အင္းစက္ အေတြ႕အၾကဳံဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္။
မႏွစ္သက္သူမ်ားဆႏၵမရွိပါက မဖတ္ရွုၾကပါရန္၊
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ေၾကာက္တတ္တဲ့သူ႔အက်င့္
(၁)
သူ႔ရဲ့အက်င့္ကေတာ့အရာအေတာ္မ်ားမ်ားကိုအလြယ္တကူေၾကာက္တတ္တယ္။
အဲဒီသူဆိုတာကအခုက်ေနာ္နဲ႔တိတ္တိတ္ပုန္းညားေနတဲ့က်ေနာ့္မိန္းမေပါ့...
အဲ့လိုေၾကာက္တတ္လို့လဲ သူနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔ညားခဲ့ရတာပဲဗ်...။
သူ႔ေၾကာင့္ခ်ည္းပဲေတာ့မဟုတ္ က်ေနာ္ဆတ္ေဆာ့တာလဲပါတာေပါ့ေလ။
သူေၾကာက္တတ္တာေတြက...
အေမွာင္ကိုအဓိကေၾကာက္တယ္။
ညအေမွာင္မေျပာနဲ႔ မိုးေမွာင္က်လို့အုံ႔ဆိုင္းလာရင္ေတာင္ေၾကာက္တတ္တယ္။
အသံဆူဆူညံညံေတြကိုလဲေၾကာက္တယ္၊ ေလႀကီးမိုးႀကီးတဟဲဟဲက်လဲေၾကာက္တယ္။
မိုးေတြၿခိမ္းမိုးႀကိဳးေတြပစ္ဆိုရင္ေတာ့ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့.. လိပ္ျပာလြင့္သြားမတတ္ပဲ။
အေကာင္ပေလာင္အေသးအဖြဲ တီတို့ ပက္က်ိတို့ ႂကြက္၊ဖား၊ ပိုးဟပ္၊ အိမ္ေျမာင္တို့လဲအကုန္ေၾကာက္တာပဲ။
ေနာက္ဆုံး..လူသူျပတ္ေနရင္ေတာင္တစ္ေယာက္ထဲမေနရဲဘူး။ အိမ္ထဲမွာဆိုရင္ေတာ့ တံခါးအလုံပိတ္ၿပီးမွေနရဲတယ္။
အဲ..အိမ္ျပင္ထြက္ၿပီးအိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္းသြားရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ တံခါးခ်က္မထိုးရဲဘူ။း
တံခါးမဟတဟ ေစ့ထားတတ္တယ္၊ အဲဒီေလာက္အထိ...အိုဗာကအရမ္းတင္းတာပဲ...၊
အဲ...ဒါေပမယ့္အဲဒီအိုဗာတင္းအက်င့္ေၾကာင့္ပဲအခုသူကက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာေလ...။
အဲဒီသူဆိုတာရဲ့တကယ့္သ႐ုပ္အမွန္ကို တကယ္က်ေနာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္
ခင္ဗ်ားတို့အံ့ၾသၿပီးမ်က္လုံးျပဴးမသြားနဲ.၊ စိတ္ခိုင္ခိုင္ထား။ မေျပာမၿပီးမတီးလဲမျမည္တဲ့ဘူးဗ်။
အဲဒီက်ေနာ့္မိန္းမပပဆိုတာက တျခားသူမဟုတ္ဘူးဗ်..
က်ေနာ့္ကိုေမြးထားတဲ့အေမအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးေဒၚရႊန္းပပ ပါဘဲ။
ကဲ..ဘာကစၿပီး ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ဆိုတာက်ေနာ္စေျပာျပေတာ့မယ္ နားေထာင္ဖို့အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား
××××××××
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘသာထူး၊ အိမ္အေခၚေတာ့ ဖိုးထူးတဲ့။ အသက္က ၂၀၊ က်ေနာ္တို့မိသားစုရဲ့တစ္ဦးထဲေသာသားေပါ့။
က်ေနာ့္အက်င့္ကေသြးဆူတယ္၊ အရာရာကိုခံစားလြယ္တယ္၊ တစ္ခုခုဆိုမဆင္ျခင္ပဲေဟာေဟာဒိုင္းဒိုင္းလည္းလုပ္တတ္တယ္။
အရြယ္ေရာက္လာေတာ့လဲ လိင္စိတ္နိုးႂကြလြယ္တဲ့သူ၊ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ္ေတာ္ထန္တဲ့ေကာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
လမ္းသြားလမ္းလာအရြယ္ရြယ္အစားစားရွိတဲ့ေဆာ္ေတြရဲ့မေပါ့္တေပၚေဖာ္ထားတဲ့နို့အုံသားေလးေတြ၊
ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ဂ်င္းစကတ္ဝတ္ထားတဲ့ေပါင္ေဖြးေဖြးေလးေတြ၊ စကတ္ကြဲေအာက္ကေျခသားလုံးဝင္းဝင္းေလးေတြ၊
ထမီေပ်ာ့ေအာက္ကအိုးတင္းတင္းႀကီးေတြေတြ႕႐ုံနဲ႔ စိတ္ကအဆုံးအထိေတြးၿပီးၿပီ၊ လီးကလဲေတာင္ၿပီးၿပီ။
ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ့္အဲဒီေစာက္က်င့္က တျခားေဆာ္ေတြဆီမွာတင္မရပ္ဘဲအက်င့္ပါၿပီး
ကိုယ့္ကိုေမြးထားတဲ့ကိုယ့္အေမကိုပါျပန္ၾကည့္ၿပီးအဲ့ဒီစိတ္ေတြဝင္လာၿပီးလီးေတာင္တတ္လာတယ္။
အဲဒါဘာလို့လဲဗ်ာ...
က်ေနာ့္အေမရႊန္းပပကအခုမွ၄၀ျပည့္ဖို့တစ္ထြာအလို၊ ၃၉ႏွစ္သာသာရွိေသးတာ။
အေဖက အေမ့ကို၁၈ႏွစ္သမီးကထဲကဆြဲစိထားတာေလ။ အခုက်ေနာ္အသက္၂၀မွာအေမက ၃၉။
က်ေနာ့ေမြးၿပီးကထဲကေနာက္ထပ္ခေလးလဲမရေတာ့ဘူး။
သားတစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ဆိုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ေနလာရတဲ့အျပင္
အေဖကလဲရွာနိုင္ေဖြနိုင္ေတာ့ အေမက အဲရိုဗစ္ကစားလိုက္ gym ေဆာ့လိုက္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သလိုက္လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ေတာ့ေဘာ္ဒီက ပါဖက္အမိုက္စား။
အရြယ္ကလဲမက်ေသး။ မိန္းမတို့ရဲ့ေကာင္းျခင္းအားလုံးျပည့္စုံေနတဲ့အခ်ိန္။
က်ေနာ္ကလဲေစာေစာကေျပာသလိုလူပ်ိဳေသြးဟုန္းဟုန္းထတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ စိတ္က ကစားၿပီဗ်ိဳ့...။
အေမကလဲ ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္တဲ့အခ်ိန္ကစားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာအသားကပ္ေဘာင္းဘီရွည္ျဖစ္ျဖစ္၊
အတိုျဖစ္ျဖစ္ဝတ္တတ္ေတာ့ ေကာက္ထြက္ေနတဲ့ဖင္ႀကီးနဲ႔အိုးႀကီးေတြကအေျမႇာင္းလိုက္အတိုင္းသားဗ်ာ။
ကစားထားေတာ့ ဗိုက္သားေလးကရွပ္၊ ေဘာ္ဒီေကာက္ေၾကာင္းကအမိုက္စား။
အသားက ခပ္လတ္လတ္ အညိဳဘက္သန္းတယ္ ျမန္မာမေတြရဲ့ပုံမွန္အသားေရာင္ပါဘဲ။
႐ုပ္ကရြက္ၾကမ္းေရႀကိဳမကဘူး အၾကည့္ခံတယ္။ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာေတာ့လွတယ္
