်ာျပင္ေဘးတစ္ဖက္တြင္ ညာလက္ကို ေထာက္ကာ အသြင္းအႏွုတ္ စတင္ျပဳလုပ္ပါေတာ့သည္။
“ဖြစ္ .. ဖြစ္ … ဖြတ္ .. ဖြိ .. .ဖြိ … ဖြစ္ .. “ “ဖြစ္ … ဖြစ္ … ဖြတ္ … ဖြိ .. ဖြိ … ဖြစ္ … “ လီးတံႀကီး ဆြအဲႏွုတ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက စူႂကြလာၿပီး၊ လီးတံႀကီး ႏွစ္သြင္းလိုက္ေသာအခါ ရွုံ႔ခ်ိဳင့္နစ္၀င္သြား၏။
“ၿဖိ … ၿဖိ … ျဖစ္ … ျဖတ္ … ျဖတ္ … ၿဖိ .. “
“ၿဖိ … ၿဖိ … ျဖစ္ .. ျဖတ္ … ျဖတ္ … ၿဖိ .. “
တစ .. တစ ေအာင့္အားေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး တသိမ့္သိမ့္ လွုပ္ခါေနသည္။
(၇) လက္မခြဲခန္႔ရွည္ေသာ လီးျဖစ္၍ အသြင္းအႏွုတ္ ျပဳလုပ္ရသည္မွာ ဆို့ဆို့ပု့ပို့ ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလွသည္။ ဂ်စ္တူးက ဖင္ေၾကာႀကီးေတြ ရွုံ႔ခြက္သည္အထိ အသားကုန္ ၾကဳံးၾကဳံးေဆာင့္သည္။ ကာယအားေရာ အတြင္းအားပါ ေကာင္းလွသူမို့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ထိမိ၏။ အခ်က္တစ္ရာခန္႔ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ၿပီးေနာက္ အားစိုက္လြန္းလၽွင္ ပ၍ို ပင္ပန္းေၾကာင္း ေစာေစာကပင္ သင္ခန္းစာ ရထား၏။ သည္ေတာ့ ခပ္မွန္မွန္ေလး ဇိမ္ႏွင့္ ေဆာင့္ေပးျပန္သည္။ မတင္ရီခမ်ာမွာလည္း မဆိုစေလာက္ နာက်င္႐ုံမွအပ အလြန္႔အလြန္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမအရသာႀကီးကို တျမႇင္းျမႇင္း ဇိမ္ႏွင့္ ခံစားေနရ၏။
ႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား၊ ႏုထြားသန္မာလွေသာ လီးတန္၊ သဘာ၀အေလ်ာက္ တစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားက ႏွစ္ဦးႏွစ္၀လုံး၏ (ေမထုန္သံခါသ) ကာမစပ္ယွက္ျခင္းအလုပ္ကို က်က္သေရ မဂလၤာ ရွိလွစြာ အေထာက္အကူျပဳေနပါေတာ့သည္။ ကာမဘုံသားမ်ားအဖို့ ေရႊေငရြ တနာ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရာထူးအာဏာေတြ အဘယ္မၽွ ျပည့္စုံႂကြယ္၀ပါေစ ကာမသုခေခၚ ကာမဂုဏ္ ဟာတာတာ ျဖစ္လၽွင္ ဘ၀အနာႀကီး နာလၽွက္ လူျဖစ္က်ိဳးမနပ္ ျဖစ္ရတတ္သည္။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရတနာေရႊေငြ တြ ျပည့္စုံေပါမ်ားျခင္းေၾကာင့္ မာနဘ၀င္ တက္ႂကြခြင့္သာရွိၿပီး၊ ဟဒယဘ၀င္ ရႊင္ျမဴးလၽွက္ အခ်စ္ရမၼက္၏ ထူးျခားေသာ အၿမိဳက္အရသာကိုမူ ခံစားခြင့္ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ကာမဆႏၵေတြ မျပည့္၀၍ ႏွလုံးသားထဲ ေဒါမနႆမီးေတြသာ ေလာင္ၿမိဳက္ခံေနရသည္ျဖစ္ရာ
ေလာကငရဲတစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ သူေတာ္ေကာင္းတို့အျမင္မွာ ကာမကိစၥသည္ ညစ္ညမ္းစုတ္ပဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ကား မႏွ ၏္ ။ သို့ေသာ္ ထိုသူေတာ္ေကာင္းတို့သည္ ကာမ၏ အျပစ္ႏွင့္ ညစ္ညမ္းမွုတို့ကို ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ အေလ့အလာျပဳၿပီးမွ
သိၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို့ ကာမ၏ အျပစ္ႏွင့္ ညစ္ညမ္းမွုကို ေစ့ေစ့ငွငွ သိျမင္ ပယ္ခြာနိုင္ေသာ ပုဂိုလ္အေရအတြက္မွာလည္း သတၱဝါ အသေခၤ် အနႏၲထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေလမၽွသာ ျဖစ္သည္။ ကာမ၏ နယ္ပယ္သတၱိမွာ ဤမၽွအထိ က်ယ္၀န္းနက္ရွိုင္းလွ၏။ သတၱဝါ၏ မူလဗီဇဓါတ္ကိုက အသိဥာဏ္ကင္းမဲ့မွုႏွင့္ တြယ္တာတပ္မက္မွုတို့ ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသဘာ၀တိ္ု့သည္ စိတ္၏အနက္ စိတ္၏အျမဳေတပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယခု .. ကာမဘုံသား မႏုႆသားေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို့မွာ စိတ္ရွိတိုင္း ကာမအရသာကို ခံစားခြင့္ရေနၾကသည္ျဖစ္ရာ လူ႔ဘ၀ကို အရသာထူးသူမ်ားဟု ကာမတဏွာ နယ္ပယ္ဖက္မွ ေခၚဆိုလိုက ေခၚဆိုနိုင္သည္။ တိ္ုးတက္ေသာ ကမၻာႀကီးတြင္ ဆင့္ပြာ းတိုးတက္လာေသာ ေဝါဟာရ ပညတ္ေတြေၾကာင့္ ထူးဆန္းေသာ ဘျဝပသနာေတြ တိုးပြားလာရသည္။ ပညတ္မာယာကြန္ယက္သည္ မႏုႆလူသားေတြကို
ေသာကပရိေဒ၀ ဒုကၡ ေဒါမနႆမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေစခ့၏ဲ ။ တဏွာရာဂ အရင္းခံေသာ အခ်စ္သည္လည္း ဒုကၡမီးကို ေတာက္ေလာင္ေစသည္ကား မႏွ ၏္ ။ ထိုဒုကၡမီးသည္ပင္ ကာမသတၱဝါ မႏုႆပိုးဖလံတို့အတြက္ ေရႊေရာင္ဖန္ဆင္းထားေသာ မာယာေထာင္ေခ်ာက္ႀကီး ျဖစ္ေနပါသည္။
ကာမညႊတ္ကြင္းက လြတ္ကင္းေအာင္ ႐ုန္းမထြက္နိုင္ေသးသမၽွ ထိုမာယာ ေထာင္ေခ်ာက္ႀကီးသည္ပင္ မႏုႆသားေကာင္တို့အတြက္ အလြန္ေပ်ာ္ေမႊ႕ ႏွစ္ၿခိဳက္စရာ ေကာင္းေသာ အသိုက္အျမဳံႀကီး
ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ အဓိက ဆိုလိုသည္မွာ ဖမိုတို့၏ ပင္မအရင္းခံ အခ်စ္ဓါတ္၊ ကာမဓါတ္ခ်ိဳ့တဲ့လၽွင္ ေလာကီအျမင္၊ ေလာကီေရးရာ ေလာကီရွုေဒါင့္ဘက္က လူျဖစ္ရွုံးသည္ဟု တည့္တည့္ႀကီး ဆိုလိုက္ခ်င္ပါေတာ့သည္။ ယခုလူျဖစ္ရက်ိဳး နပ္သူႏွစ္ဦးတြင္ တစ္ဦးက ခုတင္ေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ တေစာင္းအေနအထားျဖင့္
ကာမအရသာထူးကို ေမ့ေမ့မူးမူး ခံစားရယူေနသလို၊ တစ္ဦးက မတ္တပ္ရပ္လၽွက္
ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေဆာင့္ကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားရယူေန၏။ အခ်စ္လြန္ ကာမကိစၥတြင္ ခ်ိန္ခငြ္လၽွာညီမၽွေသာ အေပးအယူကိစၥတစ္ရပ္ ကိန္းေအာင္းေနသည္မွာ အလြန္ဆန္းၾကယ္လွ၏။ ယခု မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို့မွာ သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ အေပးအယူမၽွေနၾကသည္။ ဤကဲ့သို့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဖိုမတစ္စုံ၏ ကာမအေပးအယူမၽွတျခင္းကို ေမထုန္သံဝါသျပဳျခင္း (ဝါ) ကာမစပ္ယွက္ျခင္းဟု ေခၚသည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ထူးႀကီးကို ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ႀကီး ခံစားေနရာမွ သူမ၏ ဆူၿဖိဳးႏုညက္ေသာ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ တင္ဆုံေအာက္ပိုင္းကိုမူ ေစာေစာက တေစာင္းအေနအထားအတိုင္းပင္ ထား၏။ ကိုယ္အထက္ပိုင္းႏွင့္
ေအာက္ပိုင္းကို လိမ္ဖယ္ရြဲ႕ေစာင္းသလို ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ အထက္ပိုင္းရွိ ေပါင္တံတစ္ေခ်ာင္းက မေျပာပေလာက္႐ုံ အနည္းငယ္ဟသြားသည္။ မတင္ရီ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေဘးသို့ကားထြက္သြား၏။ ႏွုတ္ျဖင့္ ဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း မတင္ရီ၏ ကာယဝိညတ္အမူအယာက နို့ကို ကိုင္ေစခ်င္သည့္အတြက္ ျပသလာေသာ အမူအယာျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်စ္တူး အလိုလို သိလိုက္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ .. ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းအိမို့ေမာက္ေနေသာ နို့အုံေဖြး ေဖြး