(က်ေနာ့္အေမ၊ အခု က်ေနာ့္မိန္းမဘဲဟာ၊ မလွဘူးေျပာလို့ဘယ္ရမလဲ)
အိမ္မွာေနလဲ ေခတ္ကဆန္ ဆိုရွယ္လဲက်ေတာ့၊ ထမီႀကီးဖားလ်ားနဲ႔သိပ္မေနဘူး၊
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတာမ်ားတယ္။
ဒီေတာ့ေပါင္လုံးသားႏုႏုအိအိတစ္တစ္ႀကီးေတြက က်ေနာ့္လိုအထန္ေကာင္သားတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ
စားေသာက္ဆိုင္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာကပုံမွာမီႏူးပြဲႀကီးပုံစံကို အႀကီးခ်ဲ႕ရိုက္ျပထားသလိုပဲ၊
ဝါးလိုက္ရရင္ေတာ့ဆိုတဲ့စိတ္ေတြတဖြားဖြားေပၚလာတာဆန္းသလားဗ်ာ..။
အစပိုင္းကေရးခဲ့သလို က်ေနာ့္ရဲ့ဆတ္ေဆာ့တတ္တဲ့အက်င့္ေပါ့။
လူကမဆတ္ေဆာ့ခင္စိတ္ကအရင္ဆတ္ေဆာ့တယ္။
ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ကိုယ့္အေမအေပၚဟိုစိတ္ဒီစိတ္ေတြေပၚလာတာနဲ႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ႏွိပ္ကြပ္တယ္။
ေဟ့ေကာင္..ဒါမင္းအေမအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးေနာ္..ဘာေတြေတြးေနတာလဲ..လို့..။
ဒါေပမယ့္ေစာေစာကေျပာသလို က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာအေမကသိပ္လွေနတယ္။
အေမကလဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဝတ္စားတတ္ေတာ့၊ လည္ဟိုက္ဂ်ာစီေအာက္ကျပဴၾကည့္ေနတဲ့နို့အုံႀကီးေတြ၊
ေပါင္တံစင္းစင္းႀကီးေတြ၊ အထိုင္မေတာ္ခ်ိန္မွာ၊ ေဘာင္းဘီတိုအဟၾကားကျမင္ရေလ့ရွိတဲ့
ပန္းႏုေရာင္ ပင္တီေလးေတြကို တမင္တကာခိုးၾကည့္တတ္လာၿပီး၊
အေမ့ရဲ့လွုပ္ရွားမွု ရပ္၊ထိုင္၊အိပ္၊သြား၊ဣဋိယာပုဋ္အားလုံးကိုေစာင့္ၾကည့္တတ္လာၿပီ။
တကယ္ေတာ့လဲ က်ေနာ့္ရဲ့လိင္စိတ္သန္တဲ့၊ ထန္တဲ့အေမြကို အေမ့ဆီကရတဲ့ ဒီအန္ေအေၾကာင့္ လို့ေတာင္ေတြးမိလာတယ္။
အေမလို့ေခၚတဲ့ သူက စိတ္ေပ်ာ့လြန္းတယ္၊ အရာရာကိုအေၾကာက္လြယ္တယ္၊ ေသြးသားစိတ္ခံစားခ်က္ျမန္တယ္၊
စိတ္ပညာနဲ႔ေျပာရရင္ဟိုက္ပါပုံစံမ်ိဳးအစြန္းတစ္ဘက္ေရာက္လုနီးနီးေျပာရမလားပဲ။
ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းသတိထားမိလာရတာက အေမလဲလိင္စိတ္ထက္သန္မွုကိုသဘာဝအတိုင္းမထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္ဘူး။
အေဖအိမ္မွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အေမေရခ်ိဳးခန္းဝင္ရင္ လက္ကစားၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္
မာစတာေဘးရွင္းလုပ္ေစာက္စိပြတ္ၿပီးအာသာေျဖတာကို မၾကာခဏဆိုသလိုေတြ႕လာရတယ္။
ၾကည့္ရတာေတာ့ အေဖလဲအသက္ရလာလို့ ကုတင္ေပၚကအိပ္ဆာဆိုက္ေတြသိပ္မလုပ္နိုင္ေတာ့ပဲ
ပါေဖာင္းမန္႔ေတြေလ်ာ့ပါးလာလို့လဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္နိုင္တာပဲေလ..။
-----------------------------------------
(အင္းစက္ အေတြ႕အၾကဳံဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္။
မႏွစ္သက္သူမ်ားဆႏၵမရွိပါက မဖတ္ရွုၾကပါရန္၊)
အေမကိုယ့္ဖာသာအစိပြတ္တာကိုက်ေနာ္ကဘယ္လိုလုပ္သိသလဲတဲ့...၊
ဟိုးအေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ထဲပါၿပီးသားေလ၊ က်ေနာ္ကအေမ့ကိုမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနမိသလိုျဖစ္ေနတာကိုး..။
က်ေနာ္တို့အိမ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ့ကေရွးက်တဲ့ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္တစ္ခုမွာပါ။
ေရွးက်တယ္ဆိုတာက သက္တမ္းရေနၿပီကိုေျပာတာ၊ ေနာက္ေဖာ္တဲ့ၿမိဳ့သစ္ကြက္ေတြမဟုတ္ဘူး၊
ကန္ထရိုက္တိုက္ေတြအေတာ္မ်ားလာေပမယ့္၊ အရင္ႏွစ္ေပါင္းဆယ္စုအေတာ္ၾကာက
ေရွးပုံစံအိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းေတြရွိေသးတယ္။ က်ေနာ္တို့အိမ္လဲအဲဒီပုံစံပဲ။
ေမာ္ဒန္အိမ္မဟုတ္ေတာ့ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္းကအိမ္ထဲမွာတြဲရက္မထားဘူး။ ေနာက္ဘက္မွာသီးသန္႔အေဆာင္နဲ႔။
ေျခလွမ္း ႏွစ္ဆယ္ အစိတ္ေလာက္လွမ္းရတယ္။ အိမ္နဲ႔သန္႔စင္ခန္းၾကားမွာဆက္ထားတဲ့အမိုးပါတဲ့စၾကနၤ္လမ္းရွိတယ္။
အစပိုင္းကေျပာခဲ့သလိုပဲ၊ အေမေရခ်ိဳးခန္းဝင္အိမ္သာတက္ရင္ တံခါးဘယ္ေတာ့မွခ်က္မထိုးဘူး။
တစ္ေယာက္ထဲဆိုေၾကာက္တတ္တာကသူ႔သဘာဝ။
က်ေနာ္ေလာကႀကီးကိုစၿပီးသိတတ္တဲ့အရြယ္ကစၿပီး ငယ္ငယ္ကထဲကအေမေရခ်ိဳးခန္းဝင္တာကိုျမင္ဖူးခဲ့တာေလ။
ခေလးပီပီအေမ့ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ေလၽွာက္လိုက္တာကိုး။
အေမက တံခါးဟၿပီးေရခ်ိဳးေတာ့ငယ္ငယ္ထဲကအေမ့ကိုကိုယ္တုံးလုံးျမင္ဖူးခဲ့တာမဆန္းဘူး။
အသက္နဲနဲႀကီးလာေတာ့အျမဲလိုက္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ဘာသိဘာသာပဲ။
အဲ...လူပ်ိဳေပါက္လဲျဖစ္လာေရာေစာေစာကေျပာသလိုအေမ့ေဘာ္ဒီကစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းရမွန္းသိလာရေတာ့မွ၊
တစ္ခါျပန္ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္တဲ့အက်င့္ေတြျဖစ္လာရတယ္၊
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ခေလးတုန္းကလိုေပၚတင္လိုက္မသြားပဲ၊
အေမအိမ္သာထဲေရာက္မွခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ခၽြတ္နင္းလိုက္ၿပီးအေမလဲမသိေအာင္၊
ကိုယ္ေခ်ာင္းေနတဲ့အရိပ္ကိုလဲသတိမထားမိေအာင္ ရွုေထာင့္ယူၿပီးေခ်ာင္းရတာဗ်ိဳ့။
အေမက အသားသာနဲနဲအညိဳဘက္သန္းတယ္ဆိုေပမယ့္
တစ္ကိုယ္လုံးခၽြတ္လိုက္ေတာ့လဲေရေဆးငါးႀကီးပဲခင္ဗ်။ ေဖြးသြားသလိုဘဲ...။
အသားအေရကတင္းတင္း၊ နို့အုံႀကီးေတြကလဲတင္းအိၿပီးလုံးက်စ္ေနတယ္၊
ေျခေထာက္ေတြေပါင္တံေတြကလဲစင္းေခ်ာေမြ႕ညက္ေနတာပဲ၊ ဖင္အိုးကလဲစြင့္ကားၿပီးေကာက္တက္ေနတယ္။
အိေခ်ာပို၊ မေအးေသာင္းတို့ အိုးႀကီးမ်ိဳး..။
အမယ္ ေဖ့စ္ဘုတ္ထဲမွာသာသူမ်ားတင္ထားတဲအိုးေတြသြားရည္က်ၿပီး ေရွာက္ဘူးေနတာ၊
အခုမွ အိမ္မွာအေကာင္းဆုံးပါဖက္အိုးရွိေနတာကိုအသိအမွတ္ျပဳမိတယ္။
ဟိုဟာမေတြဟာက တကယ္ေတာ့က်ေနာ့္အေမကိုဘယ္မီမလဲ။
ပထမေတာ့က်ေနာ္အေမ့ကိုေခ်ာင္းၾကည့္႐ုံေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး
တျခားကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ေဆာ္တစ္ေယာက္လို့စိတ္သြင္းၿပီးမွန္းထု၊ စိတ္ကူးယဥ္႐ုံသက္သက္ ရည္ရြယ္တာပါ။
စိတ္ထဲမွာကိုယ့္ကိုေမြးထားတဲ့ကိုယ့္အေမအရင္းကိုမွန္းၿပီးတဆုံးတစမေတြးရဲေသးတာေတာ့အမွန္ပါ။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ေရွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့ကိုယ္တုံးခၽြတ္နဲ႔အမ်ိဳးသမီးကို
ေက်ာင္းကမ်က္စိက်တဲ့ဆရာမေတြလို့ႀကိဳးစားစိတ္ကူးရင္း လီးကိုလဲေဆာ့ရင္းဂြင္းထုပစ္လိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္တစ္ရက္မွာေတာ့ အေမကေရခ်ိဳးဆပ္ျပာတိုက္ရင္းနဲ႔ ေစာက္စိကိုပြတ္လိုက္၊
ေစာက္ေခါင္းထဲလက္၂ေခ်ာင္းပူးသြင္းလိုက္နဲ႔အာသာေျဖေနတယ္၊
ပါးစပ္ေလးဟၿပီးအသံမၽွင္းမၽွင္းေလးနဲ႔ မ်က္လုံးေလးစင္းေနပုံကဖီလင္အျပည့္ဘဲ။
အဲဒီမွာက်ေနာ္လဲစိတ္ကိုတျခားေဆာ္ေတြဆီဈာန္သြင္းလို့မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။
မ်က္စိေရွ႕မွာ အဖုတ္ျဖဲၿပီးတဇြပ္ဇြပ္ကလိုင္းေနတဲ့အေမ့ကိုပဲေပါင္ျဖဲၿပီး
အားရပါးရေဆာင့္လိုးေနတယ္လို့ပဲစိတ္ေတြကေတြးၿပီးလက္ကဒရစပ္ထုေနမိေတာ့တယ္။
အေမကကိုယ့္ဘာသာပြတ္ၿပီးအာသာေျဖေနတုန္းမွာလက္တစ္ဘက္က ကိုယ့္နို့ကိုကိုယ္နယ္ေနၿပီး
လက္ဖ်ားေလးေတြနဲ႔နို့သီးေခါင္းေလးေတြကိုဖိေခ်ေနတယ္။
ေနာက္လက္တစ္ဘက္ကေစာက္ဖုတ္ထဲထိုးေမႊၿပီးကလိုင္းေနတာေလ။
က်ေနာ္ကေတာ့နို့ပြတ္ေစာက္ဖုတ္ႏွိုက္ေနတဲ့အေမ့လက္ေတြကက်ေနာ့္ပါးစပ္နဲ႔လီးေတြပဲလို့စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး
တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔အားတင္ၿပီးထုေနမိတယ္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ဖီလင္ႏွယ္ဗ်ာ။
အေမၿပီးခါနီးအခ်ိန္မွာ ဖင္ႀကီးကိုစေကာဝိုင္းေမႊ႕ၿပီးလက္ေခ်ာင္းေတြထိုးသြင္းေနတဲ့ၾကားက
အဖုတ္ႀကီးကေကာ့ေကာ့ထိုးတက္လာတယ္။ အေမ့အသက္ရွူသံေတြ ဟိုက္ထိုးသံေတြက
တေဟာေဟာ တရွူးရွူးျဖစ္လာၿပီး ဟင္းဟင္းနဲ႔ညည္းသံေလးေတြလဲထြက္လာတယ္။
အေမ့လက္ေတြ အရွိန္ျမန္လာတာနဲ႔အမၽွ ကိုယ့္လီးကိုယ္ဂြင္းထုေနတဲ့က်ေနာ့္လက္ေတြကလဲလိုက္ျမန္လာတယ္။
အေမ့ေစာက္ဖုတ္ကိုက်ေနာ့္လီးနဲ႔တကယ္ပဲေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနတယ္လို့မွန္းၿပီးအသားကုန္ထုခ်လိုက္တာ
လရည္ေတြတဖ်င္းဖ်င္းပန္းထြက္သြားၿပီးေရခ်ိဳးခန္းတံခါးရြက္မွာေပပြထကုန္တာဘဲ။
အဲ့ဒီေန႔ကစၿပီးက်ေနာ္လဲအေမ့ကိုေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့အခါမွာ အထဲကအေမကလဲအဖုတ္ႏွိုက္၊
က်ေနာ္ကလဲအျပင္ကေန တျခားေဆာ္ေတြမွန္းမေနေတာ့ဘဲ ကိုယ့္အေမကိုပဲဒဲ့မွန္းၿပီး ဂြင္းထုေတာ့တာပဲ။
ငရဲႀကီးခ်င္ႀကီးပေစ မထူးေတာ့ဘူး။ အေမ့ကိုလိုးေနရတယ္လို့ပဲ ေပၚတင္မွန္းေတာ့တယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးမွာလည္းက်ေနာ့္လရည္ေျခာက္ေတြနဲ႔ထပ္ေနၿပီ။
တစ္ရက္မွာေတာ့လရည္အထြက္လီးကအပၚေငါ့ပန္းလိုက္မိတာ၊ တံခါးလက္ကိုင္ဘုကိုကြက္တိပဲပန္းမိသြားတယ္။
က်ေနာ္သုတ္ဦးမလို့ပဲ၊ ဒါေပမယ့္အေမထြက္လာေတာ့မယ့္ဟန္ျမင္လို့
ထုံးစံအတိုင္း အေမထြက္မလာခင္အိမ္ထဘက္ကိုလွစ္ခနဲျပန္ဝင္ေျပးရတယ္။
က်ေနာ္မီးဖိုတံခါးအကြယ္ကေနၾကည့္ေနေတာ့ အေမေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာၿပီ
းလက္ကိုင္ဘုကိုင္ၿပီးတံခါးျပန္တြန္းပိတ္ခ်ိန္မွာတြန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီး
လက္ကိုေျမႇာက္လို့ႏွာေခါင္းနားကပ္ၿပီးနမ္းၾကည့္ေနတာေတြ႕ရတယ္။
မ်က္ႏွာကဇေဝဇဝါနဲ႔မသကၤာသလိုဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ေနတယ္ေလ။
အိမ္ေထာင္သည္ရင့္မႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အေမ့အဖို့ေတာ့ ဒါကဘာရည္၊ ဘာနံ့ဆိုတာသိမွာပါဘဲ။
ခဏၾကာေတာ့ကိုယ္မွာပတ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါနဲ႔လက္ကိုသုတ္ၿပီး
အိမ္ဘက္ဘက္ေလၽွာက္လာလို့အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားေတာ့တယ္။
တစ္ခါေတာ့ ေက်ာင္းမွာအတန္းခ်ိန္မရွိလို့ေစာေစာဆင္းတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ကလည္း