ႏုႏုႀကီးႏွစ္မႊာေပၚသို့ ေျပာင္းတင္လိုက္သည္။ ညီမၽွေသာ အဆီအသားတို့နငွ႕္ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ
နို့ႀကီးႏွစ္လုံးက ဆူၿဖိဳးႏုရြေနသည္။ ဂ်စ္တူးက လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မကို ဝိုက္ကားၿပီး နို့အုံႀကီး၏ အရင္းမွကိုင္၍ အထက္သို့ ပင့္တြန္းကာ အားရပါးရ ဆုတ္ေခ်ပြတ္သပ္ေပးရင္း လက္ႏွင့္ ညႇစ္ညႇစ္ၾကည့္သည္။ ထိုအခါ .. နို့ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ
၀င္းအိတင္းေျပာင္လာၿပီး နို့သီးေခါင္းေခါင္းညိဳညိဳေလးက ေထာင္မတ္လာသည္။ မွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနလၽွက္ကပင္ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ ငုံ႔စို့ျပစ္လိုက္သည္။
“ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. “
“ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ … ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. “
စို့လည္းစို့၊ လၽွာျဖားျဖင့္လည္း ေမႊဆြေပးလိုက္ရာ ယားႂကြတုန္ခါေသာ ကာမဓါတ္လွိုင္းႀကီးတစ္ခု မတင္ရီ တစ္ကိုယ္လုံး ဖုံးလႊမ္းသြားသည္။ ထိုကာမလၽွပ္စစ္လွိုင္းႀကီးသည္ ကာမဗဟိုအေၾကာမ်ား စုေဝးေပါင္းဆုံရာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးဆီသို့ ဂိတ္ဆုံးအၿပီးသတ္ ရပ္နားသြားသည္။ ထိုအခါ … ေစာက္ဖုတ္လွိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုလုံး လွုပ္ခတ္တုန္ခါသြားျပန္၏။ ထိုတုန္ခါမွု လွိုင္းဂယက္က တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ရမၼက္ေသြးေတြကို ဆူပြက္နိုးထေစျပန္၏။ ဂ်စ္တူးက အဆက္မျပတ္ ဒလစပ္ ဆုတ္ေခ် စို့ေပးေနရာ ကာမရာဂ လွိုင္းဂယက္ေတြလည္း ဒလစပ္ ပြက္ထေနေတာ့၏။
ကာမပင္လယ္ျပင္တြင္ ကိေလသာ ရမၼက္မုန္တိုင္းတို့ အဟုန္ျပင္းစြာ တိုက္ခတ္ေပေတာ့မည္။ သို့ျဖစ္ရကား .. မတင္ရီ၏ ဇီ၀ဓါတ္အစုအေဝး ရပု္ခႏၶာတည္းဟူေသာ ၀တၳဳကာမႏွင့္ တဏွာရာဂတည္းဟူေသာ ကိေလသာမဓါတ္မွ ေဇာတည္းဟူေသာ ရဲရင့္တက္ႂကြမွု၊ အငမ္းမရမွုေတြ ပြင့္ကန္လာေတာ့သည္။ ထိုမွတဆင့္ ..
တဏွာရာဂမာန္ေတြ ျပင္းျပထက္သန္လာေတာ့၏။ ထိုအခါ .. ခပ္မွန္မွန္ေလး
ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္ကိုပင္ အားရေက်နပ္ျခင္း မရွိေတာ့ .. အားမလိုအားမရ ရိုးတိုးရြတႀကီး
ျဖစ္လာသည္။ ထို့ေၾကာင့္ … သူမ ဖင္ဆုံႀကီးကို အားရပါးရ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ခံလာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ညႇစ္၍ ညႇစ္၍ တင္းခံသည္။ မတင္ရီ၏ ရမၼက္ေဇာႂကြသည့္ ဆႏၵရာဂကို ဂ်စ္တူး သေဘာေပါက္သြား၏။ သည္ေတာ့ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို အေျခမွ တင္းတင္းရင္းရင္း ထိထိမိမိႀကီး ဆုတ္ကိုင္လၽွက္ အသားကုန္ က်ဳံး၍က်ဳံး၍ ေဆာင့္ေတာ့သည္။
“ဖြတ္ … ဖပ္ … ဖြတ္ … ဖပ္ … ဖြတ္ … ဖပ္ … ဖြတ္ … ဖပ္ “
“အီ … အင့္ … အား … အ … ရွီး … အီ … အင့္ … အား … အ … ရွးီ … “
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးေတြ႕ထိသံ၊ ရမၼက္လႊမ္းေသာ ညီးညဴသံ၊ ခုတင္လွုပ္သံ၊ ျပင္းထန္ေသာ အသက္ရွူသံတို့ျဖင့္ တစ္ခန္းလုံး ေျဗာင္းဆန္ ပြက္ညံေနပါေတာ့သည္။ ဂ်စ္တူးက ေယာက္်ားတို့၏ စြမ္းရည္ သတၱိကို အစြမ္းကုန္ ျပသသည့္အေနျဖင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ က်ဳံးက်ဳံးၿပီး တအားေဆာင့္လိုးေနသလို ..