က်ေနာ္အိမ္ကိုပဲတန္းျပန္လာတာ၊ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္၂နာရီသာသာရွိေသးတယ္။
အိမ္ထဲကိုဝင္ေတာ့ဘာရယ္လို့မဟုတ္ အသံမေပးပဲခပ္တိတ္တိတ္ေလးပဲဝင္လာမိတယ္။
အဲဒီေန႔ကလည္းၿငိမ္လွခ်ည္လားေအာင္းေမ့ေနတာ၊ မီးဖိုထဲေရဝင္ေသာက္မလို့အတြင္းခန္းထဲျဖတ္အဝင္၊
အေမတို့အခန္းတံခါးဟေနေတာ့ၾကည့္မိေတာ့ အေမတစ္ေယာက္ပက္လက္အိပ္ေနၿပီးဒူးႏွစ္ဘက္ေထာင္၊
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းခပ္ကားကားျဖဲထားၿပီးဖက္လုံးႀကီးေပါင္ၾကားထားလို့
ဖိၿပီးပြတ္ဆြဲေနတာေတြ႕လိုက္ရေတာ့က်ေနာ့မွာဟာခနဲပဲ။
ဖင္ႀကီးကေျပာင္လို့ ထမီကခါးမွာလိပ္တင္ေနတယ္ေလ၊ အိမ္ေနရင္းဝတ္တဲ့
တီရွပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပြပြႀကီးကလည္းရင္ေခါင္းအထိပင့္တင္ထားေတာ့ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကလဲ အျပဴးသားႀကီးဗ်။
ဖင္ႀကီးေကာ့ေကာ့ၿပီးေစာက္ဖုတ္နဲ႔ဖက္လုံးအလ်ားလိုက္ခြၿပီးပြတ္ဆြဲေနတာေလ။
အေမပုံစံတစ္မ်ိဳးနဲ႔အာသာေျဖေနျပန္ၿပီ။ အေမ့စိတ္ထဲမွာ အားအားေန
ဒီစိတ္ပဲရွိေနသလားမေျပာတတ္ဘူး၊ က်ေနာ္ေတြးမိတာေျပာပါတယ္။
ကိုယ့္အေမကိုကုတင္ေပၚမွာဒီပုံစံႀကီးနဲ႔ျမင္လိုက္ရေတာ့
က်ေနာ့္မွာေျပးဝင္ၿပီးခုန္အုပ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာရတယ္။
ဖက္လုံးႀကီးအစားငါသာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့..။
ၿပီးမွ..ဟာ..မျဖစ္ေသးပါဘူးကြာဆိုၿပီးစိတ္ကိုမနဲထိမ္းလိုက္ရတာရယ္ေလ။
က်ေနာ္လဲတံေထြးသီးသလိုလို၊ အာေျခာက္သလိုလို၊ ဘာႀကီးမွန္းမသိဘူးျဖစ္လာလို့
မီးဖိုခန္းထဲအျမန္ေျပးၿပီး ေရခဲေသတၱာဖြင့္ၿပီးေရက်ိဳက္ခ်လိုက္ရတယ္...။
ပုံမွန္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ အေမကဖဲကစားတတ္ေလ့ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္သလိုတစ္ေယာက္ထဲဆိုအေသာက္အစားလဲမရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္အဲဒီေန႔က အေမနဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြအုပ္စုအိမ္မွာခ်ိန္းၿပီးဆုံၾကတယ္။
သူတို့အဖြဲ႕ဆုံေတာ့ ဝယ္လာ၊သယ္လာၾကတဲ့အစားအေသာက္ေတြခ်၊ ဘီယာေသာက္တဲ့သူေသာက္၊
ဝိုင္ေသာက္တဲ့သူေသာက္နဲ႔အာရႊင္လာၾကေတာ့စကားေတြေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေတာ့တာဘဲ။
ခဏအၾကာမွာဘယ္သူကစတယ္မသိ၊ဖဲထုပ္တစ္ထုပ္ဝိုင္းလယ္ေရာက္လာၿပီးအေပ်ာ္တန္းဖဲရိုက္ၾကရင္းစကားေဖာင္ၾကေတာ့တယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္အခန္းထဲကိုယ္ဝင္ကုပ္ၿပီး PC တစ္လုံးနဲ႔ အြန္လိုင္းဂိမ္းေဆာ့ေနလိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ပါးလွနဲ႔က်ေနာ့္နားေတြက သူတို့ဆီကလြင့္ပ်ံလာတဲ့ စကားသံေတြကိုၾကားေနရတာေပါ့။
"ဟဲ့..နယ္လီ..နင့္ေယာက္်ား အေမရိကန္ေကာင္ေဒးဗစ္ကႏွစ္ဝက္ေလာက္မွတစ္ႀကိမ္ လနဲ႔ခ်ီခ်ီၿပီးမွတစ္ေခါက္ေရာက္ေတာ့
နင္ေနလို့ရရဲ့လား..၊မဆာဘူးလား..၊ ေရေဆးဆီထိုးေလးလုပ္ထားဦးသံေခ်းတက္ေနဦးမယ္..ဟား..ဟားး"
အေမ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကစေဖာက္ေရာ..။
"ဘာဆာရမွာလဲ၊ ေဝးေသး..ကိုယ့္မွာက အစားအေသာက္၊ အင္တာတိန္းမန္႔နဲ႔စိုေျပေနတာ..
ဒီကိစၥကငါ့အတြက္ဒီေလာက္ႀကီးအေရးမပါပါဘူးဟာ။ ညည္းတို့လိုမွတ္လို့.."
နယ္လီလို့ေခၚတဲ့အေျပာခံရတဲ့တစ္ေယာက္ကျပန္ပက္တယ္။ သူက အေမရိကန္နိုင္ငံသားဘိုတစ္ေယာက္နဲ႔ယူထားၿပီး၊
သူ႔ေယာက္်ားက အလုပ္ကိစၥနဲ႔ကမၻာပတ္ေနတာ။ လနဲ႔ခ်ီမွရန္ကုန္တစ္ေခါက္ဝင္တာ၊
အန္တီနယ္လီကေလၽွာက္လိုက္မေနပဲ၊ အိမ္မွာပဲထိုင္ႏွပ္ေနတာေလ။
"အမယ္..အလုပ္မ်ားတဲ့လင္နဲ႔ခြဲေနၾကရတာက သဘာဝအတိုင္းပါေအ..၊ ဆာေတာ့လဲလက္ပူတိုက္ေပါ့ ဘာမွမဆန္းပါဘူး၊
ငါသခြားသီးျဖန္႔ခ်ိေရးလုပ္ေနတယ္။ ညည္းတို့ယူၾကဦးမလား ဟိ ဟိ.."
အေမက ဝင္ေျပာရင္းဟားတယ္..
နယ္လီက..
"အမယ္..မမပ ကလည္း၊ လက္ပူတိုက္တဲ့အေၾကာင္းေတြေရွာက္ေျပာၿပီးသူမ်ားကိုဘဲေလာင္ေန၊
ေျပာအားရွိမွာေပါ့။ မမပ ေလာက္ကံေကာင္းတဲသူမရွိဘူး၊ တစ္အိမ္ထဲမွာမိသားစုအစုံအလင္နဲ႔၊
ဒါနဲ႔..ေျပာရဦးမယ္..မမသားေတာင္လူပ်ိဳႀကီးဖားဖားျဖစ္ေနၿပီေနာ္၊ ေခ်ာလာတယ္။
ခဏေလာက္ငွားလို့ရမလား၊ သခြားသီရွုံ႔ရွုံ႔ႀကီးေတြဂ်င္းထည့္ေရာင္းတာေတာ့မဝယ္ခ်င္ပါဘူး.."
"ဟား..ဟား..ဟား..ဟားးးးး"
အန္တီနယ္လီ့စကားဆုံးေတာ့တစ္ဝိုင္းလုံးပြဲက်သြားၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္အေမ့မ်က္ႏွာကသိသိသာသာႀကီးရဲတက္သြားတယ္။
"ဒါကေတာ့ မိသားစုတစ္စုနဲ႔တစ္စု ဘဝအေျခအေနေတြကတူမွမတူနိုင္တာပဲေလ။
ဒါနဲ႔ေနပါဦး..ငါ့သားက ဘာဆိုင္လို့ဒီထဲပါလာရတာလဲ...ဟမ္..၊ လာမရွုပ္နဲ႔ေနာ္..
က်မသားေလးကိုေသခ်ာကိုဥထားတာေနာ္..ဖ်ာခင္းမယ့္သူေတြကိုစိုးရိမ္တယ္"
"အူးး ဟု..ဟု..စိုးရိမ္တယ္..? ေကာင္းေကာင္းဥထားတယ္ေပါ့..၊ ကိုယ္တိုင္သိမ္းၿပီးႀကိတ္စားမလို့ႀကံေနတာလား၊
ဟုတ္မွာေပါ့..အားေကာင္ေမာင္းသန္ လူပ်ိဳေျခတက္ေလးဆိုေတာ့ အနည္းဆုံး ၃ေရဘဲ.."
"ဟဲ့..ၾကည့္စမ္း..နင့္စကားကဘယ္ေတြေရာက္ကုန္တာလဲ..ေပါက္ကရေတြ၊ တကယ္ပဲ...စကားကိုၾကည့္ေျပာ.."
အေမအဲဒါပဲေျပာနိုင္ၿပီးမ်က္ႏွာႀကီးရဲလို့ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။ ၿငိမ္လဲၿငိမ္က်သြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ သိသာတာကထိုင္ေနရင္းေပါင္၂လုံးလိမ္ႀကိတ္ေခ်ေနၿပီး
မ်က္လုံးေတြကလဲက်ေနာ့္အိပ္ခန္းတံခါးဘက္ကိုေဝ့ေဝ့ၿပီးမၾကာခဏခိုးၾကည့္ေနတာပါဘဲ။
××××××××××××××××××××××××××××
တစ္ေန႔ေတာ့အေမ့ဖုန္းမွာ error တစ္ခုတက္လာလို့ အေမကက်ေနာ့္ကိုေခၚၿပီးဘာျဖစ္တာလဲၾကည့္ခိုင္းတယ္။
အေမ့ဖုန္းမွာက phone boost နဲ႔ cleaner စတဲ့ ထိမ္သိမ္းျပဳျပင္ေဆာ့ဝဲေတြ ရွိၿပီးျဖစ္ေပမယ့္
အေမကေကာင္းေကာင္းမသုံးတတ္ေတာ့ မန္မိုရီေတြကျပည့္ေနၿပီ။ ဂ်န္႔ဖိုင္ေတြကအမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ ဖုန္းစစၥတမ္က၊
ကလင္းလုပ္ၿပီးရွင္းခိုင္းေနၿပီ။ က်ေနာ္လဲဖုန္းကိုက်ေနာ္နဲ႔ထားခဲ့လို့အေမ့ကိုေျပာၿပီးယူထားလိုက္တယ္။
အေမကဖုန္းထားခဲ့ၿပီး gym သြားကစားေလရဲ့။ က်ေနာ္လဲအေမ့ဖုန္းကမလိုအပ္တဲ့ဖိုင္ပိုေတြကိုရွင္းတန္တာရွင္း၊
ဖ်က္တန္တာဖ်က္၊ စကဲန္ေတြလုပ္ေပးၿပီးေတာ့ အပလီေကးရွင္းေတြစစ္ၾကည့္တယ္။အဲဒီမွာပဲေတြ႕ရေတာ့တာပဲဗ်။
အေမ့ဖုန္းမွာျမန္မာအျပာ၊ ျမန္မာေအာအစရွိတဲ့နာမည္ေတြနဲ႔ ေအာစာအုပ္အပလီေကးရွင္းေတြကိုသြင္းထားတာေတြ႕လိုက္ရပါေလေရာ။
"ဟင္..! အေမဒါေတြလဲဖတ္တာပဲလား" လို့ က်ေနာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ ထင္ေတာင္ထင္ထားခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေလ။
အဲဒီအပလီေကးရွင္းေတြကဂူဂယ္လ္ပေလးစတိုးမွာေဒါင္းလုဒ္ယူလို့ရတာပဲ။
က်ေနာ္အံ့လဲအံ့ၾသ၊ ႏွိပ္ၿပီးေတာ့လဲဝင္ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။
အေမ့အျပာဇာတ္လမ္းေတြကရိုးရိုးဇာတ္လမ္းေတြပါ
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တို့၊ ေမ်ာက္မထားၾကာကူလီထားတဲ့ဇာတ္လမ္းေတြ၊ အြန္လိုင္းရည္းစား၊
အခ်စ္နဲ႔ႏြယ္တဲ့ အေထြေထြေအာဇာတ္လမ္းေတြပါ။ မိသားစုအင္းစက္ဇာတ္လမ္းေတြေတာ့မပါပါဘူး။
မပါဘူးဆို အေမလုံးဝမဖတ္ဖူးတာသို့မဟုတ္ မေတြ႕ဘူးေသးတာနဲ႔ ဘယ္မွာရွာဖတ္ရမလဲမသိေသးတာပဲျဖစ္မယ္။
အေမက အခ်စ္တကၠသိုလ္တို့လို၊ တိတ္တခိုးတို့လို အေတြးပင္လယ္ျပာတို့လို
လ်ိဳ့ဝွက္ဖိုရမ္ေတြအေၾကာင္းနဲ႔အဲဒါေတြကိုယ္လိုဝင္ရမလဲမသိလို့ေနမွာ။
က်ေနာ္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္ အေမကဒါမ်ိဳးစာေတြဖတ္ေနတုန္းဆိုေတာ့သူ႔အေသြးအသားထဲမွာ၊
သူ႔စိတ္ထဲမွာ၊ဒီစိတ္ေတြ၊ ရမၼက္ဆႏၵေတြအျပည့္အဝလွည့္ပတ္စီးဆင္းေနတုန္းဆိုတာေသခ်ာသြားၿပီ။
ဒါေပမယ့္ အေမ အင္းစက္ဇာတ္လမ္းေတြကို၊ ဖတ္ဖူး၊ မဖတ္ဖူး ဆိုတာကိုေတာ့
ေသြးတိုးစမ္းခ်င္စိတ္ကေပါက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔တစ္ေန႔မွာ...၊
"ေမေမေရ..ေဖ့စ္ဘုတ္ဖတ္ရတာလဲ၊ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးမရိုး၊ သတင္းေတြကအမွန္လားမသိ၊ အမွားလားမသိ၊
ဂ်င္းသတင္းလား၊ ဖြသတင္းလားမသိ၊ စုံေနတာပဲ"
က်ေနာ္အေမ့ဘက္ကိုမၽွားတစ္ခ်က္စမ္းပစ္လိုက္တယ္။
"ဟဲ့အရင္းမရွိ၊ အဖ်ားမရွိ၊ နင္ကဘာသတင္းအေၾကာင္းေျပာေနတာလဲ"
"ဒီမွာေလ.. ဘလူးဘုတ္ေပ့ဂ်္ေတြ၊ေအာစာတင္တဲ့ေပ့ဂ်္ေတြ၊ ဘေလာက္လုပ္ခံရတယ္တဲ့၊
ၿပီးေတာ့အေကာင့္ပိုင္ရွင္ေတြကိုလဲဆိုက္ဘားဥပေဒနဲ႔ မေတာ္တေရာ္ေတြတင္တယ္ဆိုၿပီး၊ အေရးယူခံရတယ္တဲ့။
ဒါေပမယ့္ဒီသတင္းေပ့ဂ်္က မယုံရဘူး၊ အင္ေတြတင္တာမ်ားတယ္"
"ေအးေလဟာ ဆိုရွယ္မီဒီယာဆိုတာ လူတန္းစားေပါင္းစုံ အသက္အရြယ္အဆင့္အတန္းေပါင္းစုံသုံးၾကတာ၊
ဒါမ်ိဳးညစ္ညမ္းစာေပေတြေတာ့မတင္သင့္ပါဘူး၊ တကယ္အေရးယူတယ္ဆိုရင္ေတာ့လုပ္တာေကာင္းတယ္
ဒါနဲ႔..နင္ေျပာတာဘယ္ေပ့ဂ္်ေတြတဲ့လဲ"
က်ေနာ္ကေအာေပ့ဂ္်နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ဖြသတင္းတစ္ခုအေၾကာင္းအေမ့ကိုတမင္ကိုရည္ရြယ္ၿပီးေျပာျပေတာ့
အေမကမွတ္ခ်က္ေပးလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ဘယ္ေပ့ဂ္်လဲဆိုၿပီးစိတ္ဝင္တစားနဲ႔ေမးလာပါေလေရာ။
"ေမေမကအဲ့ဒီေပ့ဂ္်ေတြသိလို့လား"
"အမယ္ငါ့မ်ားအထင္ေသးလို့...ငါမသိတာမရွိဘူး"
"သားကအေမဒါမ်ိဳးေတြစိတ္ဝင္စားမယ္မထင္ဘူး..၊ ေမေမကဒါေတြလဲဖတ္တာဘဲလား"
က်ေနာ့္အေမးေၾကာင့္အေမနဲနဲမ်က္ႏွာနီလာတာသတိထားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမကခပ္ေအးေအးပဲ..၊
"ဟဲ့..ဒါသဘာဝပဲေလ၊ ငါစိတ္မဝင္စားရင္နင့္အေဖနဲ႔ဘယ္ညားမလဲ။ နင္ကိုေရာဘယ္လိုေမြးလာမွာလဲ။
ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေမးလဲေမးတတ္တယ္၊ ေခါင္းနဲ႔စဥ္းစား"
က်ေနာ္ကစဥ္းစားသလိုလုပ္ၿပီး တစ္ခုခုကိုသတိရလာသလိုနဲ႔..