မတင္ရီကလည္း မိန္းမတို့၏ ဂုဏ္ရည္ကို ပီပီသသ ျပခ်င္လြန္းလွသျဖင့္ ေကာ့၍ တစ္မ်ိဳး၊ ေဆာင့္၍ တစ္ဖုံ ဝိုက္ညႇစ္၍ တစ္နည္း မၿငီးရေအာင္ ခံေနပါသည္။
“ဖြတ္ … ဖြတ္ .. ဖတ္ … ဖြတ္ .. ဖြတ္ … ဖြတ္ … ဖြတ္ .. ဖတ္ … ဖြတ္ .. ဖြတ္ … “
“အင့္ … အ … အား … အေမ့ …. အင့္ … ကၽြတ္ … အင့္ … အ … အား … အေမ့ …. အင့္ … ကၽြတ္ … “ ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ေသာအခါ ႏွစ္ဦးစလုံး ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စမြ္း မရွိၾကေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ပူေတြ ၿပိဳင္တူ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။
ေခါင္းေမာ့၊ ခါးမတ္ၿပီး လည္ပင္းေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ထလာသည္အထိ သုတ္ေရေတြကို ညႇစ္ထုတ္ၿပီးေသာအခါ ဂ်စ္တူးကိုယ္လုံးႀကီးက မတင္ရီကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ မိနစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္အထိ မွိန္းေနလိုက္၏။ မွိန္းလို့အားရၿပီးေနာက္ ဂ်စ္တူးနာရီၾကည့္လိုက္ေသာအခါ (၃)နာရီ (၄၅)မနိ စ္ ျရႇိပ။ီ မခြာ ခ်င္ ခြာခ်င္ျဖင့္ မတင္ရီကိုယ္ေပၚမွ ခြာလိုက္ၿပီး ေႏြးေထြးစိုစတ္ြေသာ ေစာက္ဖုတ္အေခါင္းအတြင္း၀ယ္ ၿငိမ္သက္စြာ ကိန္းေအာင္းေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ဆြနဲ ွုတ္လိုက္သည္။
“ဗြတ္ … ဗြပ္ … ဗြပ္ … ဘြတ္ … ဘူ …. ဗြတ္ “
ေလသံေတြႏွင့္ ေရာေႏွာ၍ လီးတန္ႀကီးက ကၽြတ္ထြက္လာသည္။ သည္တစ္ခ်ီတြင္ သူ႔လီးႀကီးမွာ မာန္က်သြားပုံရသည္။ မတင္ရီ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အေလးျပဳ ဦးညႊတ္သည့္ အလား ေပါင္ၾကားထဲတြင္ တန္းလန္းႀကီး ငိုက္ဆင္းေနသည္။ အခုေတာ့ တက္ႂကြေဇာထန္ေသာ ရမၼက္စိတ္ေတြလည္း ၿငိမ္သက္သြားသည္။ စိတ္တိုင္းက် ထင္သလို စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ၀အီသြားသည့္အလား၊ စိတ္တြင္းက
ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သြားသည္။ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေက်ာ့လၽွင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အရွိန္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ေက်ာ့ျပန္လိုေသာ စိတ္လည္း တဒဂၤကင္းဆိတ္သြားပုံရသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ၏ တေစာင္းေကြးထားေသာ ဖင္အုံႀကီးေဘးတြင္ ေျခေတြဲ လာင္းခ်ရင္း ထိုင္ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လုံး ေလးလံထိုင္းမွိုင္းသြားသည္။ ေစာေစာပိုင္းက အငမ္းမရ တပ္မက္ခဲ့ေသာ ဖင္ဆုံႀကီးကိုပင္ ၾကည့္လို ကိုင္လိုစိတ္ ပါးလွပ္သြား၏။ မတင္ရီခမ်ာလည္း အေတာ္ေလး အေျခအေနဆိုးသြားသည္။ ထရမွာကိုပင္ အားျပတ္သလို ျဖစ္ေန၏။ ဒီအတိုင္းသာ ေျချပစ္လက္ျပစ္ ေနလိုက္ခ်ငေတာ့သည္။ သို့ေသာ္ .. ဂ်စ္တူးက သူမရဲ့တရား၀င္ လင္ေယာက္်ားမဟုတ္။ ထိုအေတြးအသိက မတင္ရီစိတ္ထဲ ၀င္ေရာက္လာသည္။