"အင္း..ေမေမေျပာတာလဲဟုတ္တာပဲ..အဲအဲ..ဒါနဲ႔သတိရလာၿပီ။ ေမေမ့ဖုန္းမွာေတာင္
ေအာစာအုပ္အပလီေကးရွင္းေတြတင္ထားေသးတာပဲ၊ ေမေမကအပ်င္းေျပဖတ္တာေပါ့ေလ.."
"ဟဲ့..ေကာင္ေလး..ၾကည့္စမ္း နင္ငါ့ဖုန္းကိုဘယ္တုန္းကယူေဆာ့တာလဲ..၊ ဒုကၡပါပဲ..၊ သြားပါၿပီ..၊
ငါ့ဖာသာဘာပဲဖတ္ဖတ္နင့္အပူဘာမွမပါဘူး။ ေနာက္ကိုငါ့ဖုန္းယူမကိုင္နဲ႔၊ ေမေမမႀကိဳက္ဘူး.."
အေမ့အသံကမာၿပီး စိတ္ဆိုးလာပုံရပါတယ္။
"ေမေမကလဲ.. မမွတ္မိဘူးလား၊ ေမေမပဲဖုန္း errorတက္လို့သားကိုျပင္ေပးပါလို့ေျပာၿပီးထားခဲ့တာဘာမွေတာင္မၾကာေသးဘူး"
ဒီေတာ့မွအေမေတြသြားၿပီး..ေလသံျပန္ေပ်ာ့သြားတယ္။
"ေအးေလ..ဟုတ္ပါၿပီထားလိုက္ပါေတာ့..၊ ေမေမ ဘာလုပ္လုပ္၊ ေမေမ့ right ပဲသိလား။
ေနာက္ကိုကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာေတြဝင္ဝင္မၾကည့္နဲ႔ေတာ့ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ..ေမေမ။ ခုနက ေပ့ဂ္်ေတြအေရးယူခံရတယ္လို့ဖတ္လိုက္ရလို့ပါ။ တကယ္ေတာ့လဲမတရားဘူး၊
ပေလးစတိုးမွာေတာင္ ေအာအပလီေကးရွင္းေတြေပၚေပၚတင္တင္ေဒါင္းခြင့္ေပးထားတာပဲဟာကို ေနာ္..ေမေမ"
"ဒါနဲ႔..နင္ကေရာဒီအေၾကာင္းေတြလာၿပီးစကားစပ္ေျပာလာတာ၊ ဒါေတြဖတ္တတ္ေနၿပီလား၊
ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းဒီအေၾကာင္းေတြပဲစဥ္းစားေနတာလား၊ နင္ပညာေရးထိခိုက္မယ္ေနာ္"
"ေမေမ့လိုပဲေပါ့..သဘာဝပဲဟာ၊ သားကအေျခာက္မွမဟုတ္တာ။ အသက္ကလဲ၂၀ရွိၿပီ၊ စိတ္ပါတာလဲရွိတာေပါ့။
ဇာတ္လမ္းေတြကအြန္လိုင္းမွာတပုံႀကီးဟာ မဖတ္ခ်င္အဆုံး၊
ရိုးရိုးဇာတ္လမ္းေတြတင္မကဘူး၊ အင္းစက္လို့ေခၚတဲ့၊ မိသားစုအခ်င္းခ်င္းလုပ္တဲ့ဇာတ္လမ္းေတြလဲရွိေသးတယ္။
အေဖနဲ႔သမီး၊ အေမနဲ႔သားဇာတ္လမ္းေတြေတာင္ရွိတယ္"
ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့အေမဆတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး..
"ဟယ္..ေပါက္တတ္ကရေတြေျပာေတာ့မယ္၊ သားအမိအခ်င္းခ်င္းေတြဘယ္လိုလုပ္ၿပီးျဖစ္နိုင္မွာလဲ၊
တကယ္ေရာရွိလို့လား၊ ဘယ္ဘေလာ့ဂ္မွာလဲ..!"
အေမ႐ုတ္ခ်ည္းစိတ္ဝင္စားသလိုျဖစ္လာၿပီးျပန္ေမးလာတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ေတြဘာေတြေတာင္သိတယ္ဖတ္တတ္တယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္အေမက
ႏွယ္ႏွယ္ရရေတာ့မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စေကးကိုမွန္းၾကည့္ရင္ဖ်ားေလာက္တယ္။
"တိတိက်က်ေတာ့မသိပါဘူးေမေမရာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာျပတာနဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလလဲ
ေပါ့ပ္အပ္ေတြေပၚလာတုန္း ရိုးတိုးရိပ္တိပ္ေတြ႕ဘူးတာပါ။ လ်ိဳ့ဝွက္ေထာင္ထားတဲ့
ပတ္စ္ဝါ့ဒ္နဲ႔ဝင္ရတဲ့ဖိုရမ္ေတြမွာပဲရွိတတ္တယ္။ သားသူငယ္ခ်င္းေတြကကၽြမ္းတယ္။
ေမေမဖတ္ခ်င္လို့လား။ ဟိုေကာင္ေတြေဒါင္းလုဒ္ဆြဲခိုင္းၿပီးပရင့္လုပ္လာခိုင္းမယ္ေလ"
"အလိုေတာ္..ငါကဘာကိစၥ ဒါမ်ိဳးေတြဖတ္ခ်င္ရမွာလဲ။ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ၊ မေထာ္မနန္းေတြ၊
သြား..သြားေတာ့ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္"
ဟီဟိ.. အေမ့ကိုမထိတထိသြားစေပးတာ က်ေနာ့္ကိုႏွင္လႊတ္ေတာ့တာဘဲ..။
အေမ..စကားျဖတ္ပီးက်ေနာ့္ကိုႏွင္ေပမယ့္သူ႔မ်က္လုံးအေရာင္ေတြက ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုစိတ္ဝင္စားေနတယ္ဆိုတာကိုျပေနတယ္။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ က်ေနာ္ပလန္ခ်တယ္၊ တိတ္တခိုးထဲကေဒါင္းလုဒ္ဆြဲထားတဲ့
ဆရာထူးျခားနဲ႔ ဆရာတခ်ိဳ့ရဲ့ pdf သားအမိဇာတ္လမ္းေကာင္း ၃-၄ပုဒ္ကို ပရင့္ထုတ္ၿပီး
အခန္းထဲကစားပြဲေပၚမွာတမင္ဖြက္သလိုနဲ႔လြယ္လြယ္ရွာနိုင္ၿပီးျမင္သာေအာင္ မသိမသာဖုံးဖိထားခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔တစ္အုပ္ေပါ့။ အေမေန႔လည္ဘက္ဆိုက်ေနာ့္အခန္းဝင္ဝင္ရွင္းတတ္ၿပီး
စာအုပ္ေတြဟိုသည္ေရႊ႕ထပ္တာမ်ိဳးလုပ္ေနက်ဆိုတာက်ေနာ္သိတယ္ေလ။ က်ေနာ္ကစာအုပ္ကိုပိုေဇရွင္အေနအထားေသခ်ာမွတ္ၿပီး၊
စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွာလည္းမသိမသာစာရြက္ပိုင္းေလးညႇပ္ အမွတ္အသားလုပ္ထားခဲ့တာ။
အဲ့ဒီ၃ရက္စလုံး ညေနေစာေစာအိမ္ျပန္လာၿပီးအိမ္ထဲကိုအသံမေပးပဲဝင္။
ထုံးစံအတိုင္း အေမ့အခန္းကိုေခ်ာင္းၾကည့္၊ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲေပါင္ႀကီးျဖဲ ထမီကလန္လို့ပက္လက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။
ေပါင္ခြၾကားမွာအဖုတ္နဲ႔ဖက္လုံးကကြက္တိ။
အေမက်ေနာ္ထားခဲ့တဲ့သားအမိလက္ရြးစင္ဇာတ္လမ္းေတြဖတ္ၿပီး လက္ပူတိုက္ေနျပန္ၿပီေလ...
သိတာေပါ့အေမရယ္ ဟိဟိ..။
က်ေနာ့္အခန္းထဲကစားပြဲေပၚမွာေတာ့ ကိုထူးျခားစာအုပ္က နဂိုေနရာမွာပဲအရာမယြင္း။
ဒါေပမယ့္စားပြဲအထက္ပိုင္းနဲနဲပိုကပ္ေနတယ္။ စာမ်က္ႏွာ၄၈မွာညႇပ္ထားတဲ့ စာရြက္ပိုင္းေလးက
စာမ်က္ႏွာ၃၅ၾကားမွာေရာက္ေနတယ္ေလ၊ အေမအားရပါးရဖတ္ၿပီးသားနဲ႔လိုးေနရတယ္လို့စိတ္ကူးယဥ္ေနၿပီလား..။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
စေနတစ္ေန႔ရဲညဦးပိုင္း
ထုံးစံဆိုသလိုပါဘဲ၊ လုပ္ငန္းတာဝန္ယူမွုႀကီးႀကီးမားမားယူထားရတဲ့ အေဖက
ေကာက္ခါငင္ခါမႏၲေလးဘက္တက္သြားရျပန္ၿပီ။ အိမ္မွာက်ေနာ္တို့သာအမိဘဲက်န္ေတာ့တယ္။
ပုံမွန္ဆိုရင္လဲ အေဖကအိမ္သိပ္မကပ္ျဖစ္တာၾကာပါၿပီ။ မႏၲေလးကျပန္လာရင္လဲ စကၤာပူဥေရာပခရီးစဥ္ဆက္ရဦးမယ္တဲ့..။
အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့သားအမိ၂ေယာက္ ေန႔စဥ္ေနေနက်ပုံမွန္လွုပ္ရွားမွုေတြအတိုင္းဆက္ေနသြား႐ုံေပါ့။
ပုံမွန္အတိုင္းဆိုအေမက ညေနတီဗြီဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္လို့ၿပီးေတာ့မွ ေရမိုးခ်ိဳးေလ့ရွိတယ္။
နိုင္ငံျခားစီးရီးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ည၈နာရီေလာက္ပုံမွန္ဆိုပါေတာ့။
ညစာထမင္းစားၿပီးေတာ့က်ေနာ္တို့ေတြ ဧည့္ခန္းမွာတီဗြီေရွ႕ထိုင္ၿပီးဇာတ္လမ္းတြဲထိုင္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
ကားကထိုင္းသရဲကား။
အေမကတီဗြီနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကဆိုဖာေပၚမွာကူရွင္ေခါင္းအုံးကိုဖက္ၿပီးၾကည့္ေနတာ..။
ညေနဘက္တုန္းကေဈးထြက္ဝယ္ကထဲကဝတ္ထားတဲ့ဒူးေအာက္မေရာက္တေရာက္ရွည္တဲ့ စကတ္ဖားဖားကိုဝတ္ထားတုန္းပဲ။
က်ေနာ္က ေဘးဆိုဖာမွာ။ အေမနဲ႔ ၄၅° အေနအထားေပါ့၊ တီဗြီနဲ႔လဲ ၄၅°ေလာက္ဘဲ။
သရဲကားကေၾကာက္စရာအခန္းေတြပါလာေတာ့ အေမကဒူးေတြကိုဆိုဖာေပၚေထာင္တင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
ဒူး၂ေခ်ာင္းကိူေရာကူရွင္ေခါင္းအုံးကိုပါေရာပိုက္ထားတယ္။ လက္ကကူရွင္ကိုျမႇင့္လာၿပီး။ မ်က္ႏွာကိုကာထားတယ္။
ၾကည့္ေလ..ဒူးေထာင္ထားတုန္းဂါဝန္စကိုကူရွင္နဲ႔ေရာၿပီးဆြဲတင္သြားေတာ့
ေပါင္၂ေခ်ာင္းအေဖြးသားနဲ႔ဂြဆုံကပင္တီကိုျမင္ေနရၿပီ။ အေမ့ပင္တီကပန္းႏုေရာင္ဇာပြင့္ထိုးပါးပါးေလးရယ္..။
အေမ့စမူဆာေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက က်ေနာ့္ကိုထြက္ရွိုးျပပါေလေရာ။ပင္တီကပါးေတာ့
အတြင္းကအေမႊအုံမဲမဲႀကီးကိုေရာဂြၾကားတည့္တည့္ကႏွုတ္ခမ္းသားထူထူေျမာင္းရာႀကီးကိုေရာအတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။
အေမကေတာ့ေခါင္းအုံးကိုအမိအရကြယ္ရင္းသူေအာက္စလြတ္ေနတာကိုမသိေသးဘူး။
ရွိတဲ့အေမႊးတစ္စတစ္ေလေတာင္ ပင္တီပါးလ်လ်ကအကုန္မဖုံးနိုင္ပဲေပါင္ခြၾကားကေနပင္တီစပ္ကျပဴထြက္ေနတယ္။
ဟိုက္..ရွားးဘား က်ေနာ့မွာအသက္ရွူဖို့ေမ့ၿပီးပါးစပ္အေဟာင္းသား။
က်ေနာ္လဲအေမမရိပ္မိေအာင္ဒီတိုင္းမသိမသာလႊတ္ထားရင္းနဲ႔..
"ေမေမကလဲ.. ေမေမ့ၾကည့္ရတာမမိုက္ပါဘူး၊ ၾကည့္လဲၾကည့္ခ်င္ေသး၊ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ေသး။
အဲ့ဒါႀကီးကြယ္ထားေတာ့ဘာျမင္ရမွာလဲ"
"ဟဲ့.. ေၾကာက္ေပမယ့္ စိတ္လွုပ္ရွားစရာေကာင္းတယ္ဟဲ့၊ ဒါလဲေပ်ာ္စရာတစ္မ်ိဳးဘဲ"
က်ေနာ့္အေတြးထဲမွာ၊ အင္း..ဟုတ္သားဘဲ၊ လူဆိုတဲ့လူေတြကလဲ ခပ္ဆန္းဆန္းပဲ၊
တစ္ခါတေလ၊ေပ်ာ္စရာ၊ ရင္ခုန္စရာေတြကို ေၾကာက္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြထဲကႀကံဖန္ၿပီးရွာႀကံယူတတ္ၾကတယ္ေနာ္။
ဒါေပမယ့္က်ေနာ္တကယ္ေျပာထြက္သြားတာက...
"အျပာကားၾကည့္တာကမွ တကယ္စိတ္လွုပ္ရွားဖို့ေကာင္းမွာေပါ့ေမေမကလဲ.."
က်ေနာ္တစ္လုံးပစ္ထည့္လိုက္တယ္။
"အဲ့ဒါၾကည့္တာကေတာ့ လူတိုင္းႀကိဳက္မွာပဲေလ။ ထူးဆန္းလို့လား.."
အေမကမ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ထိုးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
အေမ့ပုံစံကေစာေစာကအတိုင္းဆက္ထိုင္ေနတယ္။ ေအာက္စလြတ္ေနတာကိုသတိမထားမိေသးဘူး။
ပင္တီပန္းေရာင္ေလးကက်ေနာ့္ကိုေျပာင္ျပေနတုန္းပဲ။ ေအာက္ကက်ေနာ့္လီးကလဲအစြမ္းကုန္ေတာင္ေနၿပီ။
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေျပာေနတာက..