ေစာေစာက ဘာကိုမွ မေတြးမိ၊ ျပင္းထန္ေသာ ရာဂရမၼက္ေဇာက ေမာဟေစာင္ကို ျခဳံလၽွက္ လူ႔အသိတရား၊ လူ႔က်င့္၀တ္တရားမ်ားကို အေမွာင္ခ် ဖုံးလႊမ္းထား၏။ တဏွာရာဂသည္ သူ႔အလိုလို
ျပည့္၀သြားသျဖင့္ တဒဂၤငုတ္လၽွိုးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ အခုလို .. စိတ္အလိုဆႏၵ ျပည့္ဝေက်နပ္ၿပီးကာမွ ပကတိအေျခအေနကို သေဘာေပါက္ နားလည္လာေတာ့၏။ တစ္ေစာင္းအေနအထား ျဖစ္ေနေသာ သူမေအာက္ပိုင္းကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ လူတစ္ကိုယ္လုံး ရိုက္ခ်ိဳးခံထားရသလို ျဖစ္ၿပီး အလြန္ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ေနသည့္အတြက္ မတင္ရီႏွုတ္ဖ်ားက ၿငီးသံသဲ့သဲ့ ထြက္သြား၏။
“အင္း … အင့္ … အင္း …. ကၽြတ္ … ကၽြတ္ … “ သည္ေတာ့မွ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ေနာက္သို့ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေစာေစာကလို အေရာင္မလက္ေတာ့။ သာမာန္အရာ၀တၳဳတစ္ခုကို သာမန္ၾကည့္႐ုံမၽွသာ ျဖစ္ေတာ့၏။ မတင္ရီက လက္တစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္၍ ေပြ႕ထူေပးရန္ ဟန္အမူအယာျပေတာ့မွ သူမလက္ကိုဆြ၍ဲ ပခုံးမွ ေပြ႕မထူေပးလိုက္၏။ ႏြမ္းလၽွေသာအၾကည့္ မ်က္၀န္းတို့ျဖင့္ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးကို ၾကည့္၏။ ၿပီးေတာ့ ..
ေက်နပ္စြာ ျပဳံးသည္။
“ကဲ … က်မရဲ့လူစြမ္းေကာင္း လင္ေတာ္ေမာင္ေလး .. ေက်နပ္ပလား ဟင္ .. “ ဤသို့ ေျပာရင္း ဂ်စ္တူးလည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ နမ္းလိုက္သည္။ ပူေလာင္ေသာ အနမ္းမဟုတ္သည္ကို ဂ်စ္တူး ခစံ ား သိရွိလိုက္သည္။
“လင္” ဆိုေသာ စကားကို ေစာေစာက သာယာေက်နပ္မိသေလာက္ အခုေတာ့ ဂ်စ္တူး လန္႔ဖ်တ္သြားသည္။ သူ႔အျဖစ္က မတင္ရီ၏ လင္ငယ္ဘ၀သို့ ေရာက္ရွိသြား၏။ မတင္ရီ၏ လင္ငယ္မွာ ဂ်စ္တူး ျဖစ္သြားသည္။ မတင္ရီႏွင့္ ဂ်စ္တူးတို့မွာ မတင္ရီ ေယာက္်ားမရွိခိုက္ ၾကာကူလီ ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္း၏။ ေနာက္မီးလင္း ၂ပါးသြား ကျပၾက၏။ ႀကိဳက္ကုန္းျပဇာတ္ ခင္းၾကသည္။ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ၾကာကူလီ မယားခိုးဘ၀သို့ ေရာက္ရွိသြားေသာ္ သူ႔အျဖစ္ကိုေတြးမိကာ ေခါင္းနပန္းေတြ ႀကီးထြက္သြားသည္။
“မမကေတာ့ ေဟာဒီေမာင္ေလးကို အရမ္းခ်စ္ အရမ္းစြသြဲားၿပီကြာ .. ေနာက္လဲ အခုလို အားရပါးရ လိုးေပးေနာ္ .. ေနာ္လို့ .. “
မတင္ရီက ပါးစပ္ကလည္းေျပာ၊ လက္ကလည္းေအာက္သို့ မာန္က် ငိုက္ဆင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ခပ္ဖဖြ ြေလး တယုတယ ဆုပ္ေပးေနသည္။ မတင္ရီ၏ အဆြဓဲ ါတ္အား ေကာင္းလွေသာ သဒၵါ႐ုံႏွင့္ ႏူးညံ့ေသာ လက္ဖဝါးအေတြ႕က ၀င္ေရာက္လာေသာ ေၾကာက္စိတ္အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္၏။ အမွန္အားျဖင့္ ကာယ႐ုပ္နမြ္း၍ စိတ္လည္း ႏြမ္းလ် က်ဳံ႕ငယ္သြားျခင္းသား ျဖစ္သည္။ အရိယာသူေတာ္စင္ မဟုတ္သမၽွ ကိေလသာ ကာမစိတ္ကို အနိုင္ယူ လႊမ္းမိုးနိုင္ေသာ စိတ္ဓါတ္သတၱိမ်ိဳး အလြန္ရွာ းသည္။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီခါးကို သိုင္းဖက္ထားရင္း -
“မမ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားလားဟင္ “
“ေမာင္ေလးေရာ .. “ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးအေမးကို မေျဖဘဲ ျပန္ေမးလိုက္၏။
“အင္း “
ဂ်စ္တူးက အေထြအထူး မေျဖဘဲ “အင္း” တစ္လုံးသာ ေျဖလိုက္သည္။
“အတူတူ ေမာင္ေလးရဲ့ “ မတင္ရီ အိမ္ေထာင္သက္ တစ္ေလၽွာက္လုံးမွာ တစ္ခါမွ ဒီလိုအေကာင္းႀကီး ေကာင္းၿပီး ဒီေလာက္ မပင္ပန္းခဲ့ဖူးပါ။
“တကယ္ “
“မမ .. မလိမ္ပါဘူးကြယ္ “
“ဟာ .. သတိရၿပီ .. ေနအုံးမမ “ “အမေလးဟဲ့ .. လန္႔လိုက္တာ “ ဂ်စ္တူးက အာေမဋိတ္သံႀကီးျဖင့္ ၀မ္းသာအားရ ေျပာလိုက္ေသာအခါ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနခိုက္မို့ မတင္ရီ တကယ္ပင္ လန္႔ျဖန္႔သြားသည္။
“ဒီလို မမရ .. တစ္ည ဦးေလးနဲ႔ ေဒၚေဒၚတို့ လိုးေနၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ .. ေတာ္ေတာ္ၾကာတာပဲ .. ေဒၚေဒၚဆိုရင္ မမလိုပဲ ေမ်ာ့ေနတာပဲ .. အဲဒီေတာ့ .. ဦးေလးက သူ႔ေခါင္းရင္း ႂကြက္ေလၽွာက္ေပၚမွာ
တင္ထားတဲ့ ပုလင္းထဲက အေရေတြကို တစ္ခြက္စီ ငွဲ႕ၿပီး ေသာက္ၾကတယ္ .. ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်ီျပန္ခ်ၾကတယ္ေလ .. အမယ္ .. ေဒၚေဒၚ အေပၚကေတာင္ တက္ၿပီး ခ်ေပးတာဗ် .. ဒါနဲ႔ .. ေနာက္ရက္ေတြက် .. ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒီပုလင္းကို ဖြင့္ၿပီး နမ္းၾကည့္တယ္ .. ေတာအရက္နံ့ထြက္ေနတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အေရာင္က အျဖဴေရာင္ မဟုတ္ဘူး .. ေသြးေရာင္ .. ၿပီးေတာ့ ဘာေကာင္ရဲ့ လဥနဲ႔ လီးတန္လဲ မသိဘူး .. အဲဒီ ပုလင္းထဲမွာ စိမ္ထားတာ .. အဲဒါ .. ကၽြန္ေတာ္ သြားယူမယ္ “ ဂ်စ္တူးက ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုင္ေနရာမွ ျဗဳန္းကနဲ ထလိုက္ၿပီး၊ အေပၚထပ္တက္သြားသည္။ ဂ်စ္တူးစကားေၾကာင့္ မတင္ရီ ရင္ထိတ္သြား၏။ ဒီေဆးေတြတိုက္ၿပီး တစ္ခ်ီထပ္ခ်မယ္ဆိုရင္ ဒုကၡဟု ေတြးလိုက္မိ၏။
ေနာက္တစ္ခ်ီမ်ား ထပ္ခ်မည္ဆိုလၽွင္ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ႏွင့္ကိုယ္ မျပန္နိုင္ဘဲ
ေပြ႕ထုတ္ရမည့္ကိန္း ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို့ေသာ္ .. ဘာေျပာေျပာ၊ လူတစ္ကိုယ္လုံး ႏုံးေခြေနၿပီျဖစ္၍ ဂ်စ္တူးေျပာသည့္ ေဆးကိုေတာ့ ေသာက္ခ်င္သည္။ အရက္ေသာက္လၽွင္ ေသြးႂကြ စိတ္ေပ်ာ္ေၾကာင္း မတင္ရီ သိထားသည္။ မၾကာခင္မွာ ပင္ ဂ်စ္တူးတစ္ေယာက္ ဖန္ခက္ြႏွစ္လုံးႏွင့္ ပုလင္းကိုင္၍ ေရာက္လာသည္။ ဖန္ခက္ြအျပည့္နီးပါးထည့္၍ မတင္ရီကို ေသာက္ခိုင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ .. သူလည္း ေသာက္သည္။
ေတာအရက္နံ့သာမက လူပ်ံေတာ္ ေသြးေဆးနံ့နငွ႕္ အျခားအနံ့တစ္မ်ိဳးပါ သင္းသင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ေလး ထြကေနသည္။ ရင္ေခါင္းထဲ ပူဆင္းသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ေႏြး ေထြးရွိန္းျမသြားသည္။ လူလည္း သိသိသာသာ ေပါ့ပါး လန္းဆန္းသြားသည္။