"တကယ္လို့ ေမေမ့အေနနဲ႔က်ေနာ့္လိုသားအရင္းနဲ႔တိတ္တိတ္ႀကိတ္ၿပီးအိပ္ခြင့္ရရင္ အရမ္းစိတ္လွုပ္ရွားမွာလားေမေမရယ္"
က်ေနာ္ကေတာ့အဲ့လိုေတြး႐ုံနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုစိတ္လွုပ္ရွားေနၿပီေလ။
ကိုယ့္အေမကို ဒီလိုေတြးတာေတာ္ေတာ္ေတာ့အကုသိုလ္ႀကီးတာပဲ။
ဒါေပမယ့္အေမက လွလိုက္တာ၊ ဆက္စီက်လိုက္တာေလ။ စိတ္မထိမ္းနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲ။
စိတ္ကူးယဥ္႐ုံသက္သက္ပဲဆိုေပမယ့္ တစ္ဘက္က အေမ့ကိုရရင္တကယ္လိုခ်င္တယ္။
တီဗြီဇာတ္လမ္းၿပီးေတာ့ အေမကေရခ်ိဳးဖို့ျပင္ေနတယ္။
ဒီညကလကြယ္ည၊ မိုးကလဲခပ္သည္းသည္းရြာလာတယ္။
သိပ္မနီးမေဝးတဲ့အရပ္ကေနမိုးၿခိမ္းသံေတြတထိန္းထိန္းၾကားေနရတာကိုကအသည္းထိတ္စရာ။
မိုးနဲ႔အတူေလပါပါလာတယ္။ ေလလကလဲအေတာ္ျပင္းေတာ့အိမ္ေတာင္ခါေနသလားထင္ရတယ္။
မိုးရြာ၊ ေလျပင္းလို့ကေတာ့ထုံးစံအတိုင္းမီးျပတ္သြားၿပီေပါ့။ မျပတ္ရင္ျမန္မာျပည္ အီးပီစီဘယ္ပီသေတာ့မလဲ။
က်ေနာ္တို့ေတြအိမ္ထဲမွာဖေယာင္းတိုင္ေတြထြန္းလိုက္ၾကတယ္။
ဧည့္ခန္းေလၽွာက္လမ္းနဲ႔အဓိကက်တဲ့၂ေနရာ၃ေနရာေလာက္ပါဘဲ။
အေမက ေမႊးပြတဘက္ႀကီးကိုရင္လ်ားလို့ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ထြန္းၿပီး အျပင္ထြက္၊
ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ေလၽွာက္သြားတယ္။ေျဖးေျဖးခ်င္း.. တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းေနတာ။
မ်က္လုံးေတြကဘယ္ညာအေမွာင္ထဲက်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္နဲ႔..။
အခုေလးတင္မွသရဲဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ထားလို့ေၾကာက္ေနပုံပဲ။
အေမေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားၿပီး ဖေယာင္းတိုင္ကိုအုတ္ေဘာင္ေပၚစိုက္လို့ မီးေရာင္မွိန္ျပျပမွာေရခ်ိဳးေနတယ္။
အျပင္မွာကလည္းမိုးသက္ေလကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတိုက္ေနေတာ့ ေလကတံခါးၾကားေတြျဖတ္တိုးသံကတေဝါေဝါတဟဲဟဲနဲ႔..
အေမ့ၾကည့္ရတာလည္းေနာက္ေက်ာမလုံသလိုပဲတထိတ္ထိတ္နဲ႔။
ထုံးစံအတိုင္းပဲ။ အေမတံခါးခ်က္မထိုးပဲမဟတဟေစ့ထားတယ္။
က်ေနာ္ကအေမေရခ်ိဳးခန္းဘက္ထြက္သြားကထဲက အဝတ္အစားခၽြတ္၊ ကိုယ္သုတ္ပုဝါပတ္ၿပီး။
အေမ့ေနာက္ခပ္ခြာခြာကေနလိုက္သြားတယ္။ အေမခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ဆက္ခ်ိဳးလို့ရေအာင္အသင့္ျပင္ထားတာပါ။
ၿပီးေတာ့အေမ့ကိုေခ်ာင္းရဦးမယ္ေလ။
က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ေမွာင္ရိပ္ထဲကေနအေမေရခ်ိဳးတာကိုေခ်ာင္းရတယ္။
ေလခပ္ျပင္းျပင္းတိုးလိုက္တိုင္း တံခါးကိုတြန္းဟသလိုျဖစ္ေနေတာ့ တံခါးအဟကပိုပိုက်ယ္လာတယ္။
အေမ့ရဲ့နိကက္ေကာက္ေၾကာင္းခႏၶာကိုယ္အလွက
ရိုမန္းတစ္ဆန္လွတဲ့ဖေယာင္းတိုင္မီးမွိန္မွိန္အာက္မွာ အရင္ကထက္ကိုဆက္စီျဖစ္ေနတယ္။
က်ေနာ္အေမ့အေပၚရာဂစိတ္ဝင္ၿပီး ဆက္ဆံခ်င္လိုးခ်င္စိတ္ေတြက တစ္ေန႔တျခားဒီေရလိုတက္လာခဲ့တာ၊
အေမ့ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ ဒဲ့မွန္းၿပီးဂြင္းထုမိတဲ့ေန႔ကထဲကပါဘဲ။
အေမ့ကိုေမွာင္ထဲကေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းစိတ္ေတြကလည္း အမၽွင္တန္းၿပီးေတြးခ်င္ရာေတြေတြးေနတုန္းမွာ၊
မိုးကလဲပိုသည္းလာ မိုးၿခိမ္းသံေတြလဲပိုနိမ့္လာၿပီးတဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းနဲ႔ပိုက်ယ္လာတယ္။
ေျပာရင္းဆိုရင္းေလျပင္းတခ်က္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအသုတ္မွာ
အိမ္ထဲကဖေယာင္းတိုင္မီးေတြအားလုံးဟုတ္ခနဲၿပိဳင္တူၿငိမ္းကုန္ေတာ့တာပဲ။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကတံခါးအကြယ္အုတ္ေဘာင္မွာအေမထြန္းထားတဲ့ဖေယာင္းတိုင္လဲ ဟထားတဲ့တံခါးၾကားက
ေလေဆာင့္အတိုးမွာၿငိမ္းသြားပါေလေရာ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလည္း ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္အတိက်သြားေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီမွာအေမ့ရဲ့အလန္႔တၾကားအာေခါင္ျခစ္ေအာ္သံၾကားလိုက္ရတာဘဲ။
"အမေလးး...လုပ္ၾကပါဦး.. ဖိုး...ဖိုးထူးေရ..သား..သား..ဘယ္မွာလဲ..၊
အားးး ေမွာင္မဲေနတာပဲ။ ေမ..ေမေမေၾကာက္တယ္..ဒီကိုလာပါဦး.. အီးးး ဟီး..."
က်ေနာ္ကအမွန္ေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးအျပင္ေလးမွာတင္ရွိေနတာပါ။
ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းအသံမျပဳေသးပဲခဏၾကာေအာင္ေစာင့္လိုက္တယ္။ အိမ္ထဲကပဲေလၽွာက္လာသလိုလို..။
"ဖိုးထူးေရ..သား...ဖိုးထူး.."
အေမကအက်ယ္ႀကီးကုန္းေအာ္ေနတယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာအေၾကာက္ေျပလိုေျပျငားတိတ္ဆိတ္မွု၊
အေမွာင္နဲ႔ေၾကာက္စရာအေျခအေနကိုတတ္နိုင္သမၽွတန္ျပန္နိုင္ေအာင္၊ ကုန္းေအာ္ေနပုံရတယ္။
"သား..ဒီမွာဖေယာင္းတိုင္လာၿပီးမီးညႇိေပးစမ္းပါ။ ေမေမေၾကာက္လြန္းလို့ပါ"
"ေမေမ..သားဒီမွာေရာက္ေနၿပီ၊ မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့၊ သားလာၿပီ"
က်ေနာ္ကိုယ္သုတ္ပုဝါပတ္ရက္သားေအာက္ကလီးႀကီးေငါေငါႀကီးေထာင္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ၿပီး
သတိနဲ႔တလွမ္းခ်င္းဝင္သြားလိုက္တယ္။ မိုးသည္းသည္းေလထန္ထန္နဲ႔၊ သုတ္ခနဲတိုက္လိုက္တဲ့ေလေၾကာင့္
က်ေနာ္လက္မွာကိုင္လာတဲ့ဖေယာင္းတိုင္ကမီးဟာလဲဟုတ္ခနဲၿငိမ္းသြားျပန္ၿပီ။
ေသခ်ာတာေပါ့ဗ်ာ..၊ က်ေနာ္တမင္မွုတ္ၿပီးၿငိမ္းလိုက္တာပဲ။
"ေမွာင္မိုက္ေနတာပဲသားရယ္..၊ေမေမေၾကာက္လိုက္တာ၊ ျမန္ျမန္ဝင္လာခဲ့စမ္းပါ.."
အေမ့အသံေတြကတုန္ေနၿပီး အသက္ရွူသံေတြကတအားျပင္းေနပုံေထာက္ေတာ့
အေမအရမ္းအေၾကာက္လြန္ေနၿပီဆိုတာသိသာတယ္။
"သားလာပါၿပီေမေမရ၊ ေမေမမေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္..၊ ေလကတအားျပင္းတာပဲ။ ဖေယာင္းတိုင္ေတြလဲအားလုံးၿငိမ္းကုန္ၿပီ.."
အေမကအေမာတေကာနဲ႔အသက္လုရွူေနတုန္းပဲ။
"ဘယ္မလဲ..ဘယ္မလဲ၊ သားဘယ္မွာလဲ။ ေမေမ့နားနည္းနည္းတိုးစမ္းပါ"
-----------------------------------------
ဆက္ရန္_
#စာေရးသူ_La Min Gyi
ေၾကာက္တတ္တဲ့သူ႔အက်င့္