ေဆးအရက္က သိသိသာသာပင္ အစြမ္းျပလၽွက္ ရွိသည္။ တစ္ကိုယ္လုံး ေႏြး ေထြးလာ႐ုံမၽွမက ပါးျပင္တစ္ခုလုံး ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားသည္။ “ေသာက္ဦးမလားဟင္ … မမ “ မတင္ရီ ေသာက္လိုက္ခ်င္ေသးသည္။ သို့ေသာ္ ႏွစ္ခကြ္ အျပည့္ထည့္လိုက္သျဖင့္ ပုလင္းက သိသိသာသာသာ ေဟာက္ထြက္သြားသည္။ ေလ်ာ့ေနေသာ ပုလင္းကိုၾကည့္၍ ဂ်စ္တူး ျပသနာတက္မည္စိုးကာ -
“ေသာက္ေတာ့ ေသာက္ခ်င္တယ္ . ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေလး ဦးေလး ရိပ္မိသြားရင္ ျပသနာတက္မွာစိုးလို့ “
“ဟာ .. ရတယ္ .. ဒါက ေခါင္းရင္းက ပုလင္း မဟုတ္ဘူး .. ကၽြန္းေသတၱာႀကီးထဲမွာ သိမ္းထားတဲ့ ပုလင္း .. အမ်ားႀကီးပဲ .. ရာခ်ီၿပီးေတာ့ ရွိတာ .. ဒီပုလင္း ေလ်ာ့တာေလာက္ကို ဦးေလး မသိနိုင္ပါဘး မမရာ ..
ေရာ့ .. ေသာက္ “ ဂ်စ္တးက ဖန္ခက္ြထဲ ေလာင္းထည့္ျပန္သည္။ တစ္၀က္ေလာက္ ေရာက္ေသာအခါ ..
“ေတာ္ .. ေတာ္ၿပီ ေမာင္ေလး .. မ်ားရင္ မူးကုန္လိမ့္မယ္ .. အတိုင္းအဆနဲ႔ပဲ ေကာင္းတယ္ .. မင္းလဲ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေတာ့ “ အခုေတာင္ ရစ္တစ္တစ္၊ ႂကြတတ ျဖစ္လာၿပီ ျဖစ္၍ အမူးလြန္လၽွင္ ျပသနာေတြ အႀကီးအက်ယ္ တက္ကုန္ေပလိမ့္မည္။ အရက္ႏွင့္ ရမၼက္သည္ ကမၻာ့မဟာမိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း အေတြ႕အၾကဳံ ႏုနယ္သည့္ ဂ်စ္တူးထက္ မတင္ရီက ပိုသိ၏။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီ ျပသေလာက္ပင္ သူ႔ခြက္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ေမာ့ခ်လိုက္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း ျပဳံးလိုက္ၾက၏။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး စိတ္ေတြ ျမဴးႂကြလာသည္။ ေစာေစာက ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မွုေတြ ဘယ္ဆီမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၿပီ မသိ။
ႏွစ္ေယာက္လုံး၏ မ်က္လုံးအစုံမွာ အခ်စ္ရည္ အခ်စ္ေသြးတို့ျဖင့္ ျပည့္လၽွမ္း စိုလက္လာ၏။ ဂ်စ္တူးက မတင္ရီကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းအစုံကို ျပင္းျပင္းရွရွ နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ မတင္ရီကလည္း ဂ်စ္တူးကို ျပန္ဖက္ထား၏။ ဂ်စ္တူးလက္ေတြက ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚသို့ ေရာက္လာျပန္သည္။ ခပ္ဖဖြ ြေလး ပြတ္ေပးေနစဥ္ မတင္ရီ သတိ၀င္လာၿပီး ဂ်စ္တူးလက္ကို ဆြဖဲ ယ္ကာ ---
“ေတာ္ .. ေတာ္အုံးကြ ေမာင္ေလး .. မဆင္မျခင္လုပ္လြန္းရင္ ျပသနာေတြ တက္ကုန္မယ္ .. ဒီေန႔အဖို့ ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္ .. ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္လဲ အေတာ္ၾကာသြားၿပီ .. မမ ထမင္းဟင္းတည္ .. အ၀တ္ေလၽွာ္ ေရခ်ိဳးရအုံးမယ္ .. သမီးလဲ သူ႔အေဒၚအိမ္က မၾကာခင္ ျပန္လာေတာ့မွာ ေလးနာရီထိုးဖို့ ငါးမိနစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္ “ မတင္ရီ စကားေတြက အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္ေနသျဖင့္ ဂ်စ္တူး ေရွ႕ဆက္မတိုးေတာ့။ ဒီေလာက္ အားရေအာင္ လိုးၿပီးမွေတာ့ ေက်နပ္သင့္ၿပီဟု ေတြးမိ၏။ ၾကာၾကာဝါးမည့္သြား အရိုးၾကည့္ေရွာင္ ဆိုသည့္ စကားပုံလည္း ရွိထားသည္ မဟုတ္လား။ သို့တိုင္ ဂ်စ္တးက မတင္ရီကို ဖက္ထားဆဲေတာ့ ရွိေနေသး၏။ တစ္ေအာင့္ေနမွ မတင္ရီကို မတ္တပ္ရပ္ေစၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္ထား၏။ ၿပီးေတာ့ ပါးကိုေဆြဲ မာ့ကာ အထပ္ထပ္ အခါခါ နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့ -- နီေထြးဖူးအာေနေသာ ႏွုတ္ခမ္းအစုံကို အၾကာႀကီး စုပ္သည္။ မတင္ရီ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဂ်စ္တူးခါးကို ျပန္ဖက္ထားသည္။
ေစာေစာက ငိုက္ကေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ အရက္ရွိန္ႏွင့္ ရမၼက္အရွိန္ေၾကာင့္ တဖန္နိုးႂကြလာျပန္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ေထာင္မတ္လာျပန္သည္။ လီးတန္ႀကီးက မတင္ရီေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထိုးေကာ္ပင့္ေထာက္သလို ျဖစ္ေနရာ မတင္ရီလည္း စိတ္ေတြ နိုးႂကြလာ၏။
“ေတာ္ …. ေတာ္ပါအုံး .. ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္ … “ အက္ကြတဲုန္ယင္ေသာ အသံျဖင့္ မတင္ရီက ေျပာ၏။ သည္ေတာ့မွ ဂ်စ္တူးက ဖက္ထားေသာလက္ကို
႐ုတ္လိုက္ၿပီး လူခ်င္းခြာလိုက္သည္။ မတင္ရီက ခုတင္ေျခရင္းရွိ ထမီႏွင့္ အကၤ်ီကို ကုန္းေကာက္ေနစဥ္ ---
“မမ .. ခဏ ခဏေနာ္ “ ဂ်စ္တူးက ကုန္းေနေသာ မတင္ရီေက်ာျပင္ကို လက္ႏွင့္ဖိထားရင္း ေျပာ၏။ မတင္ရီကလည္း ဂ်စ္တူးေျပာသည့္အတိုင္း ေနလိုက္သည္။ ထိုလၽွပ္တျပက္ အခိုက္အတြင္းမွာပင္ ဂ်စ္တူးက
ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို အေသအခ်ာကိုင္၍ ေဖာင္းအားျပဴးတစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္။
“ဖြပ္ … ဖြတ္ … ဖြစ္ … ဖြပ္ … ဖပ္ … ဖပ္ “ “အိ … အိ … အင့္ …. အင္း …. အင့္ … အေမ့ “ အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင္းသြင္းျခင္း ခံလိုက္ရသည့္အတြက္ ကုန္းထားေသာ မတင္ရီခါးမွာ အနည္းငယ္ ေကာ့မတ္သြား၏။ မၾကာခင္မွာပင္ ဂ်စ္တူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ႏွုတ္လိုက္သည္။
“ဖြစ္ … ဖြစ္ … ဖြတ္ .. ျဗစ္ …. ျဗစ္ … ဖြတ္ “ လီးႀကီး ကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ မတင္ရီ ရင္ဘတ္မွ ပင့္မၿပီး ျပန္မတ္ေပးလိုက္သည္။
“အဟဲ … ဟဲ .. အဲဒါ .. အဆစ္ေပါ့ .. မမရာ “ ဆက္မ်ား လိုးေလဦးမလားဟု ေတြးပူေနရာမွ ဂ်စ္တူးစကားေၾကာင့္ အခုမွ ျပဳံးနိုင္သြား၏။ ဂ်စ္တူး၏ ေနာက္ပုံေလးကိုလည္း စိတ္ထဲက ခ်စ္မိသြားသည္။
“ဟြန္း .. ေတာ္ေတာ္ကိုကဲ ေနာက္က်မွ မလိုးနိုင္ရင္ ေဟာဒီလိုကို ေဆာင့္ခ်ိဳးပစ္လိုက္မယ္ သိလား “ မတင္ရီက ဂ်စ္တူးလီးတန္ႀကီးကို ညာလက္ႏွင့္ ဖမ္းဆုပ္၍ ၀က္အူရစ္သလို ညႇပ္လိမ္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳးသည့္ပုံကို လုပ္ျပလိုက္၏။
“စိန္လိုက္ေလ ..
The End
